Ο Γιάννης Αεράκης ή Πολογιάννης αναφέρει:
Περήφανος αισθάνεται στ’ Ανώγεια ο Ψηλορείτης,
γιατί αυτός εγέννησε τον αετό τσι Κρήτης..
γιατί αυτός εγέννησε τον αετό τσι Κρήτης..
Να ‘τανε τρόπος του Θεού άνθρωπος να σιμώσει,
για τον Ξυλούρη να του πει, αν το ‘χει μετανιώσει..
για τον Ξυλούρη να του πει, αν το ‘χει μετανιώσει..
Και ο Γιώργης Μπέρκης ή Κατσούγκρης:
Φαίνεται πως Αρχάγγελο δεν είχανε στον Άδη,
και τον Ξυλούρη επήρανε, άντρα χωρίς ψεγάδι..
και τον Ξυλούρη επήρανε, άντρα χωρίς ψεγάδι..
Έφυγε ο Αρχάγγελος μα επόμεινε η λαλιά ντου,
και θα γροικάται αιώνια, άγια τα λείψανα ντου..
και θα γροικάται αιώνια, άγια τα λείψανα ντου..
8 Φεβρουαρίου 1980-8 Φεβρουαρίου 2016. Τριάντα έξι ολόκληρα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον χαμό του Νίκου Ξυλούρη ενός σπουδαίου ανθρώπου, Ανωγειανού, Κρητικού και καλλιτέχνη. Τριάντα έξι χρόνια χωρίς μια από τις μεγαλύτερες φωνές στην ιστορία της Ελληνικής μουσικής, μιας φωνής που τραγούδησε για τον απλό άνθρωπο, αλλά και μιας φωνής που ύψωσε το ανάστημα της και όταν οι απαιτήσεις οι ιστορικές το απαιτούσαν και ζητούσαν Ελευθερία και δικαιοσύνη.
Αυτή την ημέρα ο νεαρότερος Ανωγειανός θα σμίξει σε ένα καφενείο με τον γηραιότερο και η κουβέντα τους θα έχει ένα κοινό παρανομαστή. Τον Ψαρονίκο και το τόσο πρόωρο φευγιό του, εκείνο το μαύρο και κρύο ξημέρωμα της Παρασκευής. Το φευγιό του που πίκρανε όλη την Ελλάδα, η οποία όμως αναγνωρίζει πλέον στο πρόσωπο του την ιστορική κληρονομιά και παρακαταθήκη που άφησε ο Ξυλούρης στις νεότερες γενιές, με το τραγούδι αλλά και την στάση ζωής του.
Τα Ανώγεια όπως κάθε χρόνο τιμούν την μνήμη του Ψαρονίκο, είτε μέσω του Δήμου, είτε του Πολιτιστικού συλλόγου, είτε μέσω του κάθε απλού Ανωγειανού που θα σιγοψιθυρίσει σήμερα κάποιο από τα τραγούδια του, θα πιει μια ρακί και θα κοιτάξει τον ουρανό.Στον ουρανό που χορεύει πια αιώνια ο Ψαρονίκος και η εκλεκτή συντροφιά του που κάθε χρόνο μεγαλώνει..
Αθάνατος!
Δείτε παρακάτω και θυμηθείτε το υπέροχο αφιέρωμα του δημοσιογράφου Χρίστου Βασιλόπουλου και της εκπομπής της ΕΡΤ ”Η Μηχανή του Χρόνου” αφιερωμένη στον Νίκο Ξυλούρη:
πηγή
0 comments