Ανάλυση: South Front Foreign Policy Diary Απόδοση:"Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"
Ενώ διανύουμε ήδη τον δεύτερο μήνα του 2016, η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια σειρά απόεξωτερικές και εσωτερικές προκλήσεις, οι οποίες διαμορφώνουν μια εκρηκτική κατάσταση στη χώρα αυτή. Τα πιο ευαίσθητα και ακανθώδη ζητήματα είναι:
(α) η συνεχιζόμενη “προσφυγική” κρίση
(β) ένας νέος γύρος οικονομικών μεταρρυθμίσεων, ο οποίος προβλέπει ένα σχέδιο για δραστικές αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, εις βάρος των πολιτών.
Έχοντας υπ’ όψιν ότι, σε μια οποιαδήποτε χώρα, οι συντάξεις αποτελούν ένα από τα έσχατα κοινωνικά “δίχτυα ασφάλειας”, στην Ελλάδα, όπου τουλάχιστον το 1/4 του ενεργού πληθυσμού είναι στην ανεργία, η απειλή κοινωνικών αναταραχών και πολιτικής αστάθειας διαφαίνεται ιδιαίτερα έντονη.
Στις 13 Φεβρουαρίου, χιλιάδες Έλληνες αγρότες έστησαν ένα “στρατόπεδο” διαμαρτυρίας στο κέντρο της Αθήνας, για να διαδηλώσουν κατά των φορολογικών και ασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων, την εφαρμογή των οποίων επιμένουν να απαιτούν η ΕΕ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αλλά και τα συνδικάτα των υπόλοιπων εργαζομένων προχώρησαν σε κινητοποιήσεις, ενώνοντας τις φωνές τους με εκείνες των αγροτών στην πλατεία Συντάγματος. Λίγες ημέρες νωρίτερα, εκατοντάδες συγκρούστηκαν με την αστυνομία στο Υπουργείο Γεωργίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στα ΜΜΕ, περίπου 10.000 διαδηλωτές συμμετείχαν στις διαδηλώσεις. Οι έντονες κινητοποιήσεις ήταν μια μορφή αντίδρασης στα σχέδια της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα να αυξήσει τις ασφαλιστικές εισφορές και την φορολογία, σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης του δημοσιονομικού ελλείμματος της Ελλάδας.
Προς το παρόν, ο Τσίπρας εξακολουθεί να διατηρεί μια ισχνή πλειοψηφία στη Βουλή των Ελλήνων, με μόνο τρεις έδρες διαφορά από το δεύτερο κόμμα. Έτσι, θα αρκούσε έστω και μια μικρή “ανταρσία” στο εσωτερικό του κυβερνώντος συνασπισμού, για να ανατρέψει την κυβέρνηση.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση πρέπει να πείσει τους εξωτερικούς δανειστές της χώρας ότι η Ελλάδα έχει κάνει αρκετή πρόοδο, ώστε να δικαιούται να λάβει μια νέα δόση οικονομικής βοήθειας.
Η μεγαλύτερη πολιτική πρόκληση για τον Τσίπρα είναι η διατήρηση της συνοχής της κυβέρνησης, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια, η οποία τροφοδοτείται από την πολιτική που συστηματικά εφαρμόζουν οι γραφειοκράτες της ΕΕ, καθ’ όλη τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης.
Μια άλλη τεράστια πρόκληση είναι η λεγόμενη "προσφυγική" κρίση, η οποία έχει δημιουργήσει εντάσεις στις σχέσεις της Ελλάδας με τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης. Ορισμένες χώρες έχουν εκφράσει ανοιχτά την άποψη, ότι η Αθήνα θα πρέπει να κάνει περισσότερα προς την κατεύθυνση της ανακοπής της αυξημένης εισροής παράνομων μεταναστών και αιτούντων άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το αγκάθι το οποίο καθιστά δυσεπίλυτα τα προβλήματα αυτά είναι το γεγονός ότι, ενώ το αυξανόμενο χρέος και το “προσφυγικό” είναι υποτίθεται ξεχωριστά ζητήματα, δεν θα πάψουν ποτέ να είναι οι δύο όψεις του ίδιου προβλήματος: της ανικανότητας της ηγεσίας της ΕΕ να βρει τα κατάλληλα μέτρα, με τα οποία θα λύσει τα προβλήματα των κρατών μελών της.
Η "λέσχη" των γραφειοκρατών της ΕΕ επιτάσσει μονίμως τη δική της ατζέντα καιπροτάσσει ως προτεραιότητα τους δικούς της πολιτικούς και οικονομικούς στόχους,οι οποίοι συχνά είναι σε αντίθεση με τις κινήσεις που απαιτούνται για την επίλυσητης εξαιρετικά περίπλοκης κρίσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
0 comments