Άριστος Μιχαηλίδης
Δυο απλά πράματα υπέδειξε ο Σεργκέι Λαβρόφ, χτες. Τόσο απλά που είναι αδύνατο να μην είναι κατανοητά εκτός κι αν θέλει κανείς σκόπιμα να τα αγνοεί για άλλους λόγους. Ότι η Ρωσία δεν κάνει τίποτε άλλο παρά μόνο στηρίζει τις προσπάθειες της Κύπρου για εξεύρεση λύσης «στη βάση των σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ» και ότι «ήμασταν έτοιμοι να συναντηθούμε με εκπροσώπους της τ/κ πλευράς, αλλά μόνο στο πλαίσιο των νόμιμων διαδικασιών». Λέει ο Λαβρόφ αυτά που θα έπρεπε να λέμε εμείς. Και υποδεικνύει την κατεύθυνση που θα έπρεπε να έχει η στρατηγική μας.
Λύση στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και οτιδήποτε άλλο, επαφές, παραχωρήσεις, αναβάθμιση ψευδοκράτους, μόνο αν είναι στο πλαίσιο των νόμιμων διαδικασιών. Εμείς όμως τι λέμε;
Ότι αυτά είναι λεπτομέρειες. «Ας παραμείνουμε στα σημαντικά και αντί να παρατείνεται ο χρόνος με άλυτο το Κυπριακό, για να σχολιάζουμε τα επουσιώδη, ας συγκεντρωθούμε στην ουσία», έλεγε ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος, Αβέρωφ Νεοφύτου, για να δικαιολογήσει τη σημερινή επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Τζον Κέρι, στο παράνομο προεδρικό του κατοχικού καθεστώτος. Ποια είναι η ουσία, όμως;
Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών έχει πέντε μόνιμα μέλη κι εμείς καταφέραμε να παραδώσουμε το Κυπριακό στα δύο, στα πιο εχθρικά, στη Βρετανία και στις ΗΠΑ. Η Ρωσία, η Γαλλία και η Κίνα, που πολλές φορές εμπόδισαν στο παρά πέντε βρετανικά κόλπα (αλλά όχι όλα) εναντίον των Ελληνοκυπρίων και της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν συμμετέχουν στις διαδικασίες παρά μόνο στο τελικό στάδιο, όταν πια Βρετανία και ΗΠΑ ορίσουν τις αποφάσεις. Είτε πρόκειται για ψηφίσματα είτε για σχέδια είτε για συγκάλυψη και νομιμοποίηση τουρκικών παρανομιών. Το σημαντικό, λοιπόν, ένα από τα σημαντικά, που συναποτελούν την πολιτική μας, είναι να αντιληφθούμε ότι επί τέσσερις δεκαετίες δεν είχαμε παρά μόνο αρνητικά αποτελέσματα από αυτή την οικειοθελή παράδοσή μας στους Βρετανούς και στους Αμερικανούς, που ισοδυναμεί με αυτοχειρία. Δεν υπάρχει λογική να συνεχίζουμε αυτή την πορεία, ενώ θα έπρεπε να προσπαθήσουμε τουλάχιστον να εμπλέξουμε στις διαδικασίες και τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Και χωρίς βεβαίως να ζητούμε τίποτε άλλο από το κινηθούν όλα «στο πλαίσιο των νόμιμων διαδικασιών». Αν μπορέσαμε, δηλαδή, να μάθουμε από τις εμπειρίες μας ότι η νομιμότητα είναι το μόνο όπλο των μικρών κρατών. Αν θεωρούμε ότι η νομιμότητα είναι κάτι επουσιώδες, τότε ποια είναι η ουσία; Να ψευδολογούμε αφελώς ότι έχουμε το ίδιο όραμα με τον Μουσταφά Ακιντζί ακόμα κι όταν αυτός χωρίς καμιά αναστολή εφαρμόζει οδηγίες της Άγκυρας και κάνει λυσσαλέα πολιτική υποβάθμισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και μετατροπής της σε ελληνοκυπριακή πολιτεία ισότιμη με το παράνομο καθεστώς; Να μιλούμε εμείς για επανένωση κι αυτοί για «μουσουλμάνους και χριστιανούς που θα ζήσουν πλάι- πλάι», λες και το πρόβλημά μας είναι θρησκευτικό; Να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας ότι είμαστε κοντά σε συμφωνία, διότι ευθυγραμμίστηκαν τα άστρα, για να απαλλάξουμε την Κύπρο από την Τουρκία κι ο Νταβούτογλου (στο πλευρό του Ακιντζί) να διακηρύσσει ότι μετά τη λύση οι Τουρκοκύπριοι θα προστατεύουν τα συμφέροντα της Τουρκίας στην περιοχή;
Σήμερα το απόγευμα, όταν ο Τζον Κέρι θα βρίσκεται στο παράνομο προεδρικό με τον Ακιντζί, όλος ο πλανήτης θα διερωτάται αν είναι τρελοί οι Ελληνοκύπριοι, που μιλούν για κατοχή και κατοχικό στρατό. Κι αυτό δεν είναι λεπτομέρεια.
Φιλελεύθερος
Λύση στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και οτιδήποτε άλλο, επαφές, παραχωρήσεις, αναβάθμιση ψευδοκράτους, μόνο αν είναι στο πλαίσιο των νόμιμων διαδικασιών. Εμείς όμως τι λέμε;
Ότι αυτά είναι λεπτομέρειες. «Ας παραμείνουμε στα σημαντικά και αντί να παρατείνεται ο χρόνος με άλυτο το Κυπριακό, για να σχολιάζουμε τα επουσιώδη, ας συγκεντρωθούμε στην ουσία», έλεγε ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος, Αβέρωφ Νεοφύτου, για να δικαιολογήσει τη σημερινή επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Τζον Κέρι, στο παράνομο προεδρικό του κατοχικού καθεστώτος. Ποια είναι η ουσία, όμως;
Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών έχει πέντε μόνιμα μέλη κι εμείς καταφέραμε να παραδώσουμε το Κυπριακό στα δύο, στα πιο εχθρικά, στη Βρετανία και στις ΗΠΑ. Η Ρωσία, η Γαλλία και η Κίνα, που πολλές φορές εμπόδισαν στο παρά πέντε βρετανικά κόλπα (αλλά όχι όλα) εναντίον των Ελληνοκυπρίων και της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν συμμετέχουν στις διαδικασίες παρά μόνο στο τελικό στάδιο, όταν πια Βρετανία και ΗΠΑ ορίσουν τις αποφάσεις. Είτε πρόκειται για ψηφίσματα είτε για σχέδια είτε για συγκάλυψη και νομιμοποίηση τουρκικών παρανομιών. Το σημαντικό, λοιπόν, ένα από τα σημαντικά, που συναποτελούν την πολιτική μας, είναι να αντιληφθούμε ότι επί τέσσερις δεκαετίες δεν είχαμε παρά μόνο αρνητικά αποτελέσματα από αυτή την οικειοθελή παράδοσή μας στους Βρετανούς και στους Αμερικανούς, που ισοδυναμεί με αυτοχειρία. Δεν υπάρχει λογική να συνεχίζουμε αυτή την πορεία, ενώ θα έπρεπε να προσπαθήσουμε τουλάχιστον να εμπλέξουμε στις διαδικασίες και τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Και χωρίς βεβαίως να ζητούμε τίποτε άλλο από το κινηθούν όλα «στο πλαίσιο των νόμιμων διαδικασιών». Αν μπορέσαμε, δηλαδή, να μάθουμε από τις εμπειρίες μας ότι η νομιμότητα είναι το μόνο όπλο των μικρών κρατών. Αν θεωρούμε ότι η νομιμότητα είναι κάτι επουσιώδες, τότε ποια είναι η ουσία; Να ψευδολογούμε αφελώς ότι έχουμε το ίδιο όραμα με τον Μουσταφά Ακιντζί ακόμα κι όταν αυτός χωρίς καμιά αναστολή εφαρμόζει οδηγίες της Άγκυρας και κάνει λυσσαλέα πολιτική υποβάθμισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και μετατροπής της σε ελληνοκυπριακή πολιτεία ισότιμη με το παράνομο καθεστώς; Να μιλούμε εμείς για επανένωση κι αυτοί για «μουσουλμάνους και χριστιανούς που θα ζήσουν πλάι- πλάι», λες και το πρόβλημά μας είναι θρησκευτικό; Να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας ότι είμαστε κοντά σε συμφωνία, διότι ευθυγραμμίστηκαν τα άστρα, για να απαλλάξουμε την Κύπρο από την Τουρκία κι ο Νταβούτογλου (στο πλευρό του Ακιντζί) να διακηρύσσει ότι μετά τη λύση οι Τουρκοκύπριοι θα προστατεύουν τα συμφέροντα της Τουρκίας στην περιοχή;
Σήμερα το απόγευμα, όταν ο Τζον Κέρι θα βρίσκεται στο παράνομο προεδρικό με τον Ακιντζί, όλος ο πλανήτης θα διερωτάται αν είναι τρελοί οι Ελληνοκύπριοι, που μιλούν για κατοχή και κατοχικό στρατό. Κι αυτό δεν είναι λεπτομέρεια.
Φιλελεύθερος
0 comments