Την ώρα που η Ορθοδοξία ζούσε τη Μεγάλη της Εβδομάδα μια ιστορική εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, της πάλαι ποτέ χριστιανικής και μεγαλοπρεπής Πόλης, υπέστη μια ακόμα κακοποίηση από τους νυν κατόχους της. «Στον ιστορικό καθεδρικό ναό και μουσείο, την Αγία Σοφία, έγινε η πρώτη, εδώ και 85 χρόνια, απαγγελία του κορανίου», ανέφερε δήλωση της τουρκικής Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων. Η εκδήλωση αυτή έγινε στο πλαίσιο των εορτασμών για τη γέννηση του προφήτη.
Του Uzay Bulut
ΠΗΓΗ: The Gatestone Institute
ΠΗΓΗ: The Gatestone Institute
Αν και οι Χριστιανοί αποτελούν μια ελάχιστη μειοψηφία στην σημερινή Τουρκία, ο Χριστιανισμός έχει μακρά ιστορία στη Μικρά Ασία, η οποία υπήρξε πατρίδα πολλών αποστόλων και αγίων, περιλαμβανομένου του Απ. Παύλου, το Τιμόθεου, του Αγ. Νικολάου, του Πολυκάρπου Σμύρνης.
Και οι επτά Οικουμενικές Σύνοδοι πραγματοποιήθηκαν σε αυτό που σήμερα είναι Τουρκία. Δύο από τα πέντε πρεσβυγενή πατριαρχία, της Κωνσταντινούπολης και της Αντιόχειας βρίσκονται στην Τουρκία. Η Αντιόχεια είναι μάλιστα ο τόπος που για πρώτη φορά οι ακόλουθοι του Ιησού ονομάστηκαν χριστιανοί. Η Τουρκία είναι ο τόπος όπου υπήρξαν οι Επτά Εκκλησίες της Ασίας που αναφέρονται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη.
Στους αιώνες που ακολούθησαν χιλιάδες ναοί κτίστηκαν. Ένας από αυτούς ήταν και αυτός της Αγίας Σοφίας, που υπήρξε κάποτε ο μεγαλύτερος καθεδρικός ναός του χριστιανικού κόσμου, μέχρι την πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Οθωμανούς, στις 29 Μαΐου 1453, της οποία ακολούθησε άγρια, τριήμερη λεηλασία. Η Αγία Σοφία δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Οι κατακτητές γκρέμισαν τις πύλες της και αιχμαλώτισαν όσους είχαν καταφύγει σε αυτήν, μαζί με ό,τι πολύτιμο υπήρχε.
Ο διάσημος Βρετανός ιστορικός Στίβεν Ράνσιμαν γράφει : «Έσφαζαν όποιον συναντούσαν στον δρόμο, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, χωρίς διάκριση. Το αίμα έτρεχε σχηματίζοντας ποτάμια στα ρείθρα των δρόμων, από τον λόφο της Πέτρας μέχρι το Χρυσό Κέρας. Σύντομα η σφαγή σταμάτησε καθώς οι στρατιώτες κατάλαβαν πως οι αιχμάλωτοι και τα πολύτιμα αντικείμενα θα τους έφεραν μεγαλύτερα κέρδη».
Μετά την πτώση της Πόλης η Αγία Σοφία μετατράπηκε σε τζαμί. Ένα τζαμί με το όνομα Αγία Σοφία ήταν εντός της λογικής της μουσουλμανικής θεοκρατίας. Το 1930 η τουρκική κυβέρνηση μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε μουσείο. Ωστόσο, η μετατροπή ενός ναού σε μουσείο δεν είναι ακριβώς χαρακτηριστικό μιας δημοκρατικής χώρας. Όμως, κοινό χαρακτηριστικό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και της σημερινής Τουρκίας είναι η έλλειψη ανοχής τους έναντι των εκκλησιών.
Το 2013 ο Τούρκος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς είχε εκφράσει την ελπίδα η Αγία Σοφία να ξαναγίνει τζαμί και μάλιστα την ονόμαζε τζαμί της Αγίας Σοφίας. «Η Τουρκία δεν μετατρέπει τις εκκλησίες σε τζαμιά γιατί χρειάζεται περισσότερα τζαμιά και δεν έχει τους πόρους να τα κτίσει. Το μήνυμα που θέλει να περάσει η Τουρκία είναι πως είναι μια ισλαμική χώρα όπου καμία άλλη θρησκεία δεν είναι ανεκτή», έγραψε ο Έλληνας επιστήμονας Κωνσταντίνος Τζάνος.
Τον Νοέμβριο του 2014 ο πάπας Φραγκίσκος επισκέφτηκε την Τουρκία. Τέθηκαν τότε ζητήματα σχετικά με τον διαπολιτισμικό διάλογο, την ξενοφοβία, τον αγώνα κατά του ρατσισμού και οι πολιτικές εξελίξεις στην περιοχή. Ο πάπας έθεσε και το ζήτημα των εκκλησιών της Τουρκίας που έχουν καταστραφεί, υποστεί ζημιές ή έχουν μετατραπεί σε διάφορα άλλα πράγματα, ακόμα και σε στάβλους, όπως η ιστορική αρμενική εκκλησία της Σμύρνης. «Κάποιοι βάζουν τις αγελάδες και τα άλογά τους μέσα στην εκκλησία και εντός καταφεύγουν οι ναρκομανείς και οι αλκοολικοί», γράφει η εφημερίδα Μιλιέτ.
Μια ακόμα εκκλησία θύμα της τουρκικής μισαλλοδοξίας είναι οι Άγιοι Θεόδωροι της Κωνσταντινούπολης, που μετατράπηκε σε τζαμί από τον Μωάμεθ Β’ και μετονομάστηκε σε τζαμί του Μουλά Γκουρανί. Η εκκλησία σήμερα είναι μπορντέλο, με το ιερό να έχει μετατραπεί σε τουαλέτα για τους πελάτες. Στην σημερινή Τουρκία υπάρχουν λιγότεροι χριστιανοί, αναλογικά, σε σχέση με την Συρία, το Ιράκ ή το Ιράν. Η αιτία αυτού είναι οι σφαγές ή γενοκτονίες των Ασσυρίων, Αρμενίων και Ελλήνων, στο διάστημα 1915-23.
Τουλάχιστον 2,5 εκ. χριστιανοί της Μικράς Ασίας σκοτώθηκαν ή σφάχτηκαν, ή μετακινήθηκαν βίαια, και συμμετείχαν σε πορείες θανάτου ή σε καταναγκαστικά έργα, η αφέθηκαν να πεθάνουν από την πείνα και τις αρρώστιες, κλεισμένοι σε στρατόπεδα. Πολλοί Έλληνες που επέζησαν των σφαγών διώχθηκαν από τα σπίτια τους το 1923 κατά την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών.
Της καταστροφής αυτής ακολούθησε η πολιτισμική καταστροφή. Σε όλη την ιστορία της τουρκικής δημοκρατίας οι χριστιανικές εκκλησίες και τα σχολεία καταστράφηκαν ή έγιναν τζαμιά, αποθήκες και στάβλοι. «Υπάρχουν μόνο 34 αρμενικές εκκλησίες και 18 σχολεία στη σημερινή Τουρκία, κυρίως στην Κωνσταντινούπολη, με λιγότερους από 3.000 συνολικά μαθητές», αναφέρει ο Αρμένιος δημοσιογράφος Ραφί Μπεντροσιάν. «Πριν το 1915 υπήρχαν στην Τουρκία 2.300 αρμενικές εκκλησίες και 700 σχολεία με 82.000 μαθητές και στους αριθμούς αυτούς περιλαμβάνονται μόνο τα σχολεία και οι εκκλησίες υπό την άμεση εποπτεία του Αρμενικού Πατριαρχείου και όχι των ρωμαιοκαθολικών και προτεσταντών Αρμενίων», αναφέρει.
Το στέλεχος της Οργάνωσης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Γερμανίας, Βάλτερ Φλικ, καταγγέλλει επίσημα την Τουρκία για διακρίσεις έναντι των μη μουσουλμάνων πολιτών της. «Η Τουρκία έχει σχεδόν 80 εκατ. κατοίκους, εκ των οποίων μόλις 120.000 είναι χριστιανοί, δηλαδή λιγότερο από το 1% του πληθυσμού της. Οι χριστιανοί είναι πολίτες Β κατηγορίας. Μόνο οι μουσουλμάνοι είναι πραγματικοί πολίτες. Οι μη μουσουλμάνοι είναι απλώς ύποπτοι», αναφέρει.
Σύμφωνα με έρευνα του 2014, το 89% του τουρκικού πληθυσμού δηλώνει πως η θρησκεία προσδιορίζει το τουρκικό έθνος. Η εν λόγω έρευνα διεξήχθη σε 38 χώρες. Η Τουρκία ήταν η χώρα με το υψηλότερο ποσοστό που υποστήριζε την άποψη αυτή. Σύμφωνα με έναν ιεράρχη, «οι χριστιανοί ανήκουν στα υπό εξαφάνιση είδη στην Τουρκία».
Στις 4 Απριλίου 1949, οι χώρες που υπέγραψαν το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο, δήλωναν πως σέβονταν τις αρχές της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών, η οποία διασφαλίζει την ελευθερία, την κοινή κληρονομιά και τον πολιτισμό των χωρών μελών, με στόχο την προώθηση της ασφάλειας και της ευημερίας.
Για να είναι μια χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ πρέπει να σέβεται τις εβραϊκές, χριστιανικές και ελληνικές ανθρωπιστικές αξίες που χαρακτηρίζουν τον Δυτικό Πολιτισμό και συνεισφέρουν στην προστασία των πολιτικών δικαιωμάτων, της δημοκρατίας, της φιλοσοφίας, των επιστημών και καθετί καλού και ωφέλιμου.
Δυστυχώς, η Τουρκία, αν και μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952, και υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ, έχει καταφέρει να καταστρέψει την χριστιανική πολιτιστική κληρονομιά στη Μικρά Ασία, ότι δηλαδή κάνουν και οι τζιχαντιστές στη Μέση Ανατολή. Στην Τουρκία ο εναπομείνας χριστιανικός πληθυσμός, τα εγγόνια των επιζώντων από τις γενοκτονίες, είναι ακόμα υποκείμενος σε διακρίσεις. Οι παλιές συνήθειες των Οθωμανών δεν ξεχνιούνται.
0 comments