Άνθρωποι προς πώληση σε τιμές ευκαιρίας

Του Άγη Βερούτη 

Ο Μάνος τέλος 2007 αγόρασε διαμέρισμα 123 τετραγωνικά στη Βούλα, νιόπαντρος, μαζί με τη γυναίκα του τη Στέλλα. Ο Μάνος έπαιρνε καλά λεφτά και επίσης καλή δουλειά είχε και η γυναίκα του, ως γραμματέας διευθύνσεως μάλιστα. 

Δώσανε €50 χιλιάρικα και δανείστηκαν €200 χιλιάρικα από την τράπεζα. Τους τα χορηγήσανε εύκολα, μιας και η οδηγία Γκαργκάνα για ανώτατο όριο δόσεων δανείων το 40% του εισοδήματος δεν είχε εκδοθεί ακόμη. Η δόση ήταν €1.600 το μήνα. 


Μετά από απανωτές μειώσεις μισθών τελικώς 40% και στους δύο, η εταιρία που δούλευε ο Μάνος έκλεισε κατά τέλος του 2013. Σταμάτησαν τότε να πληρώνουν το στεγαστικό ώστε να μπορούν να πληρώνουν ρεύμα και φαγητό, ενώ ο Μάνος παρότι πτυχιούχος έβγαλε επαγγελματικό δίπλωμα και έπιασε δουλειά νυχτερινή βάρδια σε ένα φίλο του που είχε ταξί. 

Τα λεφτά δεν έφταναν ούτε για τα απαραίτητα. 

Το 2016 το πολυνομοσχέδιο ΣΥΡΙΖΑ υποχρέωσε τις τράπεζες να δώσουν το δάνειό του σε ένα fund για 20 σεντς στο 1 ευρώ. 

Παρά το γεγονός πως είχαν αποπληρώσει €1.600 το μήνα X 6 χρόνια X 12 μήνες = €115.200 το δάνειο ξαναπήγε στα €200 χιλιάρικα στα δυόμιση χρόνια που έμεινε απλήρωτο. 

Η τράπεζα πούλησε το δάνειο του Μάνου και της Στέλλας στις αρχές του 2017 για €40.000 στο fund. Το fund τους πλησίασε και τους πρότεινε να δώσουν €160.000 για να το κλείσουν αλλά ήταν φυσικά αδύνατον να βρουν αυτά τα λεφτά, ούτε καν τα €120.000 που ήταν η υποτιθέμενη εμπορική αξία του διαμερίσματος σε μια νεκρή από χρόνια αγορά, οπότε προχώρησε η κατάσχεση και δυο χρόνια μετά, το 2019 το διαμέρισμα πουλήθηκε για €70.000.

Στο μεταξύ το fund ανέβασε το επιτόκιο στο 10,5% όπως είχε το δικαίωμα, και οι €200 χιλιάδες έγιναν €242.000 συν έξοδα άλλες €10.000, οπότε με τον πλειστηριασμό το χρέος έγινε €182.000. 

Με βάση τους ισχύοντες ελληνικούς νόμους, ο δανειολήπτης έχει εμπράγματη και ενοχική ευθύνη, άρα δεν ξεμπερδεύει με την οφειλή όταν εκποιηθεί το υποθηκευμένο ακίνητο. 

Στην Ελλάδα οι τράπεζες δανείζουν την υπογραφή. Όχι το ακίνητο.

Μετά το διαμέρισμα, το fund πούλησε την απαίτηση των €182.000 εναντίον του Μάνου και της Στέλλας σε ένα άλλο fund για €10.000.

Το δεύτερο fund κατάσχεσε το πατρικό της Στέλλας στη Σίφνο και το πούλησε το 2021, στην επέτειο 200 ετών επανάστασης του 1821, για €30.000 σε πλειστηριασμό, και ένα μικρό μαγαζί που στο μεταξύ κληρονόμησε η Στέλλα από την μητέρα της για άλλα €15.000. Η απαίτηση ήταν στο τέλος του 2021 πάλι €180.000. 

Η απαίτηση πουλήθηκε για τρίτη φορά το 2022 σε ενα fund που στήσανε τοκογλύφοι της συμπρωτεύουσας με έναν καθαρό front man, για €8.000. Το τρίτο fund στράφηκε κατά του κ. Δημήτρη, θείου του Μάνου, που είχε υπογράψει εγγυητής στο στεγαστικό του Μάνου και της Στέλλας, ανυποψίαστος για την καταστροφή του 35% του ΑΕΠ που επίκειτο. 

Μια μικρή τριώροφη πολυκατοικία στο Χαλάνδρι που είχε χτίσει με κόπους μιας ζωής ο θείος Δημήτρης, την πούλησε το τρίτο fund για €150 χιλιάρικα σε πλειστηριασμό διαμέρισμα-διαμέρισμα, και το εξοχικό του θείου στην Λούτσα έπιασε €20.000 το 2023. Την απαίτηση των υπόλοιπων €50.000 που παρέμενε μετά από τόκους και έξοδα, την κράτησε το fund των τοκογλύφων ώστε να κατάσχει οποιοδήποτε ποσόν άνω των €1.500 είχε στον "ακατάσχετο” λογαριασμό στην τράπεζα οποιοσδήποτε από τους υπογράφοντες. 

Ο Μάνος και η Στέλλα το 2024 επιτέλους πήραν την πολυπόθητη βίζα για να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία και έφυγαν τρέχοντας. Δεν έκαναν ποτέ παιδιά. Οι κληρονόμοι του θείου Δημήτρη νομίζοντάς τον άφραγκο, παρέλειψαν να κάνουν αποποίηση εντός τετραμήνου από τον θάνατό του το 2025. 

Τώρα, 2026, το τρίτο fund ξεκίνησε διαδικασίες να κατάσχει το προικώο της θείας Ρούλας του Δημήτρη, μονοκατοικία εν Περιστερίω.

Καλή μπάζα. 
Φάμπρικα.

Εμπόριο ανθρώπων δεν είπαν σε κανένα πως θα κάνουνε. Όσοι τα ψηφίσανε στη Βουλή, γιατί δεν προειδοποίησαν κανέναν;

Μα στις πολιτισμένες χώρες, όταν σου πάρουν το ακίνητο η υποχρέωση τελειώνει!

Εδώ ενοχικό σου λέει. Μπαγκλαντές.
Με τις κάρτες και τα επιχειρηματικά να δεις πάρτι που θα γίνει!

Κι ο Θεός βοηθός. 

Πηγή Capital
thumbnail
About The Author

0 comments