Το ημερολόγιο γράφει 2015, και μετρώντας μένουν μόνο 3 μήνες ως την αλλαγή του χρόνου, καθώς κοιτάζω λίγο πιο δίπλα όπου έχω τοποθετήσει τον παγκόσμιο χάρτη. Βρίσκω την χώρα μου, και την παρατηρώ, σαν μια κουκίδα φαίνεται μέσα στην απεραντοσύνη του παγκόσμιου χάρτη… όμως δεν με ενδιαφέρει προς στιγμή η Ελλάδα, το βλέμμα μου διασχίζει την Μεσόγειο και καταλήγει σ’ ένα σημείο της γης, που εδώ και αιώνες, βρίσκεται σε μια διαρκή ένταση…
Κοιτάζοντας τη Μέση Ανατολή, και τα σύνορα που αναγράφονται στον Παγκόσμιο Χάρτη, αρχίζω να σκέφτομαι όλα εκείνα που γίνονται, ειδικά τα τελευταία χρόνια… και αναρωτιέμαι από πότε ξεκινάει, ο κόσμος αυτός να βυθίζεται στο χάος.
Κοιτάζοντας τη Μέση Ανατολή, και τα σύνορα που αναγράφονται στον Παγκόσμιο Χάρτη, αρχίζω να σκέφτομαι όλα εκείνα που γίνονται, ειδικά τα τελευταία χρόνια… και αναρωτιέμαι από πότε ξεκινάει, ο κόσμος αυτός να βυθίζεται στο χάος.
Η απάντηση είναι πίσω στο χρόνο, σε μια εποχή που οι κάνες των όπλων, μόλις έχουν σιγήσει, έπειτα από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος έχει αφήσει 80.000.000 νεκρούς, σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της Ευρώπης της Αφρικής και της Μέσης και Άπω Ανατολής. Η σιγή αυτή επακολουθείτε απ’ έναν κόσμο που διαιρείτε σε Ιδεολογικά σύνορα. Έτσι ένας κουρασμένος, από τον πόλεμο κόσμος, αρχίζει από το 1945, και ύστερα να μπαίνει σε μια “κούρσα”, για το ποιος θα είναι κυρίαρχος στο ήδη κατεστραμμένο κόσμο.
Ο «Ψυχρός Πόλεμος», όπως ονομάστηκε αυτή η Ιστορική Περίοδο, δεν έφερε ουδέποτε αντιμέτωπους τους Βασικούς αντίπαλους, σε ευθεία σύγκρουση. Η Ρωσία και οι ΗΠΑ, μέσο ‘αντιπροσώπων’, έκαναν πολέμους σε όλη την υφήλιο.
Οι άλλοτε Βρετανική Αυτοκρατορία, κατέρρευσε, μα φρόντισε να κολλήσει το ένα τις πλευρό στην κάποτε αποικία της, που τώρα ποια ήταν εκείνη που κυριαρχούσε. Οι ΗΠΑ και η Βρετανία, σύμμαχοι στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, φρόντισαν να παραμείνουν σύμμαχοι και όταν δημιουργήθηκε το ΝΑΤΟ, για την «αντιμετώπιση Κομουνιστικής απειλής…».
Ένα κομμάτι τις Βρετανικής Αυτοκρατορίας όπως κανείς προσέξει ήταν και η Μέση Ανατολή, με την αποαποικιοποίηση, της Μέσης Ανατολής, δημιουργήθηκαν “ανεξάρτητα” κράτη, τα οποία όμως δεν άργησαν να γίνουν στόχος. Που θα μπορούσε να χειραγωγηθεί για μια ακόμη φορά, απ’ τους νέους “Κύριους” Αντίπαλους του Κόσμου.
Το 1991, με την πτώση του Σοβιετικού καθεστώτος, ο κόσμος του Ψυχρού πολέμου, άρχισε έστω και προσωρινά να καθησυχάζεται. Το 2000, ένας νέος αιώνας είχε μπει, οι πάντες κοιμόντουσαν ήσυχοι, μα το Σεπτέμβριο του 2001, οι Δίδυμοι πύργοι στη Νέα Υόρκη κατέρρευσαν μετά την πρόσκρουση των δυο επιβατηγών Αεροπλάνων. Φέρνοντάς έτσι τις πρώτες απώλειες στο νέο αιώνα. Μέσα από τα ερείπια εκείνα του World Trade Center, στη Νέα Υόρκη, αναδύθηκε και η αφορμή, για να αρχίσουν οι Επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ ως εκ τούτου, στο Ιράκ και την Μέση Ανατολή και το Αφγανιστάν. Η μετά την Σοβιετική Ένωση Ρωσία, κρατούσε, ως εκείνη την στιγμή παθητική στάση, κοιτώντας απλώς τις όποιες εξελίξεις, οι οποίες διαδέχονταν η μία την άλλη, στο χώρο της Μέσης Ανατολής.
Μα μόνο λίγοι ήταν εκείνοι οι οξυδερκείς που παρατηρούσαν ότι η Ρωσία, έβαζε διακριτικά το χέρι της, δια της πλαγίας οδού, μέσο της Διπλωματίας – ως κύριο όπλο – στο Ιράν και τη Συρία.
Κάπως έτσι ερχόμαστε στο 2015, όπου η Μέση Ανατολή για πολλοστή φορά φλέγεται. Αυτήν τη φορά φλέγεται από μια νέα «Φατριά», η οποία στο «όνομα» του Αλλάχ αιματοκυλεί τη Μέση Ανατολή, καταπίνοντας τα σύνορα του παγκόσμιου χάρτη… Με την Εμφάνιση της «Φατριάς» των Τζιχαντιστών, του «Ισλαμικού Κράτους», ξεκινάει μια νέα ‘Κούρσα’ των Μεγάλων Δυνάμεων. Κάπου εδώ παρατηρώ ότι τα πράγματα έχουν περιπλεχτεί μέσα στο χάρτη μου, ως προς το ποιος πολεμάει ποιόν, μέσα στην Μέση Ανατολή… Ας δούμε, μέσα από τις σκόνες του πεδίου των Μαχών τι γίνεται…
Όπως, προανέφερα, η Συρία και το Ιράν, ανήκουν στην σφαίρα Επιρροής της Ρωσίας, ας πάμε πιο συγκεκριμένα στη Συρία, όπου και έχει στραφεί και το ενδιαφέρον όλων.
Στη Συρία, κυβερνάει αυτήν την στιγμή ο Μπασάρ αλ Άσαντ, ο οποίος κατά τα φαινόμενα είναι δικτάτορας, και ο οποίος είναι φιλικά προσκείμενος στους Ρώσους. Το «Καθεστώς Άσαντ» Πολεμάει, δυο εχθρούς, την «φατριά» των Τζιχαντιστών, απ’ την μια όπου και για αυτόν τον λόγο έχει με το μέρος του την διεθνή κοινότητα ως προς την αντιμετώπιση τους. Και από την άλλη πολεμάει τους Αντικαθεστωτικούς, οι οποίοι αποτελούν μια ισχυρή ομάδα Σύριων η οποίοι μέσω του ένοπλου αγώνα θέλουν να ανατρέψουν το καθεστώς του Άσαντ, αλλά οι αντικαθεστωτικοί ταυτόχρονα με τον Άσαντ πολεμούν και τους Τζιχαντιστές. Διπλά στην γείτονα Τουρκία, τα πράγματα είναι επίσης μπλεγμένα.
Οι Τούρκοι πολεμούν, τους «Αιώνιους» εχθρούς, τους Κούρδους, και τους Τζιχαντιστές, οι Κούρδοι με τη Σειρά τους πολεμάνε ταυτόχρονα τους Τζιχαντιστές και τους Τούρκους. Οι κούρδοι προσπαθούν, να σωθούν από μια γενοκτονία οι οποία γίνεται από 2 εχθρούς ταυτόχρονα, με την «συμπαράσταση» των Μεγάλων Δυνάμεων….
Κάπου όμως μέσα σ’ αυτό το χάος των δύο σχεδιαγραμμάτων, που βλέπουμε παραπάνω, παρατηρώ, ότι κυριαρχεί η παλιά δοκιμασμένη συνταγή του «διαίρει και Βασίλευε». Ας κάνουμε ένα ακόμη ταξίδι στο παρελθόν, ώστε να μας γίνουν πιο κατανοητά κάποια γεγονότα, του σήμερα… δεν πάμε πολύ μακριά, αρκεί να ανοίξει κανείς ένα βιβλίο Παγκόσμιας Στρατιωτικής Ιστορίας, και να κοιτάξει τα γεγονότα από το 1970 και μετά.
• 1979 – 1989: Εισβολή της Ρωσίας στο Αφγανιστάν:
Η Σύγκρουση, στο Αφγανιστάν, ξεκίνησε τον Ιούλιο του 1973, όταν ανατράπηκε η μοναρχία στη χώρα και εγκαθιδρύθηκε Δημοκρατία, υπό τον Μοχάμετ Νταουντ. Οι Ισλαμιστές ηγέτες κατέφυγαν στο γειτονικό Πακιστάν, οι οποίοι και κήρυξαν Ιερό Πόλεμο στο Καθεστώς. Τον Απρίλιο του 1979 ο Μοχάμετ Νταουντ δολοφονείτε, από το επαναστατικό Συμβούλιο, στην χώρα πλέον εγκαθιδρύετε Κομουνιστική Κυβέρνηση. Οι ΗΠΑ, (μην ξεχνάμε ακόμη επικρατούσε ψυχρός πόλεμος) στήριξε τους Μουτζαχεντίν. Οι Σοβιετική, ένωση τον Δεκέμβριο του 1979, έστειλε 85.000 στρατιώτες, οι Σοβιετικοί μεν νίκησαν τον Αφγανικό στρατό αλλά με τους Μουτζαχεντίν τα βρίκαν μπαστούνια, οι οποίοι πολεμούσαν σε ορεινές περιοχές και έκαναν χρήση ανταρτοπόλεμου. Να σημειωθεί ότι σ’ όλη την διάρκεια της Σύγκρουσης, οι Μουτζαχεντίν υποστηρήχθηκαν υλικά και χρηματικά από τα «Μάυρα ταμεία» της CIA.
Η Σύγκρουση, στο Αφγανιστάν, ξεκίνησε τον Ιούλιο του 1973, όταν ανατράπηκε η μοναρχία στη χώρα και εγκαθιδρύθηκε Δημοκρατία, υπό τον Μοχάμετ Νταουντ. Οι Ισλαμιστές ηγέτες κατέφυγαν στο γειτονικό Πακιστάν, οι οποίοι και κήρυξαν Ιερό Πόλεμο στο Καθεστώς. Τον Απρίλιο του 1979 ο Μοχάμετ Νταουντ δολοφονείτε, από το επαναστατικό Συμβούλιο, στην χώρα πλέον εγκαθιδρύετε Κομουνιστική Κυβέρνηση. Οι ΗΠΑ, (μην ξεχνάμε ακόμη επικρατούσε ψυχρός πόλεμος) στήριξε τους Μουτζαχεντίν. Οι Σοβιετική, ένωση τον Δεκέμβριο του 1979, έστειλε 85.000 στρατιώτες, οι Σοβιετικοί μεν νίκησαν τον Αφγανικό στρατό αλλά με τους Μουτζαχεντίν τα βρίκαν μπαστούνια, οι οποίοι πολεμούσαν σε ορεινές περιοχές και έκαναν χρήση ανταρτοπόλεμου. Να σημειωθεί ότι σ’ όλη την διάρκεια της Σύγκρουσης, οι Μουτζαχεντίν υποστηρήχθηκαν υλικά και χρηματικά από τα «Μάυρα ταμεία» της CIA.
• 1990 – 1991: Εισβολή στο Κουβέιτ:
Το Ιράκ έχει μόλις βγει από τον αιματηρό πόλεμου Ιράν – Ιράκ (1980 –1988). Ένας από τους πιο μεγάλους πιστωτές της είναι το Κουβέιτ, όπου η παραγωγή Πετρελαίου, κρατούσε χαμηλά τις τιμές του Ιρακινού Πετρελαίου, δυσκολεύοντας έτσι την αποπληρωμή του χρέους του Ιράκ. Έτσι τον Αύγουστο του 1990 ο Σαντάμ Χουσεΐν εισβάλει και καταλαμβάνει το Κουβέιτ. Τα ΗΕ (Ηνωμένα Έθνη) επιβάλλουν κυρώσεις στο Ιράκ, ενώ οι ΗΠΑ και 29 χώρες του ΝΑΤΟ εισβάλουν στο Κουβέιτ διαλύοντας τις επίγειες Ιρακινές δυνάμεις.
Το Ιράκ έχει μόλις βγει από τον αιματηρό πόλεμου Ιράν – Ιράκ (1980 –1988). Ένας από τους πιο μεγάλους πιστωτές της είναι το Κουβέιτ, όπου η παραγωγή Πετρελαίου, κρατούσε χαμηλά τις τιμές του Ιρακινού Πετρελαίου, δυσκολεύοντας έτσι την αποπληρωμή του χρέους του Ιράκ. Έτσι τον Αύγουστο του 1990 ο Σαντάμ Χουσεΐν εισβάλει και καταλαμβάνει το Κουβέιτ. Τα ΗΕ (Ηνωμένα Έθνη) επιβάλλουν κυρώσεις στο Ιράκ, ενώ οι ΗΠΑ και 29 χώρες του ΝΑΤΟ εισβάλουν στο Κουβέιτ διαλύοντας τις επίγειες Ιρακινές δυνάμεις.
• 2001: Εισβολή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν:
Αμέσως μετά το χτύπημα στο WTC (World Trade Center) στη Νέα Υόρκη. Οι ΗΠΑ κατηγόρησαν την Κυβέρνηση των Ταλιμπάν, στο Αφγανιστάν, ότι υποθάλπουν την Αλ Καϊντα και τον Οσάμα μπιν Λάντεν. Οι Ταλιμπάν το αρνήθηκαν, και οι ΗΠΑ με τη Βρετανία και κάποιες ακόμη δυνάμεις του ΝΑΤΟ εισέβαλαν στο Αφγανιστάν.
Αμέσως μετά το χτύπημα στο WTC (World Trade Center) στη Νέα Υόρκη. Οι ΗΠΑ κατηγόρησαν την Κυβέρνηση των Ταλιμπάν, στο Αφγανιστάν, ότι υποθάλπουν την Αλ Καϊντα και τον Οσάμα μπιν Λάντεν. Οι Ταλιμπάν το αρνήθηκαν, και οι ΗΠΑ με τη Βρετανία και κάποιες ακόμη δυνάμεις του ΝΑΤΟ εισέβαλαν στο Αφγανιστάν.
• 2003: Εισβολή στο Ιράκ:
Οι ΗΠΑ, κατηγορούν τον Σαντάμ Χουσεΐν, για στήριξη της «διεθνούς Τρομοκρατίας» και για την κατασκευή ΟΜΚ (Όπλων Μαζικής Καταστροφής). [ Να σημειωθεί ότι η κατηγορία περί ΟΜΚ, απεδείχθη μεγάλο ψέμα, δεν ήταν παρά ένα πάτημα για να εισβάλουν οι ΗΠΑ στο Ιράκ και να διώξουν τον Σαντάμ, και να τοποθετήσουν φιλικά προσκείμενες προς τις ΗΠΑ κυβερνήσεις].
Οι ΗΠΑ, κατηγορούν τον Σαντάμ Χουσεΐν, για στήριξη της «διεθνούς Τρομοκρατίας» και για την κατασκευή ΟΜΚ (Όπλων Μαζικής Καταστροφής). [ Να σημειωθεί ότι η κατηγορία περί ΟΜΚ, απεδείχθη μεγάλο ψέμα, δεν ήταν παρά ένα πάτημα για να εισβάλουν οι ΗΠΑ στο Ιράκ και να διώξουν τον Σαντάμ, και να τοποθετήσουν φιλικά προσκείμενες προς τις ΗΠΑ κυβερνήσεις].
Με αυτά εδώ παρατηρούμε, την “Συνταγή”, αλάνθαστη να δημιουργεί αργά και σταθερά ένα χάος… και να δημιουργούνται «Φατριές πολέμου» μέσα απ’ αυτό το χάος.
Όσο για το ποιος Βασιλεύει στην όλη Ιστορία… αυτό για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι ακόμη σε θέση να το καθορίσω… τα γεγονότα θα το δείξουν.
Μα θα πω το εξής με σιγουριά:
Ο νέος αιώνας, που διανύουμε, έχει και νέους ορισμούς, για έναν Ιστορικό:
Όσο για το ποιος Βασιλεύει στην όλη Ιστορία… αυτό για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι ακόμη σε θέση να το καθορίσω… τα γεγονότα θα το δείξουν.
Μα θα πω το εξής με σιγουριά:
Ο νέος αιώνας, που διανύουμε, έχει και νέους ορισμούς, για έναν Ιστορικό:
• Διεθνής τρομοκρατία
• Μουτζαχεντίν
• Ταλιμπάν
• Τζιχαντιστές
• Μουτζαχεντίν
• Ταλιμπάν
• Τζιχαντιστές
Αναρωτιέμαι όμως, αν πράγματι αξίζουν Ιστορικής καταγραφής αυτοί οι όροι, και αν εν τέλει ο κόσμος του επόμενου αιώνα (22ος) θα ζήσουν ώστε να τους ακούσουν…
Και αυτό το λέω μιας και για ακόμη μια φορά, η ανθρωπότητα ακούει βαριά τα τύμπανα του πολέμου.
Και αυτό το λέω μιας και για ακόμη μια φορά, η ανθρωπότητα ακούει βαριά τα τύμπανα του πολέμου.
Άραγε ο άλλος πόλεμος μήπως δεν θα γίνει για τις πατρίδες…….
0 comments