Πάνος Ιγνατίου.
Η άνευ προηγούμενου κατάρριψη του ρώσικου βομβαρδιστικού αεροπλάνου από την Τουρκία ήταν μια άμεση επίθεση κατά της Ρωσίας που ξεπερνά ακόμα και την τεταμένη μιλιταριστική εποχή του ψυχρού πολέμου. Ο κόσμος στάθηκε στην άκρη και ψιθύρισε ότι αρχίζει ο Γ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Ο Πούτιν όμως ήταν ψύχραιμος και μετρημένος στην αντιμετώπιση του περιστατικού, αλλά ήταν δύσκολο για αυτόν να πιστέψει στο σοκ ότι δέχτηκε πισώπλατα μαχαιριά και μάλιστα από συνεργάτες των τρομοκρατών, όταν ακόμα υπήρχε σιωπηρή ανοχή στην έναρξη της αεροπορικής επίθεσης της Ρωσίας στη Συρία.
Το ερώτημα που τέθηκε αμέσως ήταν πως θα απαντήσει η Ρωσία σε αυτή την επίθεση, αλλά για τους παρατηρητές είναι ακόμα πιο σημαντικό να αναλογιστούν για την στάση του ΝΑΤΟ απέναντι στο γεγονός αυτό.
Το ΝΑΤΟ στήριξε φραστικά την μοιραία απόφαση της Τουρκίας όπως και ο Ομπάμα. Λίγο αργότερα το Reuters επικαλούμενο ανώνυμη στρατιωτική πηγή του ΝΑΤΟ ξεσκέπασε την Άγκυρα αναφέροντας ότι με βάση δεδομένα από συστήματα παρακολούθησης το αεροπλάνο καταρρίφθηκε ενώ πετούσε στον εναέριο χώρο της Συρίας! Αυτό εγείρει ερωτήματα γιατί οι ΗΠΑ παίζουν και στις δυο πλευρές του φράκτη; Από τη μια στηρίζουν την Τουρκία και από την άλλη διαρρέουν πληροφορίες που καταρρίπτουν την τουρκική αφήγηση για το γεγονός, απελευθερώνοντας άκρως απόρρητες πληροφορίες.
Αυτή η διχασμένη θέση των ΗΠΑ απορρέει από τη Μακιαβελική προσέγγιση των ΗΠΑ να χειρίζονται την Ρωσία και την Τουρκία με τέτοιο τρόπο που να εξυπηρετεί το σχέδιο τους και με βάση αυτά που έχουν προβλέψει για να υλοποιήσουν το στρατηγικό τους σχέδιο στην περιοχή. Το βασικό σενάριο είναι αυτό με το οποίο θα έχουν win- win νίκες της διπλωματίας τους σε όποιο σενάριο εξελιχθεί και επικρατήσει και μέχρι τότε θα διαμορφώνουν την τακτική τους. Δεν ενδιαφέρει τις ΗΠΑ αν η Τουρκία έχει το δικαίωμα να καταρρίψει ρώσικο αεροπλάνο και να προστατεύσει τον εναέριο χώρο της. Την ενδιαφέρει να το κάνει νωρίτερα παρά αργότερα και να εκμεταλλευτεί αυτή την πορεία δράσης. Με τον ίδιο τρόπο έσπρωξαν τον πρόεδρο της Γεωργίας Σιακασβίλι να επιτεθεί στην Οσετία και διαλαλούσε πως ο στρατός του θα φτάσει σε δυο εβδομάδες στη Μόσχα. Με αυτό τον τρόπο οι ΗΠΑ θέλουν τους πληρεξούσιους τους να ενεργούν. Το μεγαλύτερο μέρος της υποστήριξης του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ είχαν προορισμό τον Ερντογάν για να του δείξουν πως έπραξε το σωστό. Η προβλεπόμενη συνέπεια ήταν η επιδείνωση των ρωσοτουρκικών σχέσεων με όλα τα αποτελέσματα που επηρεάζουν τη διπλωματία, τη στρατιωτική συνεργασία, τις οικονομικές σχέσεις, τους ενεργειακούς προγραμματισμούς.
Αμέσως μετά άρχισε η επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας από τη Ρωσία. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι η Ρωσία θα αντιδρούσε με αυτούς τους τρόπους αλλά αναρωτιέται κάποιος: είναι αυτό που ήθελαν οι ΗΠΑ; Ένας λόγος ήταν αυτός, να ανατραπεί η στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας – Τουρκίας, διαφορετικά οι ΗΠΑ θα αναγκαστούν να αποστεθεροποιήσουν ακόμα περισσότερο την Τουρκία του Ερντογάν. Όμως γιατί η διαρροή απόρρητων πληροφοριών από τις ΗΠΑ λέει ότι η Ρωσία είναι δικαιολογημένη και παίρνει το μέρος της Ρωσίας; Απροσδόκητα παίζει με το μέρος της Ρωσίας και αυτό δημιουργεί νέα ερωτηματικά για το τι ακριβώς θέλει.
Εδώ οι ΗΠΑ αρχίζουν να παίζουν την κουρδική κάρτα. Αφήνουν τη Ρωσία να στείλει μεγάλης εμβέλειας πυραύλους στη Συρία και ανακοινώνουν ότι τα αεροπλάνα τους δεν θα πετάξουν ξανά πάνω από τη Συρία και καλούν τη Τουρκία να κλείσει τα σύνορα σε έκταση 100 χιλιομέτρων στην ίδια περιοχή. Μάλιστα, υποδεικνύουν στην Τουρκία ότι είναι ανεπαρκής στη φύλαξη των συνόρων. Εντός της Ρωσίας και οι υποστηρικτές της σε όλο τον κόσμο βλέπουν με καλό μάτι την αντίδραση κατά της Τουρκίας και την ενίσχυση των δυνάμεων της στην περιοχή. Αρκετοί ζητούν εξοπλισμό των Κούρδων και της Συρίας και του Ιράκ. Οι Τζιχαντιστές κάτω από το βάρος των ρώσικων επιθέσεων ωθούνται στα τουρκικά σύνορα και αν τους κτυπήσει η Τουρκία είναι βέβαιο ότι θα στραφούν εναντίον αυτών που μέχρι χθες τους στήριξαν, ενώ στην Τουρκία θα υπάρχει αντίδραση κατά της κυβέρνησης, καθώς το 15% του πληθυσμού δεν θεωρούν ότι το ISIS είναι τρομοκράτες. Η Τουρκία πιάστηκε στο μεγάλο ιδεολογικό της πρόβλημα. Η Μόσχα ήδη συνεργάζεται με τους Κούρδους της Συρίας κατά του Daesh και δεν υπάρχει μετατόπιση της πολιτικής της να συνεργαστεί και με άλλες κουρδικές ομάδες. Αν η Ρωσία αποφασίσει να επιβάλει μια ασύμμετρη απάντηση στην Τουρκία, μπορεί να εντείνει την άμεση υποστήριξη της στο PKK και να διακόψει τον εφοδιασμό φυσικού αερίου από το Blue Stream προς την Τουρκία καθώς και να προκαλέσει ακόμα και εντατικοποίηση της εξέγερσης κατά του Ερντογάν και της παρέας του, ακόμα και με στόχο την πρόκληση πραξικοπήματος εκ των έσω για να αρπάξουν την ευκαιρία οι Κούρδοι και να δημιουργήσουν το Ανεξάρτητο Κουρδιστάν, για το οποίο θα έχει λόγο και η Ρωσία και δεν θα είναι προτεκτοράτο των ΗΠΑ.
Εδώ οι ΗΠΑ αρχίζουν να παίζουν την κουρδική κάρτα. Αφήνουν τη Ρωσία να στείλει μεγάλης εμβέλειας πυραύλους στη Συρία και ανακοινώνουν ότι τα αεροπλάνα τους δεν θα πετάξουν ξανά πάνω από τη Συρία και καλούν τη Τουρκία να κλείσει τα σύνορα σε έκταση 100 χιλιομέτρων στην ίδια περιοχή. Μάλιστα, υποδεικνύουν στην Τουρκία ότι είναι ανεπαρκής στη φύλαξη των συνόρων. Εντός της Ρωσίας και οι υποστηρικτές της σε όλο τον κόσμο βλέπουν με καλό μάτι την αντίδραση κατά της Τουρκίας και την ενίσχυση των δυνάμεων της στην περιοχή. Αρκετοί ζητούν εξοπλισμό των Κούρδων και της Συρίας και του Ιράκ. Οι Τζιχαντιστές κάτω από το βάρος των ρώσικων επιθέσεων ωθούνται στα τουρκικά σύνορα και αν τους κτυπήσει η Τουρκία είναι βέβαιο ότι θα στραφούν εναντίον αυτών που μέχρι χθες τους στήριξαν, ενώ στην Τουρκία θα υπάρχει αντίδραση κατά της κυβέρνησης, καθώς το 15% του πληθυσμού δεν θεωρούν ότι το ISIS είναι τρομοκράτες. Η Τουρκία πιάστηκε στο μεγάλο ιδεολογικό της πρόβλημα. Η Μόσχα ήδη συνεργάζεται με τους Κούρδους της Συρίας κατά του Daesh και δεν υπάρχει μετατόπιση της πολιτικής της να συνεργαστεί και με άλλες κουρδικές ομάδες. Αν η Ρωσία αποφασίσει να επιβάλει μια ασύμμετρη απάντηση στην Τουρκία, μπορεί να εντείνει την άμεση υποστήριξη της στο PKK και να διακόψει τον εφοδιασμό φυσικού αερίου από το Blue Stream προς την Τουρκία καθώς και να προκαλέσει ακόμα και εντατικοποίηση της εξέγερσης κατά του Ερντογάν και της παρέας του, ακόμα και με στόχο την πρόκληση πραξικοπήματος εκ των έσω για να αρπάξουν την ευκαιρία οι Κούρδοι και να δημιουργήσουν το Ανεξάρτητο Κουρδιστάν, για το οποίο θα έχει λόγο και η Ρωσία και δεν θα είναι προτεκτοράτο των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ είναι η δύναμη που έχει μεγάλο ενδιαφέρον για την δημιουργία του Κουρδιστάν ως Γεωπολιτική του Ισραήλ, το οποίο θα διευρύνει την επιρροή του στα καπούλια της Τουρκίας και θα διασπάσει τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, όπως το έχουν περιγράψει αναλυτές και διπλωμάτες του Ισραήλ που να φτάνει στο Ιράκ, στη Συρία ακόμα και στο Ιράν.
Αυτή η Γεωπολιτική του Ισραήλ να φτάσει με την επιρροή της μέχρι το Κουρδικό κράτος του Ιράκ είναι απόλυτα σύμφωνη με την επιλογή της Γαλλίας και της Βρετανίας που σε αυτή την περιοχή θέλουν να δημιουργήσουν ένα κράτος το οποίο θα ελέγχει τη Σ Αραβία και το Κατάρ αλλά και τα ΗΕΑ. Οι ΗΠΑ όμως θέλουν να σύρουν τα σύνορα του Κουρδικού Κράτους μέχρι το Ντιγιάρμπακιρ και να δημιουργήσουν και εκεί κράτος προτεκτοράτο τους σε ένα Γεωπολιτικό παιχνίδι. Τουρκικό Κουρδιστάν και Κουρδιστάν της Γεωπολιτικής του Ισραήλ που θα απομακρύνει όλο και περισσότερο από κοντά του τους απειλητικούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Σε αυτό έχουν αυξημένο ενδιαφέρον οι ΗΠΑ. Αυτό όμως δεν απασχολεί τη Ρωσία που θέλει να διατηρηθεί η κυριαρχία της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας με κάθε τρόπο, αλλά θέλει μαζί με το Ιράν να έχουν λόγο στη διαμόρφωση της περιοχής και της νέας Μ Ανατολής και να προστατεύσει τους σιίτικους πληθυσμούς, που είναι πιο κοσμικοί, αλλά και να παραχωρήσει ρόλο στο Ιράν και για τη Συρία και για την υπόλοιπη περιοχή.
Αυτή η Γεωπολιτική του Ισραήλ να φτάσει με την επιρροή της μέχρι το Κουρδικό κράτος του Ιράκ είναι απόλυτα σύμφωνη με την επιλογή της Γαλλίας και της Βρετανίας που σε αυτή την περιοχή θέλουν να δημιουργήσουν ένα κράτος το οποίο θα ελέγχει τη Σ Αραβία και το Κατάρ αλλά και τα ΗΕΑ. Οι ΗΠΑ όμως θέλουν να σύρουν τα σύνορα του Κουρδικού Κράτους μέχρι το Ντιγιάρμπακιρ και να δημιουργήσουν και εκεί κράτος προτεκτοράτο τους σε ένα Γεωπολιτικό παιχνίδι. Τουρκικό Κουρδιστάν και Κουρδιστάν της Γεωπολιτικής του Ισραήλ που θα απομακρύνει όλο και περισσότερο από κοντά του τους απειλητικούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Σε αυτό έχουν αυξημένο ενδιαφέρον οι ΗΠΑ. Αυτό όμως δεν απασχολεί τη Ρωσία που θέλει να διατηρηθεί η κυριαρχία της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας με κάθε τρόπο, αλλά θέλει μαζί με το Ιράν να έχουν λόγο στη διαμόρφωση της περιοχής και της νέας Μ Ανατολής και να προστατεύσει τους σιίτικους πληθυσμούς, που είναι πιο κοσμικοί, αλλά και να παραχωρήσει ρόλο στο Ιράν και για τη Συρία και για την υπόλοιπη περιοχή.
Στόχος είναι να δημιουργήσει ένα άξονα συνεργασίας Ιράν- Ιράκ και Συρίας και διαβεβαιώνει το Ισραήλ ότι δεν κινδυνεύει από αυτή τη συνεργασία. Άλλωστε πριν αρχίσουν οι αεροπορικές επιθέσεις ο Πούτιν κάλεσε στη Μόσχα τον Νετανιάχου και του έκλεισε με νόημα το μάτι. Η εκστρατεία κατά των Τζιχαντιστών όμως περιέπλεξε τη θεωρία και το σενάριο της δημιουργίας Κουρδικού κράτους κάτω από την ηγεμονία των δυτικών και είναι ρεαλιστική η συνεργασία των Κούρδων και με τη Ρωσία. Η δημιουργία του τελικά είναι πιθανόν να στραφεί στην μια ή στην άλλη πλευρά. Αυτή θα είναι η αμφισημία της Γεωπολιτικής των ΗΠΑ που σημαίνει όμως κάποια πράγματα και έχει συνέπειες να αναγκαστεί να συνεργαστεί με τη Ρωσία για τη δημιουργία Κουρδικού κράτους και να ακολουθήσουν τη δημιουργία ενός πολυπολικού κόσμου και θα πρόκειται για μια νίκη. Εκτός κα αν οι ΗΠΑ παραμείνουν απαθείς και χάσουν την πρωτοβουλία των κινήσεων από τη Ρωσία.
Ο Λαβρόφ δήλωσε από το Βελιγράδι ότι οι Κούρδοι στο Ιράκ πρέπει να συνεργαστούν με τις ΗΠΑ για την καταπολέμηση των Τζιχαντιστών. Η Ρωσία άρχισε συνεργασία με τους Κούρδους στη Βόρεια Συρία και αν προχωρήσει στον εξοπλισμό των Κούρδων του PKK είναι πλέον πιθανόν να προκαλέσει στην Τουρκία ένα συντριπτικό πλήγμα. Θα πληρώσει η Τουρκία για αυτό που έκανε είπε ο Πούτιν. Εκεί θα χτυπήσει, γιατί εκεί πονά περισσότερο. Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, υπάρχει σύγκλιση των στρατηγικών συμφερόντων των ΗΠΑ και της Ρωσίας σε αυτή ακριβώς την πτυχή της κρίσης. Εκτός και αν μαζί αποφασίσουν να δημιουργήσουν μια Ομόσπονδη Τουρκία με διευρυμένη αυτονομία στους Κούρδους και να συνυπάρχουν μαζί σε αυτή τη χώρα.
Υπάρχει συνεννόηση ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Δεν φαίνεται κάτι τέτοιο, αλλά φαίνεται ότι υπάρχει ένας κλεφτοπόλεμος για τον έλεγχο της περιοχής. Η Συρία αποτελεί για τη Ρωσία το τελευταίο οχυρό για αντιμετώπιση των φανατικών μουσουλμάνων καθώς αν ξεφύγουν πολύ εύκολο μέσα από την Τουρκία και με την ενθάρρυνση της μπορούν να φτάσουν μέχρι τον Καύκασο και να αρχίσουν σφαγές, ξεσηκώνοντας τους τούρκικους πληθυσμούς της Ρωσίας. Αυτό θα σηματοδοτούσε την διάλυση της Ρώσικης Ομοσπονδίας και μάλλον οι δυτικοί το βλέπουν με καλό μάτι για να ελέγξουν και σε αυτές τις περιοχές τις ενεργειακές πηγές. Αυτό δεν θα το επιτρέψει η Ρωσία και για αυτό θέλει να τους χτυπήσει εκεί που κατέληξαν στη Συρία.
Υπάρχει συνεννόηση ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Δεν φαίνεται κάτι τέτοιο, αλλά φαίνεται ότι υπάρχει ένας κλεφτοπόλεμος για τον έλεγχο της περιοχής. Η Συρία αποτελεί για τη Ρωσία το τελευταίο οχυρό για αντιμετώπιση των φανατικών μουσουλμάνων καθώς αν ξεφύγουν πολύ εύκολο μέσα από την Τουρκία και με την ενθάρρυνση της μπορούν να φτάσουν μέχρι τον Καύκασο και να αρχίσουν σφαγές, ξεσηκώνοντας τους τούρκικους πληθυσμούς της Ρωσίας. Αυτό θα σηματοδοτούσε την διάλυση της Ρώσικης Ομοσπονδίας και μάλλον οι δυτικοί το βλέπουν με καλό μάτι για να ελέγξουν και σε αυτές τις περιοχές τις ενεργειακές πηγές. Αυτό δεν θα το επιτρέψει η Ρωσία και για αυτό θέλει να τους χτυπήσει εκεί που κατέληξαν στη Συρία.
Με βάση τα γεγονότα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η κατάρριψη του ρώσικου αεροπλάνου είχε αποτυπώματα και επίδραση των ΗΠΑ για να ανατρέψουν τις σχέσεις των δυο χωρών Ρωσίας – Τουρκίας. Είχε όμως και ένα άλλο στόχο την σύσταση του διεθνούς συνασπισμού κατά των Τζιχαντιστών και θα διαφανεί αν μαζί στόχος θα είναι και η Ρωσία ή η δημιουργίας της νέας Μέσης Ανατολής.
Ίσως η πόλη Ράκα να αποτελεί ένα νέο σύμβολο, όπως ήταν το Βερολίνο. Όλοι έτρεχαν να προλάβουν να εισέλθουν στην γερμανική πρωτεύουσα για να έχουν λόγο στις αποφάσεις αργότερα. Πρόλαβε όμως η ΕΣΣΔ και ύψωσε τη σημαία στο Βερολίνο πρώτη και καθόρισε το μέλλον της Ευρώπης. Τώρα θα καθορίσουν το μέλλον της νέας Μέσης Ανατολής αλλά και της Νέας Ευρώπης που ξεπροβάλλει δειλά.
http://www.geopolitics.com.gr/2015/12/blog-post_64.html
0 comments