Ο λόγος που ο "σουλτάνος του χάους" τα 'χει παίξει




Του Πέπε Εσκομπάρ
Για τη στήλη Op-Edge του RT  
Απόδοση: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!" 

Αϋπνίες

Φανταστείτε κάτι άγρυπνες νύχτες στο παλάτι του “σουλτάνου” Ερντογάν στην Άγκυρα. Φανταστείτε τον σουλτάνο σε έξαλλη κατάσταση, τη στιγμή ακριβώς που μαθαίνει πως ο συριακός στρατός, που υποστηρίζεται από τις ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις, ξεκίνησε ένα είδος προληπτικής μάχης του Χαλεπίου, αλλά με το μέτωπο του πολέμου να περνάει μέσα από την περιοχή Μπαγιρμπουτσάκ, με αποτέλεσμα να μπλοκάρεται ο “διάδρομος” διακίνησης όπλων που άνοιξε η Άγκυρα για να τροφοδοτείται η “εθνική οδός” των τζιχαντιστών.

Όλοι γνωρίζουν, άλλωστε, πως όποιος ελέγχει αυτόν τονδιάδρομο θα ελέγξει την τελική έκβαση του πολέμου στη Συρία.

Εν τω μεταξύ, στη Γενεύη, η τηλεκατευθυνόμενη “Συριακή Αντιπολίτευση”, γνωστή και ως Ανωτάτη Επιτροπή Διαπραγματεύσεων, απέδειξε με τον πιο γραφικό τρόπο ότι από μιας αρχής  δεν ήθελε καν να συναντηθεί με την αντιπροσωπεία της Δαμασκού, ούτε για συνομιλίες "προσέγγισης", ούτε για τίποτε άλλο, και ας είχαν ήδη συμφωνήσει στο περίπου η Ουάσιγκτον και η Μόσχα για ένα διετούς πνοής μεταβατικό σχέδιο που θα οδηγούσε σε μια θεωρητικά κοσμική και μη δογματική Συρία.

Όσο για το μέτωπο των Σαουδαράβων, αυτό ήθελε και καλά το Αχράρ-αλ-Σαμ, το Τζαΐς-αλ-Ισλάμ και ολόκληρο το Τζαμπάτ-αλ-Νούσρα, γνωστό και ως αλ-Κάιντα της Συρίας, να είναι κι αυτοί στο τραπέζι στη Γενεύη. Έτσι, η παρωδία της Γενεύης, μέχρι να πεις "Δρόμο για το Χαλέπι!" ξεσκεπάστηκε παταγωδώς.

ΝΑΤΟ; Ξεχάστε το 

Το διαβόητο πρακτοροτζιμάνι του σαουδικού βασιλικού οίκου, ο πρίγκιπας Τούρκι, πρώην μέντορας κάποιου που άκουγε στο όνομα Οσάμα Μπιν Λάντεν, πετάχτηκε μέχρι το Παρίσι για μια επίθεση δημοσίων σχέσεων, αλλά το μόνο που αποκόμισε ήταν μια χιονοστιβάδα διαψεύσεων των μη διαψεύσεων, οπότε έριξε όλο το φταίξιμο για την τραγωδία της Συρίας στο κεφάλι του Μπασάρ αλ-Άσαντ.

Τα περισσότερα μέλη της  “Συριακής Αντιπολίτευσης” ήταν κάποτε πολεμιστές του καναπέ, επίλεκτοι συνεργάτες της CIA για χρόνια, αλλά και καρπαζοεισπράκτορες-καλοθελητές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Πολλοί από αυτούς τους τύπους προτίμησαν την ντόλτσε βίτα στο Παρίσι από το να ιδρωκοπούν για ένα ξεροκόμματο στη Συρία. Σήμερα, η “αντιπολίτευση” αποτελείται κατά κανόνα από “πολέμαρχους” που δίνουν λογαριασμό στον οίκο των Σαούντ, ακόμη και για ένα μπουκάλι νερό. Ας μη μας ξεγελά η βιτρίνα των κουστουμαρισμένων πρώην υπουργών του Κόμματος των Μπααθιστών, που επιλέχθηκαν για τον ρόλο της αντιπολίτευσης, μια βιτρίνα για τα αφελή Δυτικά μέσα ενημέρωσης.

Εν τω μεταξύ, το «4 + 1», δηλαδή το τετράδυμο Ρωσία – Συρία – Ιράν – Ιράκ, συν Χεζμπολλάχ, άρχισε να κερδίζει σημαντικά πράγματα επί του εδάφους. Το ρεζουμέ είναι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό. Αλλά ένα περίεργο πράγμα... Σαν να μην πήραν πρέφα για όλα αυτά οι Τούρκοι και οι Σαουδάραβες.


Σηκώθηκε ο Τούρκος και λέει του Ρώσου: “Πρόσεχε γιατί την επόμενη φορά θα την δω αλλιώς”… Και γέλασε ακόμα και το παρδαλό κατσίκι.

Ο “σουλτάνος” Ερντογάν κολυμπά σε μια θάλασσα απελπισίας. Συνεχίζει να κάνει εκτροπή στα πάρα πολύ σοβαρά διεθνή ζητήματα που διακυβεύονται και να τα εκμεταλλεύεται για να στρώσει τον δικό του πόλεμο εναντίον του PYD (της οργάνωσης των Κούρδων της Συρίας) και των YPG (Λαϊκών Μονάδων Προστασίας), της στρατιωτικής πτέρυγας του PYD. Ο Ερντογάν και ο πρωθυπουργός του ο Νταβούτογλου απαίτησαν όχι μόνο την απαγόρευση του PYD από τη Γενεύη, αλλά και την ολοκληρωτική του ισοπέδωση, αφού θεωρούν το PYD / YPG "τρομοκρατική" οργάνωση που συμμάχησε με το ΡΚΚ. 

Αλλά από την άλλη, τι να κάνει κι ο “σουλτάνος” Ερντογάν; Να κάνει πως δεν βλέπει τα μαχητικά 4G ++ Sukhoi Su-35S, που κάνουν όλους τους πολεμολάγνους του ΝΑΤΟ να τρέμουν από τον φόβο τους; Αν ανάψει ο πορτοκαλι συναγερμός στις βάσεις της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, το πολύ πολύ να τρομάξει κανένα σκυλί που θα περνάει τυχαία απ’ έξω. Το ίδιο ισχύει και για τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, τη γλάστρα Γενς Στόλτενμπεργκ, που εκλιπαρεί τη Ρωσία "να ενεργεί με υπευθυνότητα και να σέβεται πλήρως τον εναέριο χώρο στο ΝΑΤΟ".

Η Μόσχα κυνηγάει τον Τουρκμένο με σιτσιλιάνικη διάθεση, ενώ ταυτόχρονα στηρίζει το PYD πετώντας πάνω από τη δυτική όχθη του Ευφράτη. Αυτή είναι και η απόλυτη μαχαιριά στο στήθος που δεν αντέχει ο “σουλτάνος”, αφού πολλές φορές απείλησε το PYD / YPG ότι αν προχωρήσει  δυτικά του Ευφράτη, θα αγγίξει την δική του κόκκινη γραμμή και τότε αλλοίμονό του.

Όμως... Ένα ήδη φοβισμένο ΝΑΤΟ δεν πρόκειται να υποστηρίξει την τρέλα ενός πολέμου του Ερντογάν κατά της Ρωσίας, όσο κι αν το ποθούν διακαώς κάτι νεοσυντηρητικοί των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Αφού οι αποφάσεις στο ΝΑΤΟ πρέπει υποχρεωτικα να είναι ομόφωνες, το τελευταίο πράγμα που θέλουν τα αφεντικά της ΕΕ, η Γερμανία και η Γαλλία, είναι άλλος ένας πόλεμος στη νοτιοδυτική Ασία. Το ΝΑΤΟ το πολύ πολύ να αναπτύξει κανένα πύραυλο Πάτριοτ εδώ κι εκεί στη νότια Ανατολία, άντε και κανένα AWACS, για να στηρίξει την τουρκική πολεμική αεροπορία. Αλλά μέχρι εκεί.

Επιλέξτε την αγαπημένη σας αλλαγή καθεστώτος

Εν τω μεταξύ, το ISIS (ή ISIL ή Ντάες) συνεχίζει να επωφελείται από την ιδιωτική του πλέον “εθνική οδό”, μήκους 98 χιλιομέτρων παρακαλώ, πάνω στα σύνορα Τουρκίας -Συρίας, και ειδικά στο Τζαραμπλούς και το Αλ-Ράι, απέναντι από το Γκαζιαντέπ και το Κιλίς της Τουρκίας, όπου γίνεται ο κακός χαμός.

Αφού της σφύριξε με τρόπο το Ισραήλ, η Άγκυρα χτίζει ένα τείχος ύψους 3,6 μέτρων και πλάτους 2,5 μέτρων, που θα εκτείνεται από το Ελμπεϊλί έως το Κιλίς, κυρίως για λόγους προπαγάνδας. Στην πραγματικότητα, η “εθνική οδός” που λέγαμε, για διάφορους πρακτικούς λόγους, παραμένει ανοιχτή – κι ας συλλαμβάνουν οι τούρκικες ένοπλες δυνάμεις πού και πού κανέναν "καταπατητή" (που τελικά πάντα αφήνεται ελεύθερος). Μιλάμε για ένα τερατώδες σκάνδαλο λαθρεμπορίου από στρατιωτικούς, με χαρτονομίσματα αξίας 300 δολαρίων να αλλάζουν χέρια με κάθε νυχτερινή διέλευση, στο οποίο σκάνδαλο ο κάθε Τούρκος αξιωματικός μπορεί να κερδίσει στη ζούλα μέχρι και 2.500 δολάρια, μόνο και μόνο για να κάνει τα στραβά μάτια για λίγα λεπτά της ώρας.

Το ερώτημα είναι γιατί στο Γκαζιαντέπ δεν εφαρμόζεται το μέτρο της απαγόρευσης της κυκλοφορίας από την Άγκυρα, με χιλιάδες άνδρες των τουρκικών ειδικών δυνάμεων να δίνουν πραγματική μάχη στο δρόμο, επί τόπου. Αυτό απλά δεν συμβαίνει διότι η Άγκυρα και οι περιφερειακές αρχές δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή. Η πραγματική τους προτεραιότητα είναι ο πόλεμος του Ερντογάν με τους Κούρδους.

Πάμε να δούμε τώρα το μοναδικό μέσο μόχλευσης που ο “σουλτάνος” μπορεί να απολαύσει με την ψυχή του αυτή τη στιγμή... Μπράβο, το μαντέψατε. Από τις Βρυξέλλες μέχρι το Βερολίνο, δεν υπάρχει λογικός άνθρωπος που να μην τρομάζει στην σκέψη ότι η ΕΕ είναι πλέον ντε φάκτο όμηρος της “κουρδικής προτεραιότητας” του Ερντογάν, ενώ η Άγκυρα δεν έχει κάνει σχεδόν τίποτα για την καταπολέμηση της μαζικής παράνομης διακίνησης κάθε είδους μεταναστών.

Όταν ο Νταβούτογλου πήγε στο Βερολίνο πρόσφατα, όχι μόνο δεν έδωσε στους Ευρωπαίους ούτε μία υπόσχεση, αλλά επανέλαβε τον όρκο του Ερντογάν να "εξολοθρεύσει" τους Κούρδους της Συρίας.

Έτσι εξηγείται και η απόγνωση της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ. Πώς κι έγινε, η υποτίθεται πιο ισχυρή πολιτικός στην Ευρώπη να γίνει θύμα ενός τόσο χοντροκομμένου εκβιασμού; Ο “σουλτάνος” θέλει αστρονομικά ποσά, πολλές παραχωρήσεις, και απαιτεί ακόμα και να του δοθεί άλλη μια ευκαιρία να μπει στην ΕΕ. Διαφορετικά, δεν πρόκειται να κλείσει την κάνουλά του, για να βάλει τέρμα στην εφιαλτική επέλαση των ορδών των μεταναστών.

Να γιατί οι φήμες για αλλαγή καθεστώτος έχουν οργιάσει.

Αλλαγή καθεστώτος, πού ακριβώς; 

Όχι στην Άγκυρα... Στο Βερολίνο.

______________________________
* Ο Πέπε Εσκομπάρ είναι ανεξάρτητος γεωπολιτικός αναλυτής. Αρθρογραφεί στο RT, στο Sputnik News  και το Tom Dispatch  και συνεισφέρει περιστασιακά σε ιστολόγια και ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές σε διάφορες χώρες. Έγινε γνωστός ως ο «περιπλανόμενος ανταποκριτής» της ιστοσελίδας των Asia Times. Γεννήθηκε στη Βραζιλία, αλλά αφού εργάζεται ως ξένος ανταποκριτής από το 1985, έχει ζήσει και στο Λονδίνο, το Παρίσι, το Μιλάνο, το Λος Άντζελες, την Ουάσιγκτον, την Μπανγκόκ και το Χονγκ Κονγκ. Οι αναλύσεις του, πάντα με την χαρακτηριστική σφραγίδα του χιούμορ του,  εστιάζουν κυρίως στο τόξο Μέσης Ανατολής - Κεντρικής - Ανατολικής Ασίας, με έμφαση στο γεωπολιτικό παιχνίδι των μεγάλων δυνάμεων και τους ενεργειακούς πολέμους. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων "Γκλομπαλιστάν" (2007), "Τα μπλουζ της Κόκκινης Ζώνης" (2007), "Ο Ομπάμα στο παιχνίδι του Γκλομπαλιστάν" (2009) και "Η αυτοκρατορία του χάους" (2014), όλα από τον εκδοτικό οίκο Nimble Books. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του, το "2030", εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2015.
thumbnail
About The Author

0 comments