background

Ελεύθερος Αρθρογράφος

Σάββας Καλεντερίδης: το σχέδιο Grexit, οι προκλήσεις ασφαλείας και το μέλλον

Ο κ. Καλεντερίδης σε συνέντευξή του στο Flashnews.gr, υποστηρίζει ότι η ελληνική κυβέρνηση στην ουσία δεν διαπραγματεύτηκε 
Πριν από έξι μήνες προέβλεπε σε άρθρο του ότι η χώρα μπαίνει σε "αχαρτογράφητα νερά", προειδοποιώντας τον ΣΥΡΙΖΑ για το ενδεχόμενο να οδηγήσει σε ένα καταστροφικό αδιέξοδο τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, θέτοντας σε κίνδυνο την παραμονή της χώρας στο ευρώ.
Σήμερα, με την πραγματικότητα να έχει επιβεβαιώσει εν μέρει τις προβλέψεις του, ο Αντισυνταγματάρχης Ε.Α. και Αναλυτής Σάββας Καλεντερίδης, γνωστός από την υπόθεση Οτσαλάν, προειδοποιεί εκ νέου ότι σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί εθνική συνεννόηση για την εφαρμογή της νέας συμφωνίας με τους εταίρους, οι συνέπειες για την Ελλάδα θα είναι ολέθριες.

Ο κ. Καλεντερίδης σε συνέντευξή του στο Flashnews.gr, υποστηρίζει ότι η ελληνική κυβέρνηση στην ουσία δεν διαπραγματεύτηκε βάση σχεδίου για την επίτευξη συμφωνίας, αλλά κινήθηκε στη βάση προσδοκιών, θέλοντας ενδεχομένως να καταστήσει με την πολιτική της υποχρεωτική την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Ταυτόχρονα υπογραμμίζει ότι το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του θα πρέπει να αφήσει πίσω του τον λαϊκισμό και με υπευθυνότητα να συνεργαστεί προκειμένου να βγει η χώρα από την κρίση.

Τέλος, επισημαίνει τα ζητήματα ασφάλειας που προκύπτουν από την έξαρση των μεταναστευτικών εισροών προς την Ελλάδα, το ρόλο της Τουρκίας και την ανάγκη χάραξης μιας εθνικής πολιτικής για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος.
Διαβάστε την συνέντευξη του κ. Καλεντερίδη 

Κύριε Καλεντερίδη, ζήσαμε ένα διαπραγματευτικό θρίλερ το τελευταίο διάστημα που οδήγησε στην συμφωνία του Ιουλίου. Θέλω να μας πείτε τι ρόλο έπαιξε ο γεωπολιτικός παράγοντας σε αυτήν την κατάληξη, να σχολιάσετε τον ρόλο της Αμερικής αλλά και την στάση της Γερμανίας.
Είναι αλήθεια ότι ζήσαμε ένα θρίλερ. Δεν θα το ονόμαζα διαπραγματευτικό θρίλερ γιατί διαπραγμάτευση δεν είχαμε και το λέω αυτό αν και γνωρίζω ότι θα δυσαρεστήσω πολλούς. Διαπραγμάτευση δεν έγινε αυτούς τους 6  μήνες, ούτε εκείνες τις 17 ώρες της Συνόδου Κορυφής που υπογράφτηκε η συμφωνία την οποία καλούμαστε τώρα να εφαρμόσουμε. Για να γίνει διαπραγμάτευση θα πρέπει να υπάρχουν δύο πλευρές. Η κάθε πλευρά πρέπει να έχει ένα σχέδιο με βάση το οποίο θα διαχειριστεί το ζήτημα της διαπραγμάτευσης.
Πιστεύω ότι η Ελλάδα δεν είχε ούτε κύριο σχέδιο ούτε εναλλακτικό, plan A ή Β και έτσι καταλήξαμε σε αυτήν την καταστροφή που ήταν η υπογραφή της συμφωνίας της Συνόδου Κορυφής. Η κυβέρνηση ήταν από την αρχή δέσμια των λαϊκίστικών εξαγγελιών της αλλά και της πολιτικής του λαϊκισμού που ακολούθησε τα χρόνια των μνημονίων και δυστυχώς καταλήξαμε σε αυτό που έχουμε σήμερα και πραγματικά δεν  μπορεί  κανείς να δει ποιος είναι ο ορίζοντας αυτού του επικίνδυνου και ολισθηρού δρόμου που πήραμε με την συμφωνία της 12ης Ιουλίου.
Όσον αφορά τον γεωπολιτικό παράγοντα, είναι αλήθεια ότι αν η Ελλάδα και η Κύπρος, δεν είχαν την συγκεκριμένη γεωπολιτική αξία, οι ΗΠΑ αλλά και η Ευρώπη θα μας άφηνε να αποσυνδεθούμε. Θα πρέπει να το κατανοήσουμε όλοι μας, ότι κάτω από τις συγκεκριμένες εθνικές και γεωπολιτικές συνθήκες ο ελληνικός χώρος εκτός ΕΕ θα λεηλατηθεί και όχι μόνο από την Τουρκία. Γιατί;  Η πολιτική, στην διεθνή σκηνή, δεν είναι στατική είναι δυναμική. Η ιστορία της διεθνούς κοινότητας βαδίζει με βάση το συμφέρον. Όταν κάποιος πέφτει τότε όλοι τριγύρω, φίλοι και εχθροί σήμερα, θα προσπαθήσουν να αρπάξουν κάτι από την Ελλάδα.
Υπό αυτήν την έννοια, ακριβώς επειδή η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου είναι μεγάλη, οι ΗΠΑ παρενέβησαν στην Ευρώπη, στην Γερμανία - η οποία είχε αποφασίσει να μας «εκτοξεύσει» εκτός της ΕΕ και της ευρωζώνης – και νομίζω ότι οι παρεμβάσεις τους συνεχίζονται γιατί αυτό το σχέδιο, χωρίς την απομείωση του χρέους, θα οδηγήσει την Ελλάδα στην καταστροφή. Πιστεύω ότι οι ΗΠΑ κάνουν συντονισμένες προσπάθειες με τους θεσμούς, τις χώρες, τα πρόσωπα και όλους τους παράγοντες που επηρεάζουν τα ευρωπαϊκά πράγματα, να έχουμε μια διευθέτηση του χρέους, να καταστεί διαχειρίσιμο από την πλευρά της Ελλάδας και να μην είναι βαρίδιο που τραβάει  την Ελλάδα στον βυθό και θα την κρατήσει για τα επόμενα 50 χρόνια. Πιστεύω ότι ήταν τόσο καθοριστική η παρέμβαση των ΗΠΑ που ανάγκασε τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης τον κ. Δραγασάκη, έναν σοβαρό άνθρωπο, να δηλώσει δημοσίως και μάλιστα από την συχνότητα του Ρ/Σ Κόκκινο, το δεύτερο ευχαριστώ στους Αμερικανούς που ακούγεται δημοσίως. 

Εκτιμάτε ότι δεν υπήρχε κανένα διαπραγματευτικό σχέδιο από την ελληνική πλευρά. Όμως αφού ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία - και μάλιστα από πριν γνώριζε ότι κυβέρνησή του θα αναλάβει τη συνέχιση της διαπραγμάτευσης -  και "επέλεξε" να μην έχει σχέδιο, αυτό από μόνο του δεν είναι σχέδιο; Η μη διαπραγμάτευση εν τέλει δεν είναι ένα σχέδιο; Θέλω να πω υπήρχε δόλος ή είναι θέμα ανικανότητας;
Αυτό που εκτιμώ – εκτιμήσεις κάνουμε – είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση και εννοώ τον Πρωθυπουργό και τους βασικούς συνεργάτες του, κινήθηκαν από τις 25 Ιανουαρίου μέχρι δυο τρεις μέρες πριν την υπογραφή της συμφωνίας, με μια προσδοκία, όχι σχέδιο. Ποια προσδοκία;
Ότι εμείς θα οδηγήσουμε στα πράγματα στο αδιέξοδο για να υποχρεώσουμε την Ευρώπη να πάρει μέτρα που θα οδηγήσουν την πατρίδα μας εκτός ευρώ γιατί δεν ήθελαν οι ίδιοι να αναλάβουν την ευθύνη της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Σαν σχέδιο αυτό ήταν μια προσδοκία μέσα από αλλοπρόσαλλες ενέργειες που είδαμε να εμφανίζονται αυτούς τους 5,5 – 6 μήνες.
Η εκτίμησή μου λοιπόν είναι ότι λίγες μέρες πριν την καθοριστική Σύνοδο Κορυφής - υπάρχουν και πληροφορίες -  ο Πρωθυπουργός προειδοποιήθηκε ότι σε περίπτωση που τελικώς  οδηγηθούμε εκτός ευρώ, οι ενέργειες που έγιναν τους 5 μήνες, πιθανόν να μπορούν να συμπεριληφθούν και σε ένα κατηγορητήριο για δόλια χρεοκοπία της χώρας και για μια σειρά άλλα κακουργήματα. Έχει γραφτεί ότι ο γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου ο κ. Σαγιάς, του υπέβαλε ένα υπόμνημα με βάση το οποίο του αποδείκνυε ότι ενέργειες που έγιναν επέσυραν ποινή ισόβιας κάθειρξης για όλους όσους συμμετείχαν σε αυτό το σχέδιο.
Εκτιμώ λοιπόν ότι λίγες μέρες πριν την ολική καταστροφή ο Πρωθυπουργός ανέκρουσε πρύμναν, δημιουργήθηκε ρήγμα στην κυβέρνησή του με τους υπόλοιπους – Βαρουφάκη, Λαφαζάνη κτλ – και βλέπουμε σήμερα την κατάσταση που υπάρχει στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ το οποίο στην ουσία έχει κοπεί στη μέση. Ανάμεσα σε αυτούς που ήθελαν την έξοδο από το ευρώ χωρίς ρήξη, γιατί δεν είχαν τέτοια εντολή από το λαό – θα μας έλεγαν οι Ευρωπαίοι φταίνε και όχι εμείς – αλλά θα είχαν πετύχει τον στόχο τους που ήταν έξοδος από το ευρώ. 

Η ξαφνική αποχώρηση από το διαπραγματευτικό τραπέζι, η αναγγελία δημοψηφίσματος, εξυπηρετούσαν αυτόν τον σκοπό;
Από τη στιγμή που μπήκαμε στην διαδικασία του δημοψηφίσματος, αυτές ήταν κινήσεις απελπισίας, όταν πια εμφανίστηκαν τα αποτελέσματα της πεντάμηνης διαδικασίας που ακολούθησε η κυβέρνηση. Αν η Ελλάδα ήθελε να βγει από το ευρώ, αν ήθελε να τεντώσει το σχοινί με τους Ευρωπαίους έπρεπε να το κάνει τον πρώτο μήνα, το πολύ τον πρώτο μήνα που υπήρχαν στις τράπεζές μας καταθέσεις γύρω 160 – 180 δις. Ευρώ. Τότε λοιπόν τεντώνεις το σχοινί, κλειδώνεις τις τράπεζες, κρατάς τα λεφτά  για να μπορέσεις να διαχειριστείς την έξοδο και έτσι πας δυνατά στις διαπραγματεύσεις για να δεις τι μπορείς να πετύχεις.
Όταν η Ελλάδα αυτούς τους πέντε μήνες δεν ζήτησε λεφτά από τους Ευρωπαίους, έδιωξε τα 11,5 δις με υπογραφή Βαρουφάκη, πλήρωνε όλες τις υποχρεώσεις τις στην ΕΚΤ και στο ΔΝΤ, «σκούπισε» όλα τα αποθέματα των ταμείων του κράτους από παντού και έμεινε ξεκρέμαστη, αυτό τι δείχνει. Ότι στην ουσία πηγαίνεις  ένα βήμα πριν από τον θάνατο για να αναγκάσεις να πάρουν μέτρα τα οποία εσύ δεν μπορείς να τα σηκώσεις και υποχρεωτικά θα πας στην δραχμή.
Δεν ήθελαν ρήξη, ήθελαν να καταστεί υποχρεωτική με την πολιτική τους, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ ή η επιλογή ενός παράλληλου νομίσματος που στην ουσία είναι έξοδος από την ευρωζώνη. Αυτό ήταν το πλαίσιο των ενεργειών μέσα στο οποίο κινήθηκε η κυβέρνηση για να φτάσουμε στην 12η Ιουλίου. 

Για τις ενέργειες της κυβέρνησης που περιγράψατε παραπάνω, θεωρείται ότι υπήρχαν ερείσματα από το εξωτερικό; Ένα τέτοιο σχέδιο εξόδου, θα μπορούσε να υλοποιηθεί μόνο από ανθρώπους μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ και μιας και δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμα τίποτα, υπάρχουν κίνδυνοι από κάποιους που θα θελήσουν να σαμποτάρουν την συμφωνία;
Αντιλαμβάνομαι, ντόπια και ξένα συμφέροντα είχαν να κερδίσουν από το πέρασμα της Ελλάδας στην δραχμή ή σε ένα εθνικό νόμισμα και αντιλαμβάνομαι ότι αυτά τα συμφέροντα που πόνταραν, συνεχίζουν να ποντάρουν σε αυτό και θα συνεχίσουν να δημιουργούν ένα κλίμα πολιτικής αστάθειας στην χώρα. Για αυτό επιμένω ότι η κυβέρνηση πρέπει να στηριχθεί από τους 250 που ψήφισαν και που αντικατοπτρίζουν την δυναμική της κοινωνίας, ένα 75%, που θέλει να εφαρμοστεί η συμφωνία.
Πιστεύω ότι υπάρχουν κύκλοι στην Ελλάδα και στο εξωτερικό που δρουν με βάση τα δικά τους συμφέροντα για να οδηγήσουν στην αποτυχία αυτού του προγράμματος, καθώς σε κάθε βημα εφαρμογής του, επικρέμεται ο κίνδυνος Grexit πάνω από το κεφάλι μας. Ασφαλώς υπάρχουν αυτοί οι κύκλοι, που σε περίπτωση εξόδου της χώρας μας από το ευρώ, τα συμφέροντά τους θα εξυπηρετηθούν. Νομίζω ότι ίσως θα μπορούσαμε κατά κάποιο τρόπο να τους εντοπίσουμε σε γενικές γραμμές αλλά πιστεύω ότι αφού δεν υπάρχουν και σχετικά στοιχεία, δεν είναι φρόνιμο να γίνουν τώρα σχετικές αναφορές.
Κανένας λογικός άνθρωπος στην Ελλάδα δεν θα ήταν υπερ των μνημονίων. Από τη στιγμή όμως που η Ελλάδα διολίσθησε σε μια κατάσταση που κατέστησε επιβεβλημένη την υπογραφή Μνημονίων, τότε το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή, από το 2010,  να συνεννοηθεί και να επιτευχθεί η εθνική συναίνεση με το αντίστοιχο αντικατοπτρισμό και στην κοινωνία.
Η κοινωνία βλέποντας τον πολιτικό κόσμο να ομονοεί θα δεχόταν τα μέτρα του πρώτου μνημονίου. Αν υπήρχε συναίνεση, το πρώτο Μνημόνιο δεν θα  ήταν τόσα βαρύ. Αν είχε αναζητηθεί, αν είχε επιδιωχθεί εθνική συνεννόηση θα είχαμε πιστεύω σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα από το πρώτο Μνημόνιο χωρίς να χρειαστεί να περάσουμε σε δεύτερο και σε τρίτο. Επειδή πρέπει να διδασκόμαστε από τα παθήματα, ανεξαρτήτως των εγκληματικών λαθών της  παρούσας κυβέρνησης, είναι ώρα, να διδαχθούμε από τα μαθήματα, να στηρίξει το σύνολο του πολιτικού κόσμου, πριν ΚΚΕ και ΧΑ που έχουν τις δικές τους θέσεις, την κυβέρνηση αυτή τόσο κριτικά όσο και εποικοδομητικά ούτως ώστε να φύγουμε μια ώρα αρχύτερα από το τρίτο μνημόνιο, να βγει η χώρα στο ίσιωμα και τότε αφού βγούμε από το Μνημόνιο, μπορεί το κάθε κόμμα να πει το δικό του πρόγραμμα, να γίνει πιο ελκυστικό για τον κόσμο, μακριά από λαϊκιστικές θέσεις για να ανοίξει μια καινούρια σελίδα για την πατρίδα μας 

Μέχρι τώρα αυτήν την συναίνεση η αντιπολίτευση φαίνεται να την προσφέρει. Ο ΣΥΡΙΖΑ πως ανταποκρίνεται, οι κινήσεις του Πρωθυπουργού, ο ανασχηματισμός σας φαίνεται ότι στόχο έχουν να δημιουργήσει μια κυβέρνηση, ένα σχήμα πολιτικό που να στηρίξει την συμφωνία. 
Ο ανασχηματισμός έγινε για προφανής πολιτικούς λόγους και θα έλεγα ότι ήταν μια ήπια κίνηση του Πρωθυπουργού. Έβγαλε από την κυβέρνηση αυτούς  που δεν στήριξαν την συμφωνία, δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Πολιτικά είναι αδιανόητο να μένει ένας υπουργός σε μια κυβέρνηση όταν καταψηφίζει νόμο, οποιοδήποτε νόμο, πόσο μάλλον κάτι τόσο σημαντικό ζήτημα για την πατρίδα. Από εκεί και μετά ανεξαρτήτως της ποιότητας των υπουργών, όταν υπάρχει εθνική συναίνεση, όταν υπάρχει από την πλευρά των κομμάτων της αντιπολίτευσης και εποικοδομητική και κριτική στάση, χωρίς να διαταράσσεται η εθνική συναίνεση τα πράγματα για την κυβέρνηση γίνονται πολύ πιο εύκολα. Επαναλαμβάνω όταν ο πολιτικός κόσμος δίνει το μήνυμα στην κοινωνία, η κοινωνία παίρνει το μήνυμα και δεν θα έχουμε πάλι τα λαϊκίστικα που είδαμε να συμβαίνουν στους δρόμους, τα οποία προκλήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από την ανεύθυνη στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Δεν λέω ότι οι πολίτες δεν θα πρέπει να διαμαρτύρονται όμως κάθε κίνησή μας θα πρέπει να έχει ως στόχο να βελτιώσει μια κατάσταση και όχι να την χειροτερέψει. 

Την ίδια ώρα όμως που επιχειρείται κλίμα συναίνεσης, διακινούνται σενάρια για εκλογές. Αυτό το ενδεχόμενο πολλοί υποστηρίζουν ότι θα ήταν καταστροφικό, το να οδηγηθούμε δηλαδή τώρα σε εκλογές. Συμμερίζεστε την άποψη αυτή;
Κατά την άποψή μου, θα πρέπει μέσα από αυτή τη συναίνεση να έχουμε μια σταθερή κυβέρνηση για τα επόμενα τουλάχιστον δύο χρόνια. Ωστόσο αυτό που βλέπω στον ορίζοντα και είναι μια προσωπική εκτίμηση, είναι ότι αυτή η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει την συμφωνία, εννοώ το 3ο μνημόνιο με τους εταίρους, στο οποίο κατά την εκτίμησή μου θα υπάρχει μια σημαντική αναφορά στην ρύθμιση του χρέους. Η αναφορά αυτή σε συνδυασμό με το αναπτυξιακό πακέτο που θα υπάρχει στο Μνημόνιο, θα είναι ένα όπλο στα χέρια του πρωθυπουργού να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές, να απομονωθούν οι κύκλοι μέσα στο κόμμα που ακολουθούν μια άλλη πολιτική, να βγεί πιο ισχυρός από τις εκλογές και έτσι να εφαρμοστεί το 3ο Μνημόνιο. Επαναλαμβάνω, παρά τα τοξικά στοιχεία που θα έχει όταν υπογραφεί, αν υπάρχει μια σοβαρή ελάφρυνση του χρέους και ένα αναπτυξιακό πακέτο που θα το εφαρμόσουμε πάντα μέσα σε κλίμα εθνικής συνεννόησης με τον πιο αποδοτικό τρόπο, τότε αυτός να είναι ίσως ο πιο γρήγορος και πιο ανώδυνος τρόπος να βγούμε από την κρίση. Γιατί ο άλλος με τους όρους που γίνεται πιστεύω ότι μοιάζει με έναν πυρηνικό όλεθρο. 

Σε σχέση με ζητήματα ασφάλειας, όλους αυτούς τους μήνες, πιστεύετε ότι έχει πληγεί η εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας;
Αν περνούσαμε στη δραχμή με τους όρους που πήγε να γίνει, η καταστροφή θα έμοιαζε με έναν πυρηνικό όλεθρο. Την επόμενη ημέρα, χωρίς συναλλαγματικά αποθέματα η Ελλάδα θα ήταν στην ουσία χωρίς εθνική ασφάλεια,  χωρίς εθνική άμυνα. Για λόγους που δεν είναι της παρούσης, έχει καταστραφεί, έχει αποσαθρωθεί η ελληνική αμυντική βιομηχανία. Το σύστημα άμυνας, τα οπλικά μας συστήματα στο σύνολό τους  εξαρτώνται σε ποσοστό 95% από το εξωτερικό και από συνάλλαγμα. Τι σημαίνει αυτό; Από την επόμενη ημέρα θα βλέπαμε να καταρρέει η εθνική μας άμυνα. Και ερωτώ; Υπάρχει ένας Έλληνας που θέλει να βλέπει την εθνική άμυνα να καταρρέει και να μένει η χώρα μας χωρίς εθνική άμυνα με τις απειλές της Τουρκίας, όχι προ των θυρών, ήδη με ένα βήμα εντός της θύρας, στο κατώφλι μας, με την βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή να φλέγεται, με τις μεταναστευτικές ροές να έχουν πάρει εφιαλτικές διαστάσεις και με μια Ελλάδα χωρίς εθνική άμυνα και χωρίς κράτος; Αντιλαμβάνεστε που οδήγησαν τα πράγματα πριν από λίγες μέρες αυτοί που μας κυβερνούν; 

Αναφερθήκατε στην Τουρκία. Θέλω να μου σχολιάσετε το γεγονός  ότι το τουρκικό προξενείο έδωσε «γραμμή» στους μουσουλμάνους της Θράκης να ψηφίσουν «ΟΧΙ» καθώς και τη στάση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ της δυτικής Θράκης να ψηφίσουν ΝΑΙ στη βουλή.
Η Τουρκία έχει κάνει μια στρατηγική εκτίμηση της συμμετοχής της Ελλάδας στην ΕΕ, μια συμμετοχή που της δίνει τέτοια διπλωματική δύναμη που στην ουσία εξισορροπεί το έλλειμμα στο οπλικό ισοζύγιο μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Ήταν στόχος της Τουρκίας είτε να μπει η ίδια στην ΕΕ, για να βγάλει από τη μέση αυτό το πλεονέκτημα της Ελλάδας, ήταν να βγει η Ελλάδα από την ΕΕ. Τότε λοιπόν στο δημοψήφισμα, επειδή ήταν στην ουσία ένας μοχλός για να επιταχυνθεί η έξοδος της Ελλάδας από την ΕΕ - αυτό αποδείχθηκε άλλωστε – δοθηκε εντολή από το προξενείο να ψηφίσουν ΟΧΙ και στη συνέχεια, επειδή αυτό επέβαλαν τα συμφέροντα της Τουρκίας, δόθηκε γραμμή να ψηφίσουν ΝΑΙ. Γιατί; Γιατί θέλουν να είναι στον κύκλο της εξουσίας, μέσα από τη συμμετοχή στο κόμμα της εξουσίας εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους και όχι ως αποσυνάγωγοι από το πολιτικό μας σύστημα γιατί το ΟΧΙ θα τους οδηγούσε εκεί που θα οδηγήσει και τους υπόλοιπους που είπαν ΟΧΙ τις επόμενες ημέρες. 

Όσον αφορά το μεταναστευτικό. Πώς βλέπετε την αντιμετώπιση και την διαχείριση αυτού του σοβαρού ζητήματος από την κυβέρνηση και αν νομίζετε ότι η αναζήτηση λύσης εντός της ΕΕ μπορεί να αποτελέσει ένα πεδίο συνεργατικής πολιτικής που να συσφίξει τις σχέσεις Ελλάδας και Ευρώπης.
Καταρχάς η Τουρκία έχει μια πολιτική: εργαλειοποίηση των μουσουλμανικών μειονοτήτων στα Βαλκάνια, δηλαδή τους οργανώνει με τέτοιο τρόπο ουτως ώστε να είναι πολύτιμα εργαλεία για να εξυπηρετούνται οι πολιτικοί και στρατηγικοί στόχοι της Τουρκίας στα Βαλκάνια και στην Ελλάδα. Πολιτική εργαλειοποίηση στους μουσουλμάνους της Θράκης, πολιτική εργαλειοποίηση ακολουθεί και στους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες που υπάρχουν στην Ελλάδα.
Να σημειώσω κάτι για τους λαθρομετανάστες: γιατί δεν είναι υποτιμητικό να λέγεται κάποιος λαθρεπιβάτης σε ένα λεωφορείο, ή λαθραναγνώστης και είναι υποτιμητικό να λέγεται κάποιος λαθρομετανάστης. Γιατί αυτή η κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας και γιατί αυτή η κακοποίηση αυτών που χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο.  Ο πρόσφυγας είναι πρόσφυγας και ο λαθρομετανάστης λαθρομετανάστης.
Η Τουρκία λοιπόν ακολουθεί πολιτική εργαλειοποιήσης και είναι σε όλους γνωστό ότι  η Τουρκία στέλνει μουσουλμάνους μετανάστες στην Ελλάδα. Ακολούθησε την εξής πολιτική:  ακύρωσε, ήρε την υποχρέωση παροχής βίζας σε όλες τις μουσουλμανικές χώρες της Αφρικής, έβαλε αεροπλάνα της γραμμής που μεταφέρουν αυτόν τον κόσμο στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί όλοι αυτοί οι απελπισμένοι άνθρωποι  ψάχνουν να πάνε στην Ευρώπη. Ποια είναι η πρώτη χώρα; Η Ελλάδα. Εκεί τους κατευθύνουν όλους στην Ελλάδα, γνωρίζοντας ότι αν στην Ελλάδα υπάρχουν 3-4-5 εκ. μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες τα επόμενα χρόνια, δυστυχώς, λυπάμαι που το λέω, θα δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες που σε περίπτωση που έχουμε κάποιο ζήτημα με την Τουρκία, θα χάσουμε την πατρίδα μας χωρίς να προλάβουμε να ρίξουμε ούτε μια τουφεκιά.
Η χώρα μας συμμετέχοντας στην ΕΕ είχαμε και μια άλλη εθνικού ενδιαφέροντος θετική δράση της Frontex. Η Frontex, επιτηρώντας τα θαλάσσια σύνορα – ξέρετε δεν έχουμε ορίσει τα θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία  με εξαίρεση τα Δωδεκάνησα -  επιτηρώντας στην περιοχή των χωρικών μας υδάτων, στην ουσία όριζε ως ευρωπαϊκά σύνορα τα σύνορα που δεν έχουμε ορίσει εμείς με την Τουρκία. Πετούσαν δηλαδή πτητικά μέσα της Frontex και προσπαθούσαν να εντοπίσουν, προτού καν περάσουν στα ελληνικά σύνορα, τα πλοία που έφερναν μετανάστες στην Ελλάδα ή και πρόσφυγες.
Το ίδιο έγινε και στον Έβρο, η παρουσία της Frontex ήταν καθοριστική για να σφραγίσει ο Έβρος και να έχουμε κάθετη πτώση των εισροών. Από τη στιγμή όμως που άρχισαν να διαταράσσονται οι σχέσεις μας με τους εταίρους και από τη στιγμή που η κ. Υπουργός Τασία Χριστοδουλοπούλου,  ακολούθησε αυτήν την πολιτική, αυξήθηκαν ραγδαία οι μεταναστευτικές ροές στην Ελλάδα. Θα πρέπει επειγόντως να αναθεωρηθεί η εθνική  μας πολιτική. Αφήστε την Ευρώπη. Το Δουβλίνο ΙΙ δεν αφορά τους μετανάστες, τους πρόσφυγες αφορά. Από τη στιγμή που οι πρόσφυγες είναι μόνο το 5%, το υπόλοιπο 95% δεν είναι ζήτημα που προέρχεται λόγω του Δουβλίνο ΙΙ. Το υπόλοιπο 95% οφείλεται στην πολιτική της Τουρκίας αλλά και στην ανύπαρκτη κατά την άποψή μου, ειδικά τους τελευταίους μήνες, πολιτική να σταματήσουμε να κόψουμε το δυνατόν τις μεταναστευτικές ροές. 

Πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό;
Το είχαμε πετύχει τα προηγούμενα χρόνια. Συχνές περιπολίες στον Έβρο, σφιχτή συνεργασία με την Frontex και στο Αιγαίο, κατά το δυνατόν μεγαλύτερη παρουσία των ευρωπαϊκών δυνάμεων, όχι γιατί είναι πιο ικανές, αλλά γιατί έτσι η Ευρώπη στην ουσία γίνεται κοινωνός του προβλήματος. Tώρα που έχουμε και επίτροπο τον κ. Αβραμόπουλο σε ζητήματα μετανάστευσης αυτό το θέμα θα έπρεπε να είναι πρώτη προτεραιότητα, δηλαδή η αποτροπή εισροών και στη συνέχεια η διαχείριση του εσωτερικού προβλήματος. 

Κλείνοντας, θα θέλατε να προσθέσετε κάτι ως μήνυμα;
Ειλικρινά το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα να κάνω είναι να λαϊκίσω γιατί θεωρώ ότι είναι κατάρα του έθνους μας ο λαϊκσιμός. Αλλα θα ήθελα να πω το εξής:
Η Κρήτη, λόγω της ιδιαίτερης  ιδιοσυγκρασίας των κρητικών και λόγω της ιστορίας του νησιού, που είναι μια ιστορία αγώνων, εθνικών αγώνων,  είναι η  πιο ισχυρή πηγή του πατριωτισμού στην Ελλάδα. Θα έλεγα όμως, μια φιλική άποψη προς τους Κρητικούς: Να μην παρασυρομαστε από τους λαϊκιστές. Αν δηλαδή κατορθώσουμε να αποδυναμώσουμε τους λαϊκιστές στην Ελλάδα αυτό θα είναι η πιο πατριωτική προσφορά στο Έθνος και στην πατρίδα.

Ο Αντισυνταγματάρχης εα κ. Σάββας Καλεντερίδης είναι συγγραφέας του βιβλίου «Παράδοση του Οτζαλάν- Η Ώρα της Αλήθειας», τακτικός αρθογράφος της εφημερίδας «Δημοκρατία» και «Κυριακάτικη Δημοκρατία», ενώ έχει και συχνή παρουσία σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές ως σχολιαστής σε θέματα γεωπολιτικής και ελληνοτουρκικών σχέσεων. Είναι επίσης υποψήφιος διδάκτωρ ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και διαχειριστής του ιστολογίου «infognomonpolitics.blogspot.com»

flashnews

thumbnail
About The Author

0 comments