O Αριστοτέλης διδάσκει τον Αλέξανδρο.
Το μάθημα του Αριστοτέλη - Ν. Λυγερός
Επιμέλεια Σ. Ντρέκου
Το μάθημα του Αριστοτέλη
Ο μικρός Αλέξανδρος περίμενε όρθιος τον Δάσκαλό του. Εκείνος αργούσε αλλά ο μικρός μαθητής είχε μεγάλες αντοχές. Τελικά φάνηκε ο Αριστοτέλης μ' ένα βιβλίο στο χέρι.
- Πόση ώρα περιμένεις;
- Όση ώρα θέλατε.
- Καλώς. Φτάνει, τώρα είσαι έτοιμος.
- Εσείς ξέρετε.
- Κι εσύ μαθαίνεις.
- Τι πρέπει να κάνω;
- Να διαβάσεις αυτό το βιβλίο.
Ο μαθητής πήρε το βιβλίο αλλά δεν το άνοιξε.
- Δεν το ανοίγεις;
- Το έχω διαβάσει είναι λογοτεχνία.
- Και;
- Δεν είναι ο στόχος της ζωής μου.
- Και ποιος είναι;
- Να γίνω στρατηγός των Ελλήνων.
- Μόνο που σκέφτεσαι σαν βάρβαρος.
- Τι εννοείτε, Δάσκαλε;
- Η ανάγνωση δεν είναι μελέτη.
- Μελέτη λογοτεχνίας;
- Μελέτη πολιτικής και στρατηγικής.
- Με την Ιλιάδα;
- Ακριβώς.
- Μην κοιτάς το κενό αν θες να δεις τη σκέψη.
- Και πώς θα το διαβάσω;
- Μ' ένα δάσκαλο δίπλα σου.
- Για ποιο λόγο;
- Για να δεις το αόρατο.
- Αυτό θα με βοηθήσει;
- Σε αυτό το χώρο βρίσκεται η στρατηγική.
- Και γιατί δεν το είδα.
- Βλέπεις μόνο ό,τι καταλαβαίνεις.
- Δεν το διάβασα με αυτό τον στόχο.
- Ο στόχος δεν ανήκει στη στρατηγική.
- Και πώς τον επιλέγουμε;
- Με τη σκέψη πάνω στη στρατηγική.
- Ένα τέχνασμα;
- Όχι, ένα νοητικό σχήμα.
- Κι η μέθοδος;
- Δίπλα στο τραπέζι και το καλάμι.
- Θα γράψουμε πάνω στο βιβλίο.
- Τα σχόλια εμπλουτίζουν όταν σέβονται το έργο.
- Νόμιζα ότι απαγορεύεται.
- Δίχως Δάσκαλο. Κάθισε τώρα.
Ο μικρός Αλέξανδρος κάθισε πλάι στον Αριστοτέλη ήταν η πρώτη φορά που κάποιος του μιλούσε με αυτόν το τρόπο. Κοίταξε πλαγίως τον Δάσκαλο, ήταν ελεύθερος κι όμως καθόταν δίπλα του και τον περίμενε. Σκέφτηκε ότι ο δάσκαλος περιμένει πάντα τον μαθητή. Ήταν λοιπόν η αρχή του μαθήματος. Το παρελθόν περιμένει το μέλλον.
- Από πού να αρχίσω;
- Από το πρώτο άσμα.
- Τόσο απλά.
- Τόσο αργά.
- Δάσκαλε, είστε παράξενος.
- Μαθητή, είσαι παρατηρητικός.
- Ν' αρχίσω τώρα;
- Σήμερα θα ζήσεις με τους ήρωες του Ελληνισμού.
- Θέλω κι εγώ να γίνω ήρωας.
- Θα πρέπει πρώτα να σου μάθω πώς πεθαίνεις.
- Όση ώρα θέλατε.
- Καλώς. Φτάνει, τώρα είσαι έτοιμος.
- Εσείς ξέρετε.
- Κι εσύ μαθαίνεις.
- Τι πρέπει να κάνω;
- Να διαβάσεις αυτό το βιβλίο.
Ο μαθητής πήρε το βιβλίο αλλά δεν το άνοιξε.
- Δεν το ανοίγεις;
- Το έχω διαβάσει είναι λογοτεχνία.
- Και;
- Δεν είναι ο στόχος της ζωής μου.
- Και ποιος είναι;
- Να γίνω στρατηγός των Ελλήνων.
- Μόνο που σκέφτεσαι σαν βάρβαρος.
- Τι εννοείτε, Δάσκαλε;
- Η ανάγνωση δεν είναι μελέτη.
- Μελέτη λογοτεχνίας;
- Μελέτη πολιτικής και στρατηγικής.
- Με την Ιλιάδα;
- Ακριβώς.
- Μην κοιτάς το κενό αν θες να δεις τη σκέψη.
- Και πώς θα το διαβάσω;
- Μ' ένα δάσκαλο δίπλα σου.
- Για ποιο λόγο;
- Για να δεις το αόρατο.
- Αυτό θα με βοηθήσει;
- Σε αυτό το χώρο βρίσκεται η στρατηγική.
- Και γιατί δεν το είδα.
- Βλέπεις μόνο ό,τι καταλαβαίνεις.
- Δεν το διάβασα με αυτό τον στόχο.
- Ο στόχος δεν ανήκει στη στρατηγική.
- Και πώς τον επιλέγουμε;
- Με τη σκέψη πάνω στη στρατηγική.
- Ένα τέχνασμα;
- Όχι, ένα νοητικό σχήμα.
- Κι η μέθοδος;
- Δίπλα στο τραπέζι και το καλάμι.
- Θα γράψουμε πάνω στο βιβλίο.
- Τα σχόλια εμπλουτίζουν όταν σέβονται το έργο.
- Νόμιζα ότι απαγορεύεται.
- Δίχως Δάσκαλο. Κάθισε τώρα.
Ο μικρός Αλέξανδρος κάθισε πλάι στον Αριστοτέλη ήταν η πρώτη φορά που κάποιος του μιλούσε με αυτόν το τρόπο. Κοίταξε πλαγίως τον Δάσκαλο, ήταν ελεύθερος κι όμως καθόταν δίπλα του και τον περίμενε. Σκέφτηκε ότι ο δάσκαλος περιμένει πάντα τον μαθητή. Ήταν λοιπόν η αρχή του μαθήματος. Το παρελθόν περιμένει το μέλλον.
- Από πού να αρχίσω;
- Από το πρώτο άσμα.
- Τόσο απλά.
- Τόσο αργά.
- Δάσκαλε, είστε παράξενος.
- Μαθητή, είσαι παρατηρητικός.
- Ν' αρχίσω τώρα;
- Σήμερα θα ζήσεις με τους ήρωες του Ελληνισμού.
- Θέλω κι εγώ να γίνω ήρωας.
- Θα πρέπει πρώτα να σου μάθω πώς πεθαίνεις.
0 comments