Ο Ρώσος πρόεδρος ρίχνει μια βόμβα στα ΜΜΕ με συχνότητα περίπου μία φορά το εξάμηνο. Τι σημαίνει και τι συνεπάγεται η συγκεκριμένη απόφαση; Σίγουρα όχι αυτό που υπέθεσαν οι περισσότεροι...
Ανάλυση: Russia Insider και South Front
Απόδοση: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"
Η ανακοίνωση του Ρώσου προέδρου, σύμφωνα με την οποία διέταξε την επιστροφή “του μεγαλύτερου μέρους” των ρωσικών δυνάμεων που βρίσκονται στη Συρία να επιστρέψουν στην Ρωσία, έχει αφήσει σχεδόν όλο τον κόσμο έκπληκτο, πράγμα που σημαίνει ότι η ενέργεια αυτή πέτυχε τον στόχο της. Για μια μειοψηφία, ωστόσο, δεν υπήρξε καμία έκπληξη, αφού με τον ίδιο ακριβώς τρόπο εφαρμόζει ο Πούτιν την πολιτική του, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.
Θυμηθείτε το αιφνίδιο στρατιωτικό πραξικόπημα της Κριμαίας (την άνοιξη του 2014), την απαγόρευση των εισαγωγών τροφίμων από την ΕΕ (το καλοκαίρι του 2014), την ακύρωση του αγωγού South Stream (στα τέλη του 2014) και την αρχή της στρατιωτικής παρέμβασης της Ρωσίας στην Συρία (το φθινόπωρο του 2015). Καμία από αυτές τις κινήσεις δεν ανακοινώθηκε αρκετό διάστημα πιο πριν, αλλά αντίθετα διατάχθηκαν εντελώς αιφνιδιαστικά, έτσι ώστε ως μηνύματα, να έχουν τον μεγαλύτερο δυνατό αντίκτυπο.
Ποιο είναι λοιπόν το εννοούμενο μήνυμα αυτής της τελευταίας κίνησης και ποιος είναι ο τελικός αποδέκτης της; Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών και το Bloomberg Newsέχουν μέχρι στιγμής σχολιάσει την ρωσική κίνηση, τονίζοντας ότι θα γίνει αιτία να υποστεί επιπλέον πίεση ο Άσαντ. Αυτό ισχύει, πλην όμως η επικοινωνία της Μόσχας με τη Δαμασκό παραμένει εντελώς ανοιχτή. Ο Πούτιν δεν χρειάζεται να ενισχύσει τη βαρύτητα των κινήσεων του καταφεύγοντας σε κόλπα για να κρατάει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε «σασπένς», μόνο και μόνο για να στείλει ένα μήνυμα στον Μπασάρ Άσαντ. (Μάλιστα, η Συρία έχει εξηγήσει ότι ενημερώθηκε εκ των προτέρων σχετικά με την κίνηση).
Προφανώς, εκ πρώτης όψεως, το σκεπτικό της ανακοίνωσης του Ρώσου προέδρου έχει διπλωματικό πλαίσιο. Το πιθανότερο είναι ότι, με την κίνησή του αυτή, ο Ρώσος πρόεδρος απευθύνεται προς όσους Ρώσους φοβήθηκαν και όσες Δυτικές κυβερνήσεις προέβλεψαν και ήλπισαν ότι η Ρωσία θα βαλτώσει σε ένα τέλμα που θα μοιάζει με του Αφγανιστάν. Η Μόσχα τους δείχνει αυτή τη στιγμή, ότι διαθέτει αρκετή ευφυία ώστε να μην διαπράξει ένα ανάλογο σφάλμα, διαμηνύοντας συγχρόνως ότι οι στόχοι της σε ό,τι αφορά στην Συρία παραμένουν περιορισμένοι.
Μέσω της εντολής του Πούτιν, η Ρωσία αποδεικνύει τη δέσμευσή της για μια ειρηνική διευθέτηση του συριακού, υπονοώντας ότι οι στόχοι της Ρωσίας στη Συρία παραμένουν αυστηρά περιορισμένοι. Ταυτόχρονα στέλνει ένα μήνυμα προς την αντιπολίτευση.
Τα απώτερα κίνητρα
Ωστόσο, όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχουν απώτερα κίνητραπίσω από την προσωρινή μείωση των ρωσικών αεροσκαφών στη Συρία.Τον τελευταίο μήνα, όταν η ένταση των συγκρούσεων στο συριακό μέτωπο μειώθηκε λόγω της κατάπαυσης του πυρός, ένα μεγάλο μέρος (πάνω από 50%) των ρωσικών πολεμικών αεροσκαφών που βρίσκονται στην αεροπορική βάση Χμεϊμίμ ήταν ανενεργά.
Εν τω μεταξύ, όλα τα αεροσκάφη χρειάζονται συνεχή συντήρηση για άριστη λειτουργία και προσωπικό: πιλότους, τεχνικούς και άλλου είδους ανθρώπινο δυναμικό υποστήριξης.
Κατά τη διάρκεια της ενεργού φάσης των επιχειρήσεων, ο αριθμός των εφορμήσεων των ρωσικών αεροσκαφών στη Συρία (χωρίς ελικόπτερα) ήταν περίπου 2,8 - 3 ανά πολεμικό αεροσκάφος κατά μέσο όρο, αν συμπεριλάβουμε όλα τα ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη που βρίσκονται στη Συρία.
Ένας αξιωματικός (πιλότος) της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας εκτιμά, επίσης, ότι ο αριθμός εφορμήσεων ήταν 2-4 ανά πολεμικό αεροσκάφος: “Με τριάντα δύο αεροσκάφη στη ράμπα, πιστεύω ότι θα πρέπει οι Ρώσοι να είναι σε θέση να απογειώνουν 24 την ημέρα. Ανάλογα με τη διάρκεια της κάθε εφόρμησης και το αν οι πτήσεις είναι νυχτερινές, μπορούν να πραγματοποιούν 2 με 4 εξόδους ανά αεροσκάφος την ημέρα. Έτσι, υπολογίζω ότι κατά πάσα πιθανότητα ο αριθμός των εφορμήσεων είναι 48 με 96 την ημέρα”.
Πράγματι, η συχνότητα των εφορμήσεων ανά αεροσκάφος ήταν περίπου 4-5 κατά τη διάρκεια της ενεργού φάσης των επιχειρήσεων. Οι ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις είχαν διεξαγάγει τις πιο εντατικές αεροπορικές επιδρομές, ενώ η ρωσική αεροπορία που βρίσκεται μόνιμα στη βάση της Λατάκειας στη Συρία αποτελείται από 32 πολεμικά αεροσκάφη. Αργότερα, αυξήθηκε σε 40 πολεμικά αεροσκάφη. Αξίζει να τονίσουμε επίσης, ότι δεν συνετρίβη κανένα αεροσκάφος εξαιτίας τεχνικής βλάβης καθ’ όλη τη διάρκεια των επιχειρήσεων.
Αυτό σημαίνει ότι, από τεχνική άποψη, το “φορτίο” για τα ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη ήταν πολλαπλά βαρύτερο σε σύγκριση με αυτά του συνασπισμού με επικεφαλής τις ΗΠΑ. Αρκετοί εμπειρογνώμονες, μάλιστα, δυσκολεύτηκαν να πιστέψουν ότι οι Ρώσοι κατόρθωσαν να επιτύχουν αυτόν τον υψηλό ρυθμό εφορμήσεων για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, και όμως αυτό ισχύει.
Εν τω μεταξύ, οι εγκαταστάσεις στην αεροπορική βάση Χμεϊμίμ επιτρέπουν μόνο μια υποτυπώδη συντήρηση των αεροσκαφών. Για μια ολοκληρωμένη συντήρηση και επισκευή επιβάλλεται η μετάβασή τους στις ειδικές βάσεις επισκευής της πολεμικής αεροπορίας στη Ρωσία.
Όπως κι αν το δει κανείς το θέμα, η απόφαση του Πούτιν να αποσύρει τις ρωσικές δυνάμεις από τη Συρία στις 14 Μαρτίου ήταν συγχρονισμένη με την ανάγκη μιας γενικής συντήρησης και ολοκληρωμένου σέρβις του ρωσικού αμυντικού εξοπλισμού.
Ο πόλεμος θα συνεχιστεί
Ωστόσο, το κύριο ερώτημα που τίθεται είναι τι σημαίνει η αποχώρηση για το κοινό συριορωσικό πολεμικό εγχείρημα και ποιες ρωσικές δυνάμεις όντως αποχωρούν από την Συρία.Ο Πούτιν έχει διευκρινίσει ότι η απόσυρση δεν θα επηρεάσει τις ναυτικές εγκαταστάσεις της Ρωσίας στην Ταρτούς και την αεροπορική βάση της Λατάκειας. Η Ρωσία διατηρεί ένα ναύσταθμο στο Ταρτούς της Συρίας από το 1971, και όπως είναι φυσικό, οι βάσεις αυτές δεν εντάσσονται στις δυνάμεις που αποχωρούν, και οι οποίες έφθασαν στη χώρα μόλις πέρυσι.
Οι σχετικές πληροφορίες διευκρινίζουν ότι oι αεροπορικές δυνάμεις της Ρωσίας στη Συρία θα παραμείνουν στη θέση τους. Στην πραγματικότητα, από άποψη σημασίας, τα 50 ρωσικά αεροσκάφη στην Λατάκεια αποτελούν τη “ραχοκοκαλιά” των ρωσικών δυνάμεων στη Συρία, αφού αυτές συμμετείχαν στις περισσότερες μάχες.
Αυτό σημαίνει ότι απομένουν οι εξής επιλογές:
1. Ρώσοι στρατιωτικοί σύμβουλοι θα βοηθήσουν τους Σύριους να εξοικειωθούν με νέα ετοιμοπαράδοτα αμυντικά συστήματα, όπως τα τεθωρακισμένα T-90 και οι εκτοξευτές πυραύλων TOS-1.
2. Το τάγμα πεζικού θα παρέχει ασφάλεια στη ρωσική αεροπορική βάση στη Λατάκεια και οι S-400 μένουν αμετακίνητοι.
3. Μονάδες των ρωσικών ειδικών δυνάμεων, οι οποίες ίσως δεν έτυχαν προβολής στο παρελθόν, ενδεχομένως να επιτηρούν και να συνδράμουν σε οργανωμένες ρωσικές αεροπορικές επιδρομές, ενώ συγχρόνως θα συμμετέχουν σε αποστολές έρευνας και διάσωσης σε περιπτώσεις καταρρίψεων αεροσκαφών.
Όλες αυτές οι πτυχές της ρωσικής συμμετοχής συνιστούν ένα πλεονέκτημα για την κοινή συριορωσική σύμπραξη, αλλά καμία από αυτές δεν αποκλείει την δυνατότητα των Συρίων να τις αναλάβουν αποκλειστικά και εξ ολοκλήρου. Αντί να στείλει δικούς της τεχνικούς συμβούλους στη Συρία, η Ρωσία θα μπορούσε κάλλιστα να εκπαιδεύσει Σύριους συμβούλους στη Ρωσία.
Οι Σύριοι ήδη προστατεύουν τις αεροπορικές τους βάσεις, οπότε είναι σε θέση να προστατεύουν και την ρωσική, ειδικά τώρα που το Μέτωπο αλ-Νούσρα έχει πλέον απωθηθεί και σχεδόν εξαφανιστεί από την Λατάκεια.
Επίσης, η ρωσική πολεμική αεροπορία μπορεί να συνεργάζεται με Σύριους παρατηρητές, πράγμα το οποίο αναμφίβολα ήδη κάνει. Επιπλέον, όταν το ρωσικό Su-24 είχε καταρριφθεί τον Νοέμβριο, την αποστολή διάσωσης την ανέλαβαν στην πραγματικότητα οι συριακές ειδικές δυνάμεις και όχι οι ρωσικές.
Η μόνη πτυχή της ρωσικής συμμετοχής στη Συρία, η οποία, αν υποβαθμιστεί, δεν θα μπορούσε να αντικατασταθεί ικανοποιητικά με την ενίσχυση τω κοινών προσπαθειών, είναι οι δυνατότητες που παρέχουν οι αεροπορικές και αντιαεροπορικές δυνάμεις της Ρωσίας. Αλλά ακριβώς αυτές σκοπεύει η Ρωσία να αφήσει αμετακίνητες.
Έτσι, η προσωρινή απόσυρση “του μεγαλύτερου μέρους των δυνάμεων” της Ρωσίας δεν θα έχει καμία ριζική επίδραση στην συριορωσική πολεμική σύμπραξη.
Σχόλιο ιστολογίου: Οι τελευταίες δηλώσεις του ρώσου προέδρου για "εντός ολίγων ωρών επιστροφή" της Ρωσίας στη Συρία, εάν απαιτηθεί, επιβεβαιώνουν πως ο Πούτιν όχι μόνο έχει στρατηγικό σχεδιασμό, αλλά αυτός είναι πολυεπίπεδος και ενέχει ένα πολύ σοβαρό στοιχείο. Αυτό της μη προβλεψιμότητας... Το τελευταίο τον καθιστά μοναδικό παίκτη στο παγκόσμιο γεωπολιτικό παίγνιο και ιδιαίτερα στα όσα συμβαίνουν ή πρόκειται να συμβούν το επόμενο διάστημα στη Συρία και το Ιράκ. Με το στοιχείο του αιφνιδιασμού αλλά και της πολιτικής αποφασιστικότητας, είναι σχεδόν αδύνατο να αντιμετωπιστεί η "ολική επαναφορά" της Ρωσίας, ενώ η "αναζήτηση" εκείνου που θα τολμήσει να δοκιμάσει την ρωσική ισχύ, φαίνεται πως επικεντρώνεται στο πρόσωπο του τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, με τον οποίο η Μόσχα έχει ήδη ανοιχτούς λογαριασμούς..
http://kostasxan.blogspot.gr/
0 comments