Αν και έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που έγινε η αποκάλυψη για το πολύκροτο σκάνδαλο των Panama Papers, πήρα την απόφαση να καταγράψω κάποιες σκέψεις επ’ αυτού. Αν και αυτό άρθρο το θεωρείται αργοπορημένο, ο λόγος όμως είναι ίσως λίγο προσωπικός θα έλεγα, διότι το εν λόγω ζήτημα έχριζε ενδελεχούς έρευνας και παρακολούθησης των μεγάλων «ονομάτων» που αποκαλύφθηκαν μ΄αυτό το σκάνδαλο. Σκοπός του άρθρου αυτού λοιπόν, δεν είναι να αναπαράγω την είδηση αυτήν, το έχουν ήδη κάνει άλλοι, αλλά να εκφράσω μια γνώμη και μια σειρά από σκέψεις για την επαύριο του σκανδάλου και γενικότερα της εποχής μας.
Έτσι, απόφαση για να το ξεκινήσω με άρθρο, πάρθηκε όταν αναφέρθηκα σε μια φίλη μου για το θέμα αυτό ως ένα γεγονός ιδιαίτερης σημασίας του αιώνα μας και όχι διότι είναι ένα ακόμη σκάνδαλο, το οποίο πλέον είναι κάτι σύνηθες, δεδομένης της κρίσης στον κόσμο (και δεν εννοώ μονάχα την οικονομική). Έτσι πάνω στη κουβέντα της, είπα ένα συμπέρασμα / σκέψη :
« Τα επόμενα μεγάλα σκάνδαλα, τα οποία πρόκειται να βγουν στο μέλλον στο φως θα έχουν τον κεντρικό τους άξονα σε χώρες του τρίτου κόσμου»
Φυσικά αμέσως μετά από αυτό ακολούθησε ένα γιατί, έτσι για να δοθεί η απάντηση σ’αυτό το γιατί, της φίλης μου, πρέπει να κοιτάξουμε στο παρελθόν και πως δημιουργήθηκαν οι χώρες του τρίτου κόσμου, που σήμερα, στεγάζουν τέτοια μεγαλοσκάνδαλα.
Ο Gordon του Khartoum, τη στιγμή της δολοφονίας του από τους σουδανούς μαχητές το 1885, ο θάνατος του οποίου χρησιμοποιήθηκε από τη βρετανική αυτοκρατορία, για να πλάσει το μύθο του φορέα της προόδου έναντι των «αμόρφωτων» ιθαγενών.
Η δημιουργία του λοιπόν, αποτελεί απόρροια της αποικιοκρατίας της Δύσης σε χώρες της Αφρικής, Ασίας, και Αμερικής, και η αποικιοκρατία ήταν αποτέλεσμα της εξερεύνησης του κόσμου που οι ίδιοι δεν γνώριζα στις περιόδους από τον 16ου αιώνα ως και τα μέσα του 20ου. Ας δούμε κάτι ακόμη σημαντικό, οι χώρες του τρίτου κόσμου, έφτασαν να αποτελούν οικονομικά τις πιο ασθενείς χώρες, χώρες όπου η διαφθορά, η πολιτική ασυδοσία, η φτώχεια και η εγκληματικότητα βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα. Είναι χώρες που η Δύση μετά την αποαποικιοποίησή τους, τις άφησε μεν να αποστασιοποιηθούν από τους πρώην αφέντες τους, αλλά δεν έπαψαν να έχουν μια παρουσία στον «ορίζοντά» τους. Τα κράτη του τρίτου κόσμου, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε αυτό το ημιμόνιμο χάος στο εσωτερικό τους, το οποίο ελέγχουν κάπως, και έχοντας αφήσει πια την κατά τα άλλα «ταυτότητα» της αποικίας πίσω τους, έχουν καταστήσει εξ’ αιτίας αυτής ακριβώς τις κατάστασης εύκολο το «πέρασμα» του χρηματοοικονομικού κόσμου της Δύσης (φανερού και μη ).
Η παραπάνω σκέψη λοιπόν, έχει να κάνει με το αδιάσειστο επιχείρημα για την εκμετάλλευση του συστήματος των διεφθαρμένων κρατών, του λεγόμενου τρίτου κόσμου, από κράτη της Δύσης. Και για να το κάνω ξεκάθαρο, εάν κανείς ρίξει μια απλή ματιά στα Panama Papers θα δει ότι οι πλειοψηφία των εμπλεκομένων, αποτελούν ονόματα των χωρών της «πολιτισμένης» κατά τα άλλα Δύσης.
Ποία η σημαντικότητα της αποκάλυψης των Panama Papers ως, ιστορικό γεγονός ; Φαινομενικά ίσως καμία , αναλογιζόμενοι ότι σκάνδαλα πάσης φύσεως ( οικονομικά και μη) έχουν κάνει κατά καιρούς την εμφάνιση τους στις σελίδες της Ιστορίας, όμως ας την σκεφτούμε σαν μια επιβεβαίωση για δυο πράγματα.
Ένα, ότι για ακόμη μια φορά ο άνθρωπος δεν διστάζει στο να κάνει κακό στο ίδιο του το είδος, δεν παύει για ακόμη μια φορά να βγάζει τον πιο μαύρο εαυτό του. Και δεύτερον, ότι για ακόμη, μια φορά στην πορεία της Ιστορίας, του παρεμβατισμού ενός μεγάλου έναντι ενός μικρού.
Ποία η σημαντικότητα της αποκάλυψης των Panama Papers ως, ιστορικό γεγονός ; Φαινομενικά ίσως καμία , αναλογιζόμενοι ότι σκάνδαλα πάσης φύσεως ( οικονομικά και μη) έχουν κάνει κατά καιρούς την εμφάνιση τους στις σελίδες της Ιστορίας, όμως ας την σκεφτούμε σαν μια επιβεβαίωση για δυο πράγματα.
Ένα, ότι για ακόμη μια φορά ο άνθρωπος δεν διστάζει στο να κάνει κακό στο ίδιο του το είδος, δεν παύει για ακόμη μια φορά να βγάζει τον πιο μαύρο εαυτό του. Και δεύτερον, ότι για ακόμη, μια φορά στην πορεία της Ιστορίας, του παρεμβατισμού ενός μεγάλου έναντι ενός μικρού.
Κλείνοντας, ο Θουκυδίδης είχε κάποτε πει:
«Εφήμερα Σώματα και Χρήματα»
Να σταθώ πρώτα στα χρήματα και να πω ότι τόσο Σκάνδαλο με των Panama Papers όσο και τα επόμενα χρηματοοικονομικά σκάνδαλα που θα βγουν – αν βγουν – στην επιφάνεια στο μέλλον, δεν αποτελούν κάτι το σημαντικό, ως γεγονός θα είναι ακόμη μια απλή είδηση στα αυτιά του κόσμου μας. Θα είναι όμως σημαντικό για τα Εφήμερα σώματα, διότι παρά το γεγονός ότι κάποια στιγμή θα βρεθούν κάτω απ’ το χώμα, ως τη στιγμή εκείνη αυτό το κατά τα άλλα «ασήμαντο» χρήμα με τα αόρατα πλοκάμια του φθείρει τα σώματα.
Έτσι λοιπόν, συνοψίζοντας, ο λόγος που θα είναι αγωγός ο λεγόμενος τρίτος κόσμος για τα όποια επόμενα χρηματοοικονομικά σκάνδαλα, έγκειται σ’ εκείνη τη σκέψη, του ότι ένας Θύτης δημιούργησε ένα Θύμα, τα σκάνδαλα είναι απλά πώς δημιουργήθηκε το Θύμα.
Έτσι λοιπόν, συνοψίζοντας, ο λόγος που θα είναι αγωγός ο λεγόμενος τρίτος κόσμος για τα όποια επόμενα χρηματοοικονομικά σκάνδαλα, έγκειται σ’ εκείνη τη σκέψη, του ότι ένας Θύτης δημιούργησε ένα Θύμα, τα σκάνδαλα είναι απλά πώς δημιουργήθηκε το Θύμα.
Για όποιον θέλει να κάνει τον κόπο να δει ποιοι είναι οι «εμπλεκόμενοι» στο σκάνδαλο αυτό ας κάνει τον κόπο να μπει εδώ: https://projects.icij.org/panama-papers/power-players/
Συντάκτης:Μοργιαννίδης Θεόδωρος
0 comments