Το 2001 μετά από μια θυελλώδη συνεδρίαση με πρόεδρο την Βραζιλία και με συμμετοχή της NAFTA και της MERCOSUR (Οικονομικές Ενώσεις Βορείου Ατλαντικού και Λατινικής Αμερικής για ελεύθερες συναλλαγές) έθεσαν τις βάσεις για την FTAA.Δηλαδή για την Ένωση Ελεύθερων Οικονομικών Συναλλαγών Δυτικού Ημισφαιρίου που θα διευκόλυνε το έργο της παγκοσμιοποίησης. Αυτό απέτυχε στην πορεία, είτε από αμέλεια είτε από εσκεμμένη πράξη των ΗΠΑ στην μη συμμετοχή χωρών όπως είχε υποσχεθεί στην NAFTA, είτε λόγω μιας ιδιότυπης κόντρας με την MERCOSUR.
Δεν θα ζαλίσω το θέμα με οικονομικές αναδρομές και ιστορικά στοιχεία του παρελθόντος. Το παραπάνω απλά ήταν μια εισαγωγή για ένα σχέδιο που ποτέ δεν έχει αδρανοποιηθεί παρά μόνο έχει παραμείνει ανενεργό στα συρτάρια μέχρι προ μερικών ημερών.
Πριν αρκετό καιρό, μέλος της κυβέρνησης των ΗΠΑ ως εκπρόσωπος του State Department, εξέφρασε την βεβαιότητα πως μετά την εκλογή του Ομπάμα (το 2012) στο προεδρικό αξίωμα θα επανέρθει το ζήτημα της TAFTA (Transantlantic Free Trading Zone) μεταξύ των ΗΠΑ και της Ε.Ε. που θα είναι ίσως και το θεμέλιο για την FTAA. Το εγχείρημα άλλωστε είχε επανα-ενεργοποιηθεί τον οκτώβριο του 2012. (http://www.reuters.com/article/2012/10/17/us-eu-usa-trade-idUSBRE89G0KT20121017 ). Η κατάληξη αυτού ήταν η αρχική συμφωνία μέσα στο 2014 για την ΤΤΙΡ (όπως ονομάζεται πλέον η Transatlantic Trade and Investment Partnership) μεταξύ της Ε.Ε και των ΗΠΑ ανοίγοντας ορίζοντες για τους οπαδούς της.
Καλά θα πεί κάποιος τώρα και εμάς τι πραγματικά είναι εκείνο που μας ενδιαφέρει; Είναι οι ουσιαστικές μικρές λεπτομέρειες στο συγκεκριμένο θέμα. Μια ενέργεια όπως αυτή που αναφέρθηκε παραπάνω, ανοίγει ένα δίαυλο συναλλαγών τρισεκατομμυρίων ευρώ μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε. με ανοιχτά σύνορα τόσο σε αγαθά όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό .
Πιο συγκεκριμένα:
Οι ΗΠΑ, όπως είναι γνωστό, ήρθαν σε αρχική συμφωνία πολιτικά για την αντιμετώπιση του εσωτερικού τους χρέους (http://www.reuters.com/article/2012/10/12/us-usa-economy-budget-idUSBRE89B17620121012 ) που απέφερε πολύ υψηλότερους φόρους, χαμηλότερες κοινωνικές δαπάνες και επιμέρους μέτρα λιτότητας στον δρόμο της Ε.Ε.
Επειδή, όμως, οι χρηματιστές και οι οικονομολόγοι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού γνωρίζουν πολύ καλά που οδηγεί αυτός ο δρόμος και φοβούμενοι μια επερχόμενη νέα οικονομική κρίση μετά απ΄ αυτή του 2008 με το στεγαστικό πρόβλημα, (http://www.presstv.ir/detail/2013/01/06/282105/fanatics-pushing-us-towards-bankruptcy/ ) ξεκινούν ένα σχέδιο δεκαπενταετίας που είχε πρωτοσχεδιαστεί το 1996.Μια δυναμική αγορά που θα έχει την ικανότητα να εκμεταλευθεί πλήρως την σημερινή παγκοσμιοποίηση και θα μπορέσει να φέρει αλλαγές στις ΗΠΑ που κανείς δεν θα μπορούσε να περάσει με πολιτική διαταγή. Είναι προς όφελος και των δύο πλευρών του Ατλαντικού, άλλωστε.
Σκεφτείτε μια αγορά ανοιχτή ανάμεσα σε Ε.Ε. και ΗΠΑ. Η πρώτη να πουλάει οχήματα στις ΗΠΑ και να αναζωογονεί την βιομηχανία της, ενώ οι ειδικοί της Ευρώπης, ιδιαίτερα από τον φτωχό Νότο να πηγαίνουν/μεταναστεύουν για εργασία στις ΗΠΑ(brain drain) και να ρυθμίζουν τους μισθούς προς τα κάτω. Το ταξίδι των πρώτων υλών θα είναι φτηνότερο και οι όποιες νομικές διαταγές από την Ε.Ε., οι οποίες απαγορεύουν προϊόντα για παράδειγμα τεχνικής βιογεννητικής δημιουργίας και αγροτοκαλλιέργειας, θα φύγουν από την μέση.
Από την άλλη, μια τέτοια αγορά θα χρειαστεί να προστατευθεί και από ανταγωνισμούς που δεν θα είναι εντός συμφώνου (λέγε με BRICS). Είναι γνωστό ότι η δημιουργία αυτής της ένωσης στο σύνολο των σκοπών της είχε και την δυναμική παρουσία της στην Δυτική Αγορά του κόσμου
http://www.oneworldmanypeaces.com/one_world_many_peaces/2009/06/bric-to-counter-western-bloc-as-brazil-russia-india-and-china-join-forces.html
Τι γίνεται όμως αν πλέον η νέα αγορά που θα ονομάζεται ΤΤΙΡ δημιουργήσει περιορισμούς έτσι ώστε να ελέγχεται το μονοπώλιο π.χ. της Κίνας (κατά ουσία) σε τεχνολογικά προϊόντα ή σε ανθρώπινο δυναμικό από Ινδία (από τους καλύτερους στον τομέα της τεχνολογίας) και ακόμα περισσότερο αν στριμωχθεί και η Βραζιλία (είναι στη G8 πλέον) αφού δεν θα έχει πρόσβαση σε αγορές που παραδοσιακά της προσφέρουν πολλά έσοδα;
Τι θα γίνει όταν αγορές όπως αυτή της Τουρκίας, των Βαλκανίων, της Ασίας γενικά δεν θα έχουν τη δυνατότητα να μπουν με τους ίδιους όρους συναλλαγών εντός αυτού του οργανισμού;
Το πρώτο βήμα φυσικά για να κρατήσει αυτός ο οργανισμός είναι να έχει και τα εχέγγυα πρώτων υλών και ενέργειας.Σκεφτείτε λίγο τι συμβαίνει σήμερα όσον αφορά τα ενεργειακά αποθέματα.
Ποιος κινείται και που για να τα διασφαλίσει;
Ποια νέα αγορά μπορεί να τοποθετηθεί έτσι ώστε να γίνει ο νέος καταναλωτικός δέκτης των προϊόντων του Δυτικού κόσμου, εφόσον ήδη εμείς είμαστε σε σημείο μη ικανής απορρόφησης;
Το πρώτο βήμα φυσικά για να κρατήσει αυτός ο οργανισμός είναι να έχει και τα εχέγγυα πρώτων υλών και ενέργειας.Σκεφτείτε λίγο τι συμβαίνει σήμερα όσον αφορά τα ενεργειακά αποθέματα.
Ποιος κινείται και που για να τα διασφαλίσει;
Ποια νέα αγορά μπορεί να τοποθετηθεί έτσι ώστε να γίνει ο νέος καταναλωτικός δέκτης των προϊόντων του Δυτικού κόσμου, εφόσον ήδη εμείς είμαστε σε σημείο μη ικανής απορρόφησης;
Το είχα αναφέρει και σε άλλη ανάλυση. Κοιτάξτε την Αφρική, μια ήπειρο με εκατοντάδες εκατομμυρίων κατοίκων, που δεν έχουν παιδεία και κουλτούρα,που δεν έχουν ποιότητα ζωής αλλά εντός δέκα-είκοσι ετών θα είναι το νέο πεδίο ανάπτυξης.. και θα γίνει και ο νέος δέκτης της ΤΤΙΡ. Ειδικότερα όταν θα έχει διασφαλιστεί η περιοχή της Αφρικής από την παρουσία δυνάμεων όπως π.χ.η Γαλλία, η Γερμανία, οι ΗΠΑ.. ακόμα και η Αγγλία.
Το παιχνίδι είναι τεράστιο και οι παράγοντες που είναι αστάθμητοι πάρα πολλοί.Αυτό πιο πάνω είναι μια καλή ανάλυση/πρόβλεψη βάση στοιχείων και γεγονότων που ήδη συμβαίνουν. Η κίνηση με την ΤΤΙΡ έχει ξαφνιάσει τα μέλη της BRICS που πραγματικά δεν το περίμεναν και για αυτό θα έχετε δει αντιδράσεις με την Κίνα να θέλει το δίκτυο μεταφορών για να έχει πρόσβαση και τη Ρωσία να επιθυμεί σε όλα τα ενεργειακά αποθέματα. Οι Βραζιλιάνοι ψάχνονται ήδη προς τα εδώ αλλά το σχέδιο είναι σε εφαρμογή.
Το παιχνίδι είναι τεράστιο και οι παράγοντες που είναι αστάθμητοι πάρα πολλοί.Αυτό πιο πάνω είναι μια καλή ανάλυση/πρόβλεψη βάση στοιχείων και γεγονότων που ήδη συμβαίνουν. Η κίνηση με την ΤΤΙΡ έχει ξαφνιάσει τα μέλη της BRICS που πραγματικά δεν το περίμεναν και για αυτό θα έχετε δει αντιδράσεις με την Κίνα να θέλει το δίκτυο μεταφορών για να έχει πρόσβαση και τη Ρωσία να επιθυμεί σε όλα τα ενεργειακά αποθέματα. Οι Βραζιλιάνοι ψάχνονται ήδη προς τα εδώ αλλά το σχέδιο είναι σε εφαρμογή.
Εμείς όμως σαν Ελλάδα που χωράμε σε αυτό; Εμείς έχουμε διπλό ρόλο, αλλά δυστυχώς μόνο παθητικό προς το παρόν. Σαν χώρα με ενεργειακά αποθέματα πρέπει και επιβάλλεται να είμαστε υπό έλεγχο, με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιστάσεις και αντιρρήσεις στην παροχή αυτών των αποθεμάτων με ελάχιστο κόστος. Ο δεύτερος ρόλος είναι πως ως μέλος της Ε.Ε. μπορούμε να έχουμε τον καλύτερο τρόπο προμήθειας ανθρώπινου δυναμικού και μάλιστα σε επιστημονικό επίπεδο από άλλες χώρες αλλά με χαμηλότερες απολαβές έτσι ώστε να εξισορροπηθούν καταστάσεις μισθοδοσίας και αλλού. Ήδη πολλοί άνθρωποι με ειδικότητες δέχονται μισθούς στα 2/3 των ιθαγενών εκεί. Φυσικά για ένα Έλληνα εδώ, αυτά είναι πολλά χρήματα, αλλά δεν παύει να είναι ένας τρόπος μείωσης μισθοδοσίας στο Δυτικό ημισφαίριο. Έτσι θα μπορεί να δημιουργηθεί άλλωστε και περισσότερος χώρος για εύρεση πόρων προς ανάπτυξη άλλων προσωπικών και εταιρικών επενδύσεων.
Παράλληλα μια συμφωνία αυτού του είδους με χώρες μεγάλης δυνατότητας παραγωγής σε διάφορα αγαθά θα μειώσει τις προστασίες των αδυνάμων και η Ελλάδα με την έτσι και αλλιώς ισχνή παραγωγή σε πολλά προϊόντα θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση. Παράλληλα ενώ τα δικά μας προϊόντα βιολογικής καλιέργειας ίσως εκτιναχτούν λόγω ζήτησης και ποιότητας τους, δεν θα είναι προσβάσιμα στον τοπικό πληθυσμό ή δεν θα ενδιαφέρουν τον τοπικό πληθυσμό λόγω της υψηλής τιμής τους. Η διατροφική συνήθεια των Ελλήνων μπορεί να αλλάξει ακόμα πιο πολύ προς το χειρότερο αν σκεφτεί κανείς αγαθά όπως το ελαιόλαδο ή ακόμα και τοπικά ποτά που ήδη δέχονται επίθεση (βλ. π.χ. κρασί ) προς όφελος τρίτων χωρών.
Τι θα γίνει από εδώ και εμπρός; Όπως είπατο σχέδιο τρέχει γρήγορα και σύντομα θα δούμε και στα ΜΜΕ τις πρώτες αναφορές στους όρους ΤΤΙΡ, free trading zone ή όπως το λέμε εμείς ΕΟΖ για τις εντός χώρας απαιτήσεις από το μνημόνιο. Οι οικονομολόγοι των ΗΠΑ, της Ε.Ε. και γενικότερα σε όλο τον κόσμο θα το ονομάσουν bussiness and economy case. Στην πραγματικότητα όμως θα είναι μια παγκόσμια αγορά χωρίς σύνορα και χωρίς περιορισμούς ή διασφαλίσεις για τους πιο αδύναμους.
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας------
0 comments