Η διεθνής Αριστερά ως η ουρά του ιστορικού φιλελευθερισμού και τώρα ως του νεοφιλελευθερισμού (της διεθνούς των αγορών). Το ιδιώνυμο της ελληνικής Αριστεράς ως η παρασιτική παραφυάδα και ο ιδεολογικός καθαγιαστής της δυναστικής κομματοκρατίας. Οι κοινωνίες για να ξανασυναντηθούν με την ιστορία της εξέλιξης και για να μεταβούν στο μέλλον οφείλουν να υπερβούν τις αντιδραστικές βεβαιότητες του Διαφωτισμού και το παλαιό καθεστώς, να σταθούν απέναντι σε σχήματα χειραγώγησης, όπως Δεξιάς Αριστεράς και να στοχασθούν με όρους πολιτικής ελευθερίας (αντιπροσώπευσης και προοπτικά δημοκρατίας).Το παρόν καθεστώς της μοναρχικής ολιγαρχίας δεν μεταρρυθμίζεται, διότι δεν ως φύσει ολιγαρχικό δεν μπορεί να παραγάγει πολιτικές υπέρ της κοινωνίας, καταλύεται. Και ενόσω η εκφυλισμένη ελληνική εκδοχή του (η κομματοκρατία της Δεξιάς ή της Αριστεράς, αδιακρίτως) παραμένει στη θέση της, η κάθοδος στον Άδη της ελληνικής κοινωνίας θα συνεχίζεται.Πιο αναγκαία από ποτέ η μετάβαση των κοινωνιών στο μέλλον της πολιτικής χειραφέτησης, δηλαδή της ελευθερίας. Για την ελληνική κοινωνία η μετάβαση αυτή αποτελεί προϋπόθεση για την επιβίωσή της (Ευχαριστώ τον άγνωστο φίλο που είχε τη σκέψη να συγκεντρώσει αποσπάσματα από διάφορες παρεμβάσεις μου σε μια ενότητα)
http://contogeorgis.blogspot.gr/
0 comments