Γράφει ο Νεκτάριος Μουμουτζής*
Ολοκληρώθηκε χθες το τριήμερο εκδηλώσεων με το Νίκο Λυγερό στα Χανιά. Ξεκινώντας την Τετάρτη με τις Ασκήσεις Έξυπνης Ιστορίας και συνεχίζοντας την Πέμπτη με την Έξυπνη Παιδεία της Καινοτομίας που έγινε στο Πολυτεχνείο Κρήτης, άνοιξε ένα ευρύ σύνολο θεμάτων που ενδιαφέρουν ιδιαίτερα την Κρήτη και τα Χανιά. Θέματα που βοηθούν στην αυτοσυνειδησία μας και στην συλλογική μας αυτοπεποίθηση όταν συνειδητοποιεί κανείς τα τεράστια πλεονεκτήματα της Κρήτης και την ιδιαίτερη σημασία του επιστημονικού μας δυναμικού στην πολύ ενδιαφέρουσα περίοδο που διανύουμε. Και λέμε ενδιαφέρουσα διότι οι γενικότερες ανακατατάξεις περισσότερο δημιουργούν ευκαιρίες για την Κρήτη και τον Ελληνισμό...
Δυστυχώς όμως, ελέω τηλεοπτικής τρομοκρατίας και γενικότερης παραπληροφόρησης, επικρατεί ένα κλίμα φοβικό τη στιγμή που θα έπρεπε να έχουμε την ετοιμότητα και την τόλμη να καινοτομήσουμε γεωπολιτικά και γεωοικονομικά αντιλαμβανόμενοι τον καταλυτικό στρατηγικό ρόλο που καλούμαστε να διαδραματίσουμε σε μια νέα πραγματικότητα μετά την αποτυχία της παγκοσμιοποίησης των αγορών...
Εμείς οι Έλληνες είμαστε οι πρώτοι που δημιουργήσαμε Οικουμένη, ένα σύστημα διεθνούς συνεργασίας το οποίο διατηρήθηκε για αιώνες και αποτελεί πραγματικά ως συλλογική ανάμνηση των λαών της Ευρώπης (και όχι μόνο) έδαφος θεμελίωσης εθνικών και υπερεθνικών ταυτοτήτων!
Ενδεικτική είναι η επιλογή ονομάτων, συμβόλων, συλλογικών μύθων στους οποίους οικοδομήθηκαν οι λαοί για τους οποίους μιλούμε...
Η καταληκτική εκδήλωση του τριημέρου χθες στο Τεχνικό Επιμελητήριο Χανίων με θέμα τη Γεωστρατηγική σημασία της Κρήτης και την ευθύνη του τεχνικού κόσμου έδειξε πως πέρα από οραματισμούς και επιθυμίες υπάρχουν και οι πολύ ευνοϊκές υλικές προϋποθέσεις για την επάνοδο του Ελληνισμού και της Κρήτης στην Ιστορία. Το Ελληνικό έδαφος και υπέδαφος, το Κρητικό έδαφος και υπέδαφος αποκτά μια νέα κεντρικότητα που πραγματικά εναρμονίζεται με την κεντρικότητα και την επικαιρότητα του ελληνικού τρόπου, του ελληνικού πνεύματος ως πρότασης ζωής και οικουμενικής συγκρότησης με πρωταγωνιστή τον Άνθρωπο και όχι απρόσωπους μηχανισμούς. Είναι πραγματικά σπάνιες περιπτώσεις ανά τους αιώνες ένας λαός ένα έθνος, να βρίσκεται σε τέτοια θέση!
Πραγματικά, όσοι βρεθήκαμε στη χθεσινή εκδήλωση είμαστε από χθες ιδιαίτερα ανυπόμονοι και απαιτητικοί: Απαιτούμε από τους εαυτούς μας και τους έχοντες την ευθύνη των αποφάσεων να δούμε το μέλλον (που μάλλον πλέον είναι ΠΑΡΟΝ) και να σταματήσουμε να υπονομεύουμε την ίδια την πατρίδα μας με τον εγκλωβισμό μας σε νοητικά σχήματα που εδράζονται σε μια ψευδή αντίληψη της πραγματικότητας. Ίσως μια ιστορία κάνει περισσότερο κατανοητή την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε και τις τεράστιες ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά μας τις οποίες μόνο η δική μας απρονοησία και στενομυαλιά μπορούν να μηδενίσουν...
Απολαύστε την και βγάλτε τα συμπεράσματά σας: Ο άνθρωπος που κυνηγούσε την τύχη του
*Σπούδασε Μηχανική Υπολογιστών(Πολυτεχνείο Κρήτης)
Ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας, Πρόεδρος (2000 - 2007)
0 comments