Ιουδαϊσμός και Ορθοδοξία ενάντια στον τρόμο ή αλλιώς εκεί που η κοινή ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά ενισχύει την πολιτική βούληση.
Η τριμερής σύνοδος κορυφής Ελλάδος, Ισραήλ, Κύπρου, η οποία ανακοινώθηκε ότι θα πραγματοποιηθεί στις 28 Ιανουαρίου στη Λευκωσία, προετοιμάζεται με γοργούς ρυθμούς. Στο περιθώριο της συνόδου, προγραμματίζονται και ξεχωριστές διμερείς συναντήσεις Κύπρου – Ισραήλ καθώς και Ελλάδος – Ισραήλ. Ειδικότερα, για την τελευταία, προγραμματίζεται να διεξαχθεί κατά την επίσημη επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στα Ιεροσόλυμα, την 27 Ιανουαρίου. Οι ανωτέρω σημαντικές συναντήσεις πραγματοποιούνται σε περίοδο που η Μ. Ανατολή φλέγεται με εμφύλιους στη Συρία και στην Υεμένη και το Ιράν να βρίσκεται σε σχεδόν εμπόλεμη κατάσταση με τη Σ. Αραβία. Σουνίτες, Σιίτες και Αλεβίτες μουσουλμάνοι συγκρούονται μεταξύ τους για απόκτηση περισσότερης ισχύος στην περιοχή, έχοντας πρόθυμους υπεράκτιους αλλά και γείτονες πάτρωνες.
Η Τουρκία, το κράτος «τρομοκράτης», όπως ίσως υπερβολικά χαρακτηρίζουν ημέτεροι αρθρογράφοι, έχει αποδυθεί σε έναν ψυχρό, καλά σχεδιασμένο και προσεκτικά εκτελεσμένο αγώνα αυξήσεως της γεωπολιτικής της ισχύος, χτίζοντας μεγάλες (π.χ. ΗΠΑ, Γερμανία) και μικρές συμμαχίες (π.χ. Αλβανία, ΠΓΔΜ) και αποσταθεροποιώντας ανίσχυρα να αντιδράσουν κράτη (π.χ. Ελλάδα, Κύπρος, Συρία). Αυτός δεν είναι ο κόσμος μας; Πολιτική, οικονομική και στρατιωτική ισχύς καθορίζουν τις τύχες των εθνών. Η Τουρκία άξια κληρονόμος της Οθωμανικής ή μάλλον Βυζαντινής διπλωματίας αυτό κάνει ( δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για αρκετούς αιώνες οι Φαναριώτες Ρωμιοί καθόριζαν την εξωτερική πολιτική της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) .
Το «Ισλαμικό Τόξο», που μάλλον λιγότερη σχέση έχει με την θρησκεία και περισσότερη με την εξωτερική πολιτική, χτίζεται προσεκτικά και μεθοδικά από τους φιλόδοξους γείτονες μας στα Ακροκεραύνια όρη της Αλβανίας, στις κοιλάδες της Βοσνίας και του Κοσσυφοπεδίου, εκείθεν και εντεύθεν των βουνοκορφών της Ροδόπης και τέλος στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες των Αζέρων, Τουρκμένων, Ουζμπέκων και Ταζίκων, υπό το άγρυπνο βλέμμα της ρωσικής άρκτου και της κινεζικής τίγρεως.
Τι κάνει η ελληνική πολιτεία; Είμαστε απλοί παρατηρητές; Το δεχόμεθα και συνεχίζουμε να ασχολούμεθα με τα εν οίκω ή ανταποκρινόμεθα στα ιστορικά κελεύσματα; Οι ορθόδοξες Ελλάς και Κύπρος και η μητέρα των προφητών το Ισραήλ, είναι χώρες των οποίων ο πολιτικός πολιτισμός δεν αποδέχεται και δεν πρέπει να επιτρέψει την αναθεώρηση του εγγύς περιφερειακού γίγνεσθαι εμπλουτισμένη με ακραίες πράξεις τρόμου (βλ. ISIS). Η Ελλάς, η Κύπρος και το Ισραήλ αποτελούν τόξο ελευθερίας, δημοκρατίας και ζώντος δυτικού πολιτισμού απέναντι στον αναθεωρητισμό και τον τρόμο, που μάλλον ονειρεύεται η φίλτατη σύμμαχος Τουρκία. Είναι χώρες που ασπάζονται τις ευρωπαϊκές αξίες και οφείλουν στον ελεύθερο κόσμο την αναχαίτιση οποιουδήποτε ισλαμιστικού, τυραννικού και ανελεύθερου τόξου, πέπλου ή όπως αλλιώς ονομαστεί. Η κοινή ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά, αποτελεί πλούσια μαγιά για την περαιτέρω ανάπτυξη οικονομικών σχέσεων στην Αν. Μεσόγειο και τη δημιουργία στρατηγικής σύνδεσης.
0 comments