Ελλάς....επωλήθη.



ΕΛΛΑΣ…ΕΠΩΛΗΘΗ

Στις 24/5/2016 η αριστερο-δέξια κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την ανοχή και την συνενοχή της μείζονος, αλλά και της ελάσσονος αντιπολίτευσης, παρέδωσαν την χώρα στην διεθνή των αγορών για 99 χρόνια, απεμπολώντας παράνομα και κατά παράβαση του Συντάγματος την Εθνική κυριαρχία.    
                                                                                                                                             Η μόνη περίπτωση απώλειας του συνόλου της Εθνικής κυριαρχίας που προβλέπεται στο διεθνές δίκαιο είναι σε περίπτωση ήττας ενός κράτους σε πόλεμο. Η απώλεια του συνόλου της Εθνικής κυριαρχίας σε εποχή ειρήνης και μάλιστα με την βούληση των «εκπροσώπων» ενός κράτους έθνους, ούτε προβλέπεται, ούτε φυσικά είναι νόμιμη, αφού η ίδια η εθνική κυριαρχία ανήκει εκπηγάζει από τον λαό και ανήκει στον λαό .  
             Σύμφωνα με το άρθρο 1§2 του Συντάγματος ‘’Θεμέλιο του Πολιτεύματος είναι η Λαϊκή Κυριαρχία’’, ενώ στο άρθρο 1§ 3 προβλέπεται ότι «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό , υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».
             Σύμφωνα με το άρθρο 26 του Συντάγματος η Ελληνική Πολιτεία απαρτίζεται από τρεις διαφορετικές εξουσίες : την νομοθετική που ασκείται από την Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ,την εκτελεστική που ασκείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση και την Δικαστική εξουσία που ασκείται από τα δικαστήρια, των οποίων οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του ελληνικού λαού. Όλες όμως αυτές οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό και ασκούνται υπέρ του Λαού.
             Η εθνική κυριαρχία λοιπόν είναι η κυριαρχική εξουσία του έθνους , ήτοι του λαού κάθε κράτους επί των εδαφών της επικράτειάς του , επί κάθε πλουτοπαραγωγικής πηγής στο έδαφος , στο υπέδαφος , στον αέρα υπέρ των εδαφών της χωρικής επικράτειας. Η εθνική κυριαρχία λειτουργεί αενάως και με κληρονομικό δικαίωμα από γενιά σε γενιά υπέρ των πολιτών κάθε κρατικής οντότητος.
            Η εθνική κυριαρχία δεν ανήκει στην εκτελεστική εξουσία , ήτοι στην εκάστοτε κυβέρνηση , ούτε στην νομοθετική εξουσία , ούτε και στην δικαστική τοιαύτη για να μπορεί να περιορίζεται , ή να απεμπολείται….   Αντιθέτως ο σεβασμός και η διαφύλαξή της αποτελούν υποχρέωση τόσο της εκτελεστικής , όσο και της νομοθετικής , αλλά και της δικαστικής εξουσίας … 
             Μοναδική περίπτωση εν ειρήνη εκχώρησης  ΜΕΡΟΥΣ (όχι του συνόλου)  της Εθνικής κυριαρχίας προβλέπεται στο άρθρο 28§3 του Συντάγματος  , όπου ορίζεται ότι : «Η Ελλάς προσέρχεται ελευθέρως, δια νόμου ψηφισθέντος υπό της απολύτου πλειοψηφίας των βουλευτών, σε περιορισμούς της εθνικής  της κυριαρχίας, εφόσον τούτο  υπαγορεύεται υπό σπουδαίου εθνικού συμφέροντος, δεν θίγει τα  δικαιώματα  του ανθρώπου και τα βασικά αρχάς του δημοκρατικού πολιτεύματος, γίνεται δε βάση των αρχών της ισότητας  και υπό τον όρο της αμοιβαιότητας» ( δηλ. όση εθνική κυριαρχία εκχωρούμε εμείς σε άλλο κράτος (κράτη)  τόση εθνική του κυριαρχία οφείλει να μας εκχωρεί κι αυτό…κι έτσι τελικά δεν χάνουμε τίποτα. 
            Τόσο με τα δύο πρώτα, όσο και με το τρίτο Μνημόνιο, παραβιάστηκε κατάφωρα το άρθρο 28 του Συντάγματος και καταλύθηκε, όχι μέρος, αλλά το σύνολο της Εθνικής μας κυριαρχίας και τούτο διότι:
1.      Δεν εκχωρήθηκε μέρος, αλλά το σύνολο της Εθνικής κυριαρχίας.
2.      Δεν εκχωρήθηκε σε κράτη, αλλά σε εξωκρατικούς θεσμούς (ΔΝΤ, Ε.Κ.Τ.) που δεν έχουν Εθνική κυριαρχία για να μας δώσουν σε αντάλλαγμα της απωλεσθείσης.
3.      Θίγονται τα ανθρώπινα (κι εργατικά) δικαιώματα –όπως έχουν αποφανθεί τα ελληνικά (ΣτΕ και τακτική δικαιοσύνη) και ευρωπαϊκά δικαστήρια.
4.      Καταλύονται οι αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος, όταν θεσπίζεται  ο εξαναγκασμός της νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας  στις αυθαίρετες και  μονομερείς βουλήσεις της τρόικας. Όταν νομοθετεί η Τρόικα δεν έχεις Εθνική κυριαρχία.
5.       εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας  στην Τρόικα ΔΕΝ  γίνεται «με  βάση τις αρχές της ισότητας  και υπό τον όρο της αμοιβαιότητας» που απαιτεί το Σύνταγμα.                                                      
                 Με την ψήφιση του φορολογικού – ασφαλιστικού και του πολυνομοσχεδίου, από την κυβέρνηση της Πρώτης φοράς ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ με ολίγη δεξιά (ΑΝΕΛ), και την πλήρη ανοχή της αντιπολίτευσης (μείζονος και ελάσσονος) ολοκληρώθηκε η κατοχή της χώρας από την διεθνή των αγορών, και η μετατροπή της από χώρα σε χώρο, από χώρα σε προτεκτοράτο.                                                  Η Ελλάδα δεν έχει πλέον ούτε τη νομισματική της κυριαρχία, ούτε μία ελεγχόμενη κεντρική τράπεζα (έχει εκχωρήσει στο νέο Ταμείο όλες τις συμμετοχές της, άρα και το 6% της Τράπεζας της Ελλάδας), ούτε τη δημοσιονομική της ανεξαρτησία – αφενός μεν λόγω του αυτόματου μηχανισμού διόρθωσης του προϋπολογισμού (κόφτης), αφετέρου επειδή αναγκάσθηκε να ανεξαρτητοποιήσει τη γενική γραμματεία εσόδων, ενώ παρέδωσε  όλη τη δημόσια περιουσία της μέσω του Υπερταμείου στους δανειστές της για 99 χρόνια– οι οποίοι πλέον αποφασίζουν μόνοι τους για την εκποίηση ή την εκμετάλλευση της.                                                                                                                                                Ως εκ τούτου, από την 24/3/2016 και επίσημα η Ελλάδα δεν είναι πλέον ανεξάρτητο κράτος, αλλά μία κατεχόμενη περιοχή – η οποία μετατρέπεται σταδιακά σε ειδική οικονομική ζώνη χαμηλού εργατικού κόστους. Η κυβέρνηση έχει μεταλλαχτεί σε εκτελεστικό όργανο της Κομισιόν, αφού δεν ασκεί πλέον εκτελεστική εξουσία χωρίς την έγκριση των δανειστών, η Βουλή δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης, αφού δεν ασκεί η ίδια την νομοθετική εξουσία αλλά οι νόμοι έρχονται έτοιμοι από την Κομισσιόν, ενώ στο μέλλον θα αρκούν τα υπουργικά ή προεδρικά διατάγματα.                             Η πολιτική κυριαρχία στο σύνολό της αφαιρέθηκε και επίσημα από την πολιτική τάξη που κυβερνούσε την Ελλάδα, και πλέον ασκείται αποκλειστικά από τους δανειστές, ενώ τα μνημόνια αποτελούν παρελθόν στην προηγούμενη τους μορφή, όπου προϋπέθεταν τη συμφωνία της εκάστοτε κυβέρνησης.                                                                                                                                           Ο δικαιολογητικός λόγος για την άτακτη συνθηκολόγηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τόσο τον Αύγουστο του 2015, όσο και σήμερα, ήταν η σκληρή διαπραγμάτευση που διεξήγαγαν με τους δανειστές και ο στόχος της διαγραφής μέρους του δημόσιου χρέους της χώρας, στόχος που για τον πρωθυπουργό και το κόμμα του ήταν όρος πολιτικής επιβίωσης . Για να επιτύχουν την μερική διαγραφή  του δημόσιου χρέους ξεπούλησαν αντί πινακίου φακής την χώρα και τον πλούτο της .                                                                                                                                                                        Δυστυχώς , ούτε τον στόχο αυτό δεν πέτυχαν , αφού τελεσίδικα πλέον αποκλείστηκε κάθε ενδεχόμενο διαγραφής του χρέους, ενώ το μόνο που έλαβε σαν αντάλλαγμα για το εθνικό ξεπούλημα ήταν μια υπόσχεση των δανειστών ότι μετά το 2018 θα συζητήσουν το ενδεχόμενο μιας αναδιάρθρωσης του χρέους. Για μια υπόσχεση των δανειστών, ο Αλέξης ξεπούλησε την χώρα!!!                     Δεν συνειδητοποίησε όμως ο Αλέξης και η κυβέρνησή του ότι   το πρόβλημα της χώρας δεν είναι πλέον μόνο το δημόσιο χρέος,  αλλά και η μετάστασή του στον ιδιωτικό τομέα, όπου μεθοδικά και σταθερά μεταφέρθηκε η χρεωκοπία μέσω των μνημονίων .                                                     Ειδικότερα, τα ληξιπρόθεσμα χρέη των ιδιωτών προς το δημόσιο αγγίζουν  τα 90 δις €, προς τα ασφαλιστικά ταμεία τα 20 δις €, προς τη ΔΕΗ τα 3 δις € και προς τις τράπεζες τα 120 δις €.  Το τεράστιο πλέον ιδιωτικό χρέος, που υπερβαίνει το ΑΕΠ της χώρας ,  αποτελεί την εκρηκτική ύλη που θα τινάξει στον αέρα το εγχείρημα των δανειστών και της εγχώριας πολιτικής τάξης, της κινεζοποίησης της χώρας!!
Ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του έχουν ήδη αποτεφρωθεί στην συνείδηση του Ελληνικού λαού, και τα ονόματά τους θα μείνουν στην Ιστορία με μελανά χρώματα.                                               Όσο για την αντιπολίτευση του Κυριάκου Μητσοτάκη, παρά τις υποκριτικές , παράφωνες και τσιριχτές κορώνες περί προδοσίας και εκλογών, κατά βάθος περιμένει υπομονετικά να εισπράξει την φθορά του ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει αυτή κυβέρνηση και να συνεχίσει το έργο των μνημονίων εξαγνισμένη από το Τσίπρειο άγος.
Δεν μας εξηγεί όμως η μείζων αντιπολίτευση γιατί , ενώ η παραίτηση  τουλάχιστον 30 βουλευτών της και η μη αντικατάσταση τους από τους αναπληρωματικούς, θα οδηγούσε σε αναπληρωματικές εκλογές , στις οποίες θα αποδεικνυόταν η τεράστια φθορά του Συριζα , δεν προχώρησε στον εξαναγκασμό του ΣΥΡΙΖΑ να πάει σε εκλογές, ώστε να σωθεί η χώρα από την  προδοσία.
Δεν μας εξηγεί επίσης η μείζων αντιπολίτευση του Κ. Μητσοτάκη γιατί δεν βρέθηκαν 30 βουλευτές του να μηνύσουν τον Τσίπρα για εσχάτη προδοσία και τον άφησαν να προχωρήσει ανενόχλητος στο ξεπούλημα της χώρας για 99 χρόνια.
Δεν μας εξηγεί τέλος , τόσο η μείζων , όσο και η ελάσσον αντιπολίτευση, για ποιο λόγο δεν παραιτήθηκαν σύσσωμες από την παρουσία τους σε ένα κατοχικό κοινοβούλιο.
Όταν το πολίτευμα έχει καταλυθεί, όταν η χώρα έχει εκποιηθεί για 99 χρόνια, όταν η Εθνική κυριαρχία έχει εκχωρηθεί στο σύνολό της σε μια δράκα υπαλλήλων της διεθνούς των αγορών, όταν οι νόμοι που ψηφίζονται είναι κατοχικοί, όταν και οι τρεις εξουσίες (νομοθετική, εκτελεστική δικαστική) λειτουργούν σε βάρος του Ελληνικού λαού και υπέρ των δυνάμεων κατοχής , ο Ελληνικός λαός νομιμοποιείται να αντισταθεί , όπως έκανε πολλές φορές στην ιστορία του, σε ανάλογες στιγμές!!!

      Π. Καρσαμπάς
http://elefterosarthrografos.blogspot.gr/
thumbnail
About The Author

0 comments