Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, 66, Πρόεδρος της Τουρκίας, εδώ και μερικά 24ωρα πραγματοποιεί εισβολή στην Ελλάδα, με ασπίδα χιλιάδες πρόσφυγες. Πιο ακριβές είναι να πούμε ότι έχει εισβάλει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά η τελευταία δεν το έχει αντιληφθεί. Τουλάχιστον όχι ως εισβολή. Αγόρασε μια φορά τον μπελά με κάποια δις (προερχόμενα από την τσέπη όλων των κρατών-μελών της), αλλά ο Ερντογάν, ανεξέλεγκτος όπως είναι, έκανε επιθετικά ανοίγματα σε πολλά μέτωπα, ξόδεψε αυτά τα λεφτά, η οικονομία του είναι σε αναπνευστήρα, και γι’ αυτό, σε δεινή θέση ευρισκόμενος, εκβιάζει τώρα ότι θα πλημμυρίσει την Ευρώπη με ορδές προσφύγων-μεταναστών εάν δεν του δώσουμε κι άλλα.
Η φωτογραφία που δημοσιεύουμε σήμερα, δίπλα στον τίτλο που βάλαμε, μιλάει από μόνη της. Με υπερβολικό τρόπο; Εάν την απομονώναμε από τον συγκεκριμένο άνθρωπο, ναι. Με αυτόν όμως στο κάδρο σχεδόν όλων των εξελίξεων στην περιοχή μας, ίσως είναι και επιεικής.
Μόλις τελείωσε η συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας, αργά το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, το σχέδιο τέθηκε σε άμεση εφαρμογή, και έτσι ξεκίνησε η «εισβολή μεταναστών» στην Ελλάδα. Από ξηράς στην αρχή, τώρα και από θαλάσσης.
Ο Ερντογάν, που πολιτικά χαρακτηρίζεται από εκείνους που τον γνωρίζουν καλά ως ένας πολύ δειλός άνθρωπος, προσπάθησε και πέτυχε πάλι να μην χρεωθεί εκείνος τον θάνατο περίπου 50 Τούρκων στρατιωτών στις μάχες που επέλεξε να δώσει στο Ιντλίμπ, στη Συρία. Έτσι, επιρρίπτει την ευθύνη στην ΕΕ, που τον έχει αφήσει μόνο, λέει, να πολεμά την τρομοκρατία, που δεν τον βοηθά σ’ αυτήν την πολεμική τρέλα του και που δεν του έχει δώσει και όλα τα λεφτά που του υποσχέθηκε για να κρατήσει τους πρόσφυγες και μετανάστες στην Τουρκία.
Ο πολιτικός επιστήμονας, καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου της Αθήνας και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Άγγελος Συρίγος, είναι πεπεισμένος ότι οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (ΜΙΤ) είναι πίσω και από αυτό το σχέδιο της οργανωμένης εισβολής στην Ελλάδα ανθρώπων που, αρκετοί εκ των οποίων, αφέθηκαν ελεύθεροι από τουρκικές φυλακές όπου κρατούνταν ως παραβατικοί.
Στον Έβρο οι πλείστοι συγκεντρωμένοι ήδη έχουν αποδείξει την παραβατικότητά τους. Πετούν πέτρες, κοτρώνες, με την βοήθεια τούρκικων δυνάμεων ανταποδίδουν βόμβες δακρυγόνων, βρίζουν τους Έλληνες φρουρούς των συνόρων, κάνουν χειρονομίες –στη χώρα, υποτίθεται, στην οποία επιθυμούν να τους δεχτεί. Επί του παρόντος, ο ελληνικός στρατός τους απωθεί. Οι λίγοι που έχουν εισέλθει, συνελήφθησαν και κρατούνται.
Στα νησιά τα πράγματα είναι ακόμα πιο ευάλωτα. Εκεί, αν πέσει κάποιος στη θάλασσα, πρέπει να τον σώσεις. Το κόλπο που κάνουν όμως, είναι ότι μόλις δουν ότι πλησιάζει το λιμενικό ή άλλο σκάφος για να τους εμποδίσει να προσεγγίσουν τα νησιά, ένας από τους επιβάτες, συνεργάτης συνήθως των διακινητών, βγάζει ένα μαχαίρι, τρυπά το φουσκωτό που γρήγορα αρχίζει να βυθίζεται, πέφτουν οι άνθρωποι στη θάλασσα, και τους μαζεύεις.
Τώρα, για πρώτη φορά, συνελήφθησαν κάποιοι και παραπέμπονται σε δίκη με την κατηγορία της ηθελημένης πρόκλησης ναυαγίου.
Εάν εμείς χρησιμοποιούμε εδώ ευθέως τον όρο «εισβολή», στην πιο διπλωματική γλώσσα αποκαλούν «ασύμμετρη απειλή» αυτήν την καθοδήγηση των μεταναστών προς ίδιον όφελος. Σύμφωνα με τον κ. Συρίγο δεν υπάρχει πρόνοια του Διεθνούς Δικαίου για αυτές τις περιπτώσεις. Και τυπικά, συμπληρώνει, αυτό που συμβαίνει τώρα εκ μέρους της Άγκυρας, δεν συνιστά casus beli, δηλαδή αιτία πολέμου. Σίγουρα όμως συνιστά ηθική και πρακτική ευθύνη της ΕΕ απέναντι σε ένα κράτος-μέλος της που σαφέστατα δέχεται συντονισμένη και μελετημένη επίθεση, από μια χώρα, ο Πρόεδρος της οποίας, εάν μία τέχνη κατέχει άριστα, είναι αυτή του στυγνού εκβιασμού.
Η φωτογραφία που δημοσιεύουμε σήμερα, δίπλα στον τίτλο που βάλαμε, μιλάει από μόνη της. Με υπερβολικό τρόπο; Εάν την απομονώναμε από τον συγκεκριμένο άνθρωπο, ναι. Με αυτόν όμως στο κάδρο σχεδόν όλων των εξελίξεων στην περιοχή μας, ίσως είναι και επιεικής.
Μόλις τελείωσε η συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας, αργά το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, το σχέδιο τέθηκε σε άμεση εφαρμογή, και έτσι ξεκίνησε η «εισβολή μεταναστών» στην Ελλάδα. Από ξηράς στην αρχή, τώρα και από θαλάσσης.
Ο Ερντογάν, που πολιτικά χαρακτηρίζεται από εκείνους που τον γνωρίζουν καλά ως ένας πολύ δειλός άνθρωπος, προσπάθησε και πέτυχε πάλι να μην χρεωθεί εκείνος τον θάνατο περίπου 50 Τούρκων στρατιωτών στις μάχες που επέλεξε να δώσει στο Ιντλίμπ, στη Συρία. Έτσι, επιρρίπτει την ευθύνη στην ΕΕ, που τον έχει αφήσει μόνο, λέει, να πολεμά την τρομοκρατία, που δεν τον βοηθά σ’ αυτήν την πολεμική τρέλα του και που δεν του έχει δώσει και όλα τα λεφτά που του υποσχέθηκε για να κρατήσει τους πρόσφυγες και μετανάστες στην Τουρκία.
Ο πολιτικός επιστήμονας, καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου της Αθήνας και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Άγγελος Συρίγος, είναι πεπεισμένος ότι οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (ΜΙΤ) είναι πίσω και από αυτό το σχέδιο της οργανωμένης εισβολής στην Ελλάδα ανθρώπων που, αρκετοί εκ των οποίων, αφέθηκαν ελεύθεροι από τουρκικές φυλακές όπου κρατούνταν ως παραβατικοί.
Στον Έβρο οι πλείστοι συγκεντρωμένοι ήδη έχουν αποδείξει την παραβατικότητά τους. Πετούν πέτρες, κοτρώνες, με την βοήθεια τούρκικων δυνάμεων ανταποδίδουν βόμβες δακρυγόνων, βρίζουν τους Έλληνες φρουρούς των συνόρων, κάνουν χειρονομίες –στη χώρα, υποτίθεται, στην οποία επιθυμούν να τους δεχτεί. Επί του παρόντος, ο ελληνικός στρατός τους απωθεί. Οι λίγοι που έχουν εισέλθει, συνελήφθησαν και κρατούνται.
Στα νησιά τα πράγματα είναι ακόμα πιο ευάλωτα. Εκεί, αν πέσει κάποιος στη θάλασσα, πρέπει να τον σώσεις. Το κόλπο που κάνουν όμως, είναι ότι μόλις δουν ότι πλησιάζει το λιμενικό ή άλλο σκάφος για να τους εμποδίσει να προσεγγίσουν τα νησιά, ένας από τους επιβάτες, συνεργάτης συνήθως των διακινητών, βγάζει ένα μαχαίρι, τρυπά το φουσκωτό που γρήγορα αρχίζει να βυθίζεται, πέφτουν οι άνθρωποι στη θάλασσα, και τους μαζεύεις.
Τώρα, για πρώτη φορά, συνελήφθησαν κάποιοι και παραπέμπονται σε δίκη με την κατηγορία της ηθελημένης πρόκλησης ναυαγίου.
Εάν εμείς χρησιμοποιούμε εδώ ευθέως τον όρο «εισβολή», στην πιο διπλωματική γλώσσα αποκαλούν «ασύμμετρη απειλή» αυτήν την καθοδήγηση των μεταναστών προς ίδιον όφελος. Σύμφωνα με τον κ. Συρίγο δεν υπάρχει πρόνοια του Διεθνούς Δικαίου για αυτές τις περιπτώσεις. Και τυπικά, συμπληρώνει, αυτό που συμβαίνει τώρα εκ μέρους της Άγκυρας, δεν συνιστά casus beli, δηλαδή αιτία πολέμου. Σίγουρα όμως συνιστά ηθική και πρακτική ευθύνη της ΕΕ απέναντι σε ένα κράτος-μέλος της που σαφέστατα δέχεται συντονισμένη και μελετημένη επίθεση, από μια χώρα, ο Πρόεδρος της οποίας, εάν μία τέχνη κατέχει άριστα, είναι αυτή του στυγνού εκβιασμού.
Πηγή: philenews.com
0 comments