Του Ρενό Ζιράρ *
Ο οικολόγος υποψήφιος κέρδισε στο νήμα τις προεδρικές εκλογές στην Αυστρία. Το μήνυμα που έστειλε όμως το εκλογικό σώμα της χώρας, την Κυριακή 22 Μαΐου, πρέπει να αναλυθεί διεξοδικά. Το να κραυγάζουμε για την επιστροφή του φασισμού δεν χρησιμεύει σε πολλά πράγματα. Πρώτα απ? όλα πρέπει να διαλύσουμε δύο μεγάλους πολιτικούς μύθους.
Ο οικολόγος υποψήφιος κέρδισε στο νήμα τις προεδρικές εκλογές στην Αυστρία. Το μήνυμα που έστειλε όμως το εκλογικό σώμα της χώρας, την Κυριακή 22 Μαΐου, πρέπει να αναλυθεί διεξοδικά. Το να κραυγάζουμε για την επιστροφή του φασισμού δεν χρησιμεύει σε πολλά πράγματα. Πρώτα απ? όλα πρέπει να διαλύσουμε δύο μεγάλους πολιτικούς μύθους.
Ο ένας είναι ότι το κόμμα του Νόρμπερτ Χόφερ, το FPO, είναι ακροδεξιό. Το κόμμα αυτό, όπως και το Εθνικό Μέτωπο στην Γαλλία, δεν αμφισβητούν τους θεσμούς των χωρών τους. Το κοινό σημείο των ακτιβιστών της άκρας Δεξιάς και της άκρας Αριστεράς είναι ότι περιφρονούν τις αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες στις οποίες ζουν. Και θέλουν να τις ανατρέψουν βιαίως. Ο στρατηγός Μπουλανζέ και ο Πολ Ντερουλέντ ήταν ακροδεξιοί, όπως ο Λένιν και ο Τρότσκι ήταν ακροαριστεροί. Όταν επαινούσε την επίθεση του αντισυνταγματάρχη Μπαστιέν-Τιρί εναντίον του Σαρλ ντε Γκολ, ο Ζαν-Μαρί Λεπέν τοποθετούνταν σαφώς στην ακροδεξιά. Ο μηχανικός Νόρμπερτ Χόφερ και η δικηγόρος Μαρίν Λεπέν, που σέβονται τους κανόνες του θεσμικού παιχνιδιού, αντιπροσωπεύουν μια εθνικιστική Δεξιά, όχι την ακροδεξιά. Ο δεύτερος μεγάλος μύθος είναι η αυτόματη σύνδεση της οικονομικής κρίσης με την ψήφο για την εθνικιστική Δεξιά. Οι δύο ευρωπαϊκές χώρες όπου έλαβε τα μεγαλύτερα ποσοστά η ακροδεξιά το τελευταίο εξάμηνο ήταν η Αυστρία και η Δανία. Και οι δύο έχουν υψηλό κατά κεφαλή εισόδημα, μικρή ανεργία και καλά οργανωμένο κοινωνικό κράτος. Γιατί οι Αυστριακοί δεν ψήφισαν τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν με αναμφισβήτητη επιτυχία τη χώρα τον τελευταίο μισό αιώνα, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και το Λαϊκό Κόμμα; Τα αποτελέσματα των αυστριακών εκλογών αποτυπώνουν στην πραγματικότητα μια αυξανόμενη τάση εναντίον της πολυπολιτισμικότητας στην Ευρώπη. Οι Αυστριακοί δεν είναι πιο ξενόφοβοι από άλλα έθνη. Το αντίθετο. Τη δεκαετία του '90 υποδέχθηκαν γενναιόδωρα τους αμάχους που διέφευγαν από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία (την οποία κυβέρνησαν, κατά το ήμισυ έως το 1918), είτε επρόκειτο για Κροάτες είτε για Σέρβους, Βόσνιους ή Κοσοβάρους. Αυτό που επέδρασε καταλυτικά όμως τώρα στην κατακόρυφη άνοδο της εθνικιστικής Δεξιάς ήταν η προσφυγική κρίση του 2015. Χωρίς καν να ερωτηθούν, οι Αυστριακοί κλήθηκαν να φιλοξενήσουν περισσότερους από 90.000 πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή, στην πλειοψηφία τους νεαρούς μουσουλμάνους, που δεν μιλούν γερμανικά και αγνοούν την καθολική κουλτούρα των Αυστριακών. Θα μπορέσουν οι πρόσφυγες να ενσωματωθούν στην αυστριακή κοινωνία; Είναι πολύ νωρίς για να δοθεί μια απάντηση. Σε έναν κόσμο όμως όπου η πληροφορία είναι πλέον παγκοσμιοποιημένη, πολλοί Αυστριακοί θέτουν ένα απλό ερώτημα: Σε ποια χώρα της Ευρώπης οι μουσουλμανικές μάζες ενσωματώθηκαν αρμονικά; Στις 16 Οκτωβρίου 2010, απευθυνόμενη σε νεαρά μέλη της CDU,η Άνγκελα Μέρκελ είχε μιλήσει για την αποτυχία του «Multikulti». Το σύστημα «Ζούμε δίπλα- δίπλα και είμαστε μια χαρά» απέτυχε παταγωδώς, τόνισε η Μέρκελ, για να προσθέσει: «Αυτό που μας ενώνει είναι οι χριστιανικές αξίες. Όποιος δεν το δέχεται, δεν έχει θέση εδώ». Μία ημέρα νωρίτερα, ο αρχηγός της βαυαρικής Δεξιάς, Χορστ Ζεεζόφερ είχε στείλει το δικό του μήνυμα. «Η Γερμανία» είπε, «δεν έχει πλέον ανάγκη από μετανάστες όπως οι Τούρκοι και οι Άραβες, που ανήκουν σε διαφορετικές κουλτούρες και είναι δύσκολο να ενσωματωθούν». Είναι αλήθεια βέβαια ότι οι δύο ηγέτες της γερμανικής Δεξιάς ήθελαν με τον τρόπο αυτό να απαντήσουν σε ένα βιβλίο που είχε γράψει ένα πρώην στέλεχος των σοσιαλδημοκρατών, ο Τίλο Σαραζίν, και υποστήριζε ότι η Γερμανία καταστρέφεται εξαιτίας της μουσουλμανικής μετανάστευσης. Οι ψηφοφόροι του Χόφερ είναι Αυστριακοί που δεν κατάλαβαν ότι, τον Σεπτέμβριο του 2015, η Άνγκελα Μέρκελ ενθάρρυνε ουσιαστικά αυτή τη μετανάστευση, δηλώνοντας ότι υπήρχαν στη Γερμανία 800.000 θέσεις για πρόσφυγες. Με την πολυπολιτισμικότητα να αποδοκιμάζεται όλο και πιο έντονα στην Ευρώπη, η ροή των προσφύγων πρέπει να σταματήσει. Και οι υπάρχοντες πρόσφυγες πρέπει να ενσωματωθούν όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά. (Πηγή: Le Figaro) Ο Ρενό Ζιράρ δραστηριοποιείται, από το 1984, ως grand reporter και ως πολεμικός ανταποκριτής στην Le Figaro. Με τη δεύτερη ιδιότητά του, έχει καλύψει το σύνολο των πολεμικών συγκρούσεων στον πλανήτη, το διάστημα αυτό. Έχει συγγράψει βιβλία για τη Μέση Ανατολή, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν και δοκίμια για θέματα διεθνών σχέσεων. Επιπλέον, έχει επεξεργαστεί δική του γεωπολιτική θεωρία.
http://mignatiou.com/2016/05/stin-afstria-idame-mia-afxanomeni-apodokimasia-tis-polipolitismikotitas-stin-evropi/
0 comments