Του Ιωάννη Αθ. Μπαλτζώη*
Τα γεγονότα στον Έβρο και δη στο τρίγωνο του Κάραγατς από τις 28 Φεβρουαρίου μέχρι πρόσφατα, που ο Σουλτάνος αποφάσισε για διάφορους λόγους (εσωτερικούς, απογοήτευση, κορονοϊός κλπ.) να αποσύρει από την περιοχή τους καθοδηγούμενους «πολιορκητές» και βαζιβοζούκους του, έφερε νέα δεδομένα σε αυτόν τον ακήρυχτο πόλεμο της Τουρκίας κατά της Ελλάδος. Η ανεπάντεχη και πρωτόγνωρη για την Τουρκία, σθεναρή αντίσταση της μέχρι τώρα κατευναστικής Ελλάδος απογοήτευσε το επιτελείο του Σουλτάνου, που θεωρούσε βέβαιη την επιτυχία του σχεδίου για την διάλυση της αμυντικής αποτροπής της χώρας και που θεωρούσε την Ελλάδα ως τον αδύναμο κρίκο για τις έκνομες μαξιμαλιστικές εθνικιστικές της επιδιώξεις. Και οι εξελίξεις γενικά ξάφνιασαν δυσάρεστα τον Σουλτάνο και τα «πρωτοπαλίκαρά» του σε αυτόν τον πρωτόγνωρο πόλεμο που εξαπέλυσε εναντίον της Ελλάδος.
Το «Σχέδιο 1453» και οι Απανωτές Ήττες
Το τελευταίο διάστημα, παρά τις στομφώδεις βερμπαλιστικές δηλώσεις του προέδρου της , η Τουρκία γνώρισε για πρώτη φορά τόσες απανωτές ήττες. Η πυροδότηση των ηττών ξεκίνησε από την επαρχία της Ιντλίμπ στην Τουρκία, με μια πραγματική πανωλεθρία για την Τουρκία. Εκεί για πρώτη φορά ο τουρκικός στρατός αντιμετώπισε έναν κανονικό στρατό, τον Συριακό Αραβικό Στρατό, ταλαιπωρημένο και αποδεκατισμένο από τον πολυετή πόλεμο, όπου με την βοήθεια της Ρωσικής αεροπορίας, με αποτέλεσμα να υποστεί απανωτές ήττες με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες, να απωλέσει περίπου το 1/3 του εδάφους της επαρχίας Ιντλίμπ και να βρεθούν 8 τουρκικά παρατηρητήρια εγκλωβισμένα στο έλεος του Συριακού στρατού, ένα πραγματικό σοκ για τον επαρμένο Σουλτάνο, τον Τουρκικό στρατό και την τουρκική κοινωνία.
Και τότε ο Σουλτάνος αποφάσισε να εφαρμόσει το από καιρό οργανωμένο σχέδιό του με την ονομασία «1453», όπως αποκάλυψε η εφημερίδα Τζουμχουριέτ. Εισβολή στην Ελλάδα, με «οπλοποίηση» των μεταναστευτικών ροών, διάσπαση των συνόρων με την βίαιη εισροή μεταναστών, πλήρη αποσταθεροποίηση της Ελλάδος, απειλώντας έτσι και εκβιάζοντας την Ευρώπη, κάτι που τελικά δεν πέτυχε. Παράλληλα ο Σουλτάνος υπέστη στην κυριολεξία συνεχείς διπλωματικές ήττες, αφού αφενός το ΝΑΤΟ δεν έδειξε διάθεση να εμπλακεί στον βάλτο της Συρίας, η δε Ευρώπη δεν δέχθηκε τα αιτήματα της Τουρκίας (οικονομική βοήθεια , κατανόηση στην Συρία, βίζα για τους τούρκους υπηκόους). Η κυριότερη διπλωματική ήττα που υπέστη η Τουρκία και πονάει πολύ, συνέβη στην Μόσχα, όπου υποχρεώθηκε από τον «Τσάρο της Ρωσίας», τον πρόεδρο Πούτιν και μπροστά από το άγαλμα της Μεγάλης Αικατερίνης (θυμήσου την Συμφωνία Κιουτσούκ Καϊναρτζή, 1774), να υπογράψει μια ταπεινωτική συμφωνία για την Ιντλίμπ, βάζοντας τέλος στις μεγαλοιδεατικές αναθεωρητικές επιδιώξεις του στην περιοχή. Έτσι το σχέδιο «1453», με το συμβολικό αυτό όνομα, αποτελούσε το σωσίβιο σωτηρίας του για τις απανωτές ήττες, που έπρεπε να δικαιολογήσει, στο εσωτερικό της χώρας του, που έχουν αρχίσει πλέον να αμφιβάλλουν και να τον αμφισβητούν. Φυσικά έπρεπε να επιτύχει κάτι που τελικά δεν επετεύχθη.
Η επιχείρηση αυτή που άρχισε την 28η Φεβρουαρίου 2020, θεωρείται και είναι η επιτομή του Υβριδικού πολέμου, οργανώθηκε και εκτελέσθηκε από δύο τουρκικές κρατικές δομές, το Υπουργείο Εσωτερικών με την Στρατοχωροφυλακή (Τζαντάρμα) και την Τουρκική Υπηρεσία πληροφοριών (ΜΙΤ) και τα «πρωτοπαλίκαρα του Ερντογάν», τον Σουλειμάν Σοϊλού και Χακάν Φιντάν αντίστοιχα. Σκοπός η διάτρηση των Ελληνικών συνόρων με το μεταφερόμενο και καθοδηγούμενο από το τουρκικό καθεστώς μεταναστευτικό πλήθος, που έχει συσσωρεύσει σκόπιμα το καθεστώς Ερντογάν στην Τουρκία για ιδιαίτερους σκοπούς και επιδιώξεις. Αναφέρομαι στην σκόπιμη πρόσκληση μεταναστευτικών ροών από το Σουνιτικό Ισλάμ, για τους επιδιωκόμενους εθνικιστικούς-αναθεωρητικούς σκοπούς του Εθνικού όρκου (Misaak I Mili), που ο νέος Ατατούρκ, ο Ερντογάν οφείλει να υλοποιήσει. Καταργώντας την visa και με ένα φθηνό εισιτήριο της Turkish Airlines (35-50 δολάρια) , κάθε σουνίτης μουσουλμάνος από το Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αφγανιστάν, τις χώρες του Μαγκρέμπ, μπορούσε να υλοποιήσει το όνειρό του και έλθει στην Ευρώπη μέσω του κράτους στόχου του, την Ελλάδα. Δεν θα αναλύσουμε εδώ τα τραγικά και ολέθρια λάθη που διέπραξε η Ελλάδα στην αντιμετώπιση αυτής της μεταναστευτικής απειλής, που αποτέλεσε την αρχή του μεγαλύτερου κινδύνου που υφίσταται η Ελλάδα, με κίνδυνο αλλοίωσης της εθνοτικής της σύνθεσης, αφού η Ευρώπη έκλεισε τα σύνορα και αυτοί έμειναν εδώ. Και εδώ να αναφέρω ότι όλοι οι «προσκληθέντες» μετανάστες στην Τουρκία , από τις προαναφερθέντες χώρες είναι μόνο Σουνίτες Μουσουλμάνοι και ουδείς Χριστιανός.
Οι Βασιβοζούκοι
Τις πρώτες ημέρες της εισβολής και ιδιαίτερα στην εμπροσθοφυλακή των «επιτιθέμενων» μαζών χρησιμοποιήθηκαν οικογένειες μεταναστών, μαζί με νεαρούς άνδρες, που καθοδηγούσαν τις επιθέσεις και εκτόξευαν καπνογόνα, δακρυγόνα, κροτίδες , είχαν εργαλεία κοπής κλπ. Ευτυχώς η Ελλάδα αντέδρασε όπως όριζαν το Διεθνές Δίκαιο, το Σύνταγμα της Ελλάδος και τα Εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα μιας κρατικής οντότητας. Και η Ελλάδα άντεξε και ο Έβρος δεν έπεσε.
Ο Ερντογάν υπέστη μια ακόμη ήττα, μια ήττα που είναι η χειρότερη για τον Σουλτάνο, γιατί δεν την περίμενε και ήταν βέβαιος για την επιτυχία του σχεδίου του. Έτσι αποφάσισε να συνεχίσει την πολιορκία της Ελλάδος, για εσωτερική κατανάλωση, καθόσον εμφανώς πλέον αμφισβητείται η αυθεντία του. Αυτή την φορά, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει αντιπροσώπους (proxy powers), εξτρεμιστές που χρησιμοποιεί χρόνια τώρα. Τις τελευταίες ημέρες παρατηρήθηκε ότι οι επιθέσεις στον Έβρο γίνονται από νεαρά άτομα, δεν υπήρχαν γυναίκες ή οικογένειες, οι οποίες είχαν φύγει από την περιοχή, αντιλαμβανόμενοι την απάτη, περί ανοιχτών συνόρων, που η τουρκική πέμπτη φάλαγγα είχε ψευδώς δημιουργήσει και μάλιστα όπως καταγράφηκε , αλλάζαν συχνά οι φυσιογνωμίες. Καταγράφονταν συνεχώς νέα πρόσωπα να πρωταγωνιστούν στα επεισόδια στον φράχτη του τριγώνου Κάραγατς, απόδειξη της μεταφοράς ισλαμιστών εξτρεμιστών και τζιχαντιστών από την Συρία, δηλαδή έχουμε την χρήση μεθοδολογίας από την Οθωμανική αυτοκρατορία με τους γνωστούς- άγνωστους ιστορικά Βαζιβοζούκους.
Η λέξη βασιβουζούκος και πιο σωστά μπασιμποζούκος προέρχεται από την σύνθετη τούρκικη λέξη μπας (κεφαλή) και μποζούκ (χαλασμένος) δηλαδή κακoκέφαλος (βλαμμένος) και χρησιμοποιείται για τον ιδιαίτερα απείθαρχο, άγριο, θηριώδη. Κατ΄ επέκταση η λέξη βασιβουκισμός υπονοεί πράξη που υπενθυμίζει τις αυθαιρεσίες και τις θηριωδίες των βασιβουζούκων. Η λέξη βασιβουζούκος κατάντησε συνώνυμη προς τον ληστή και τον κακούργο, που εμπνέει τρόμο για τις θηριωδίες του. Οι Βασιβουζούκοι ήταν ασιατική, τουρανική φυλή, που χρησιμοποιήθηκε από τον Μωάμεθ τον Πορθητή σαν προφυλακή κατά την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Αργότερα στην Οθωμανική αυτοκρατορία, την λέξη μπασή-μποζούκ την χρησιμοποιούσαν για να υποδηλώσουν κάθε ένα μη στρατιωτικό, δηλαδή κατ΄ αντιδιαστολή προς το στρατιώτης. Κατά τον 19ο αιώνα βασιβουζούκοι ονομάζονται οι άτακτοι, που δεν υπόκεινται σε τακτική στρατιωτική πειθαρχία. Οι βασιβουζούκοι αντικαθιστούν την εποχή εκείνη τους ακιντζήδες, που στα πρώτα χρόνια της τούρκικης ιστορίας καταδυναστεύουν τον απλό λαό.
Ο Έβρος μας έδειξε τον Δρόμο.
Στον Έβρο είχαμε την μητέρα των μαχών, στον Υβριδικό πόλεμο που εξαπέλυσε ο Ερντογάν κατά της Ελλάδος. Ο Έβρος άντεξε στον Υβριδικό πόλεμο της Τουρκίας, γιατί για πρώτη φορά εισακούσθηκαν οι αρμόδιοι, δηλαδή η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας και του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, οι οποίοι πήραν την έγκριση να κάνουν την δουλειά τους. Ο πόλεμος, έχει πολλές φάσεις, μέχρι να φθάσουμε στην ένοπλη σύρραξη. Έτσι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία ήδη ευρισκόμαστε στην «γκρίζα ζώνη» μεταξύ ειρήνης και συμβατικού πολέμου, δοκιμαζόμαστε συνεχώς και αν αποτύχουμε τότε οι επιπτώσεις θα είναι καταλυτικές για το μέλλον μας. Ο Ερντογάν έκανε λάθος, γιατί μας θεώρησε δεδομένους, την δε αντίδραση της Ελλάδος, ως μέχρι τούδε κατευναστική, άτολμη και φοβική. Η διαφορετική αντίδραση, το σχέδιο, η ψυχραιμία, η αποφασιστικότητα, η ικανότητα, η συνεργασία και ομοψυχία ήταν οι κρίσιμες συνιστώσες που έφεραν αυτά τα αποτελέσματα. Οι εξελίξεις στον Έβρο εκτός από την απόδειξη της υψηλής ικανότητας των Ενόπλων μας δυνάμεων, αφύπνισε και το εθνικό συναίσθημα των Ελλήνων, διώχνοντας από πάνω μας αυτό το αίσθημα της τουρκοφοβίας και ίσως «τουρκολαγνείας», που διακατείχε μέρος του Ελληνικού λαού. Θα πρέπει να ευχαριστούμε αφενός τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας για την επαρκή ικανότητα, τον επαγγελματισμό, το ηθικό και φρόνημα που επέδειξαν και τον Σουλτάνο Ερντογάν που με άγαρμπο τρόπο αφύπνισε τις εν υπνώσει ηθικές δυνάμεις και ικανότητες των Ελλήνων γενικά. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία την Τουρκία, σε κάθε τι που σχεδιάζει εναντίον μας. Ο Έβρος μας έδειξε τον δρόμο.
* Ο Ιωάννης Αθαν. Μπαλτζώης είναι αντιστράτηγος (ε.α.), πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛΙΣΜΕ), πρώην Ακόλουθος Άμυνας στο Τελ Αβίβ, πρώην Αξιωματικός επιχειρήσεων της ECMM στον πόλεμο της Βοσνίας, Απόφοιτος ΑΣΠ, ΣΕΘΑ, Tactical Intelligence School (U.S. Army), κατέχων Μεταπτυχιακό Δίπλωμα (M.Sc.) στην Γεωπολιτική Ανάλυση, Γεωστρατηγική Σύνθεση και Σπουδές Άμυνας και Διεθνούς Δικαίου του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πηγή:Πρώτη δημοσίευση στο https://slpress.gr/ (28/3/20)
0 comments