Σε αντίθεση με τους κεμαλικούς πολιτικούς που πάντα έβλεπαν την επέκταση προς δυσμάς ως στρατηγική αναγκαιότητα, το μέχρι πρότινος αχώριστο δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου έστρεψε την προσοχή του στην εδραίωση της τουρκικής ηγεμονίας, με προτεραιότητα στον ευαίσθητο χώρο της Μέσης Ανατολής.
Για τον λόγο αυτόν, όλα αυτά τα χρόνια της παντοδυναμίας του ο Ερντογάν άφησε την Ελλάδα στην ησυχία της, υπενθυμίζοντας τη στρατιωτική παρουσία του αραιά και πού, αλλά χωρίς διάθεση ουσιαστικής εμπλοκής που θα οδηγούσε σε πολεμική αντιπαράθεση.
Ακόμη και την τελευταία πενταετία, όταν η Ελλάδα βρέθηκε στο χείλος της ευρωπαϊκής απομόνωσης και της ολικής οικονομικής καταστροφής, η ισλαμική Τουρκία δεν μπήκε στον πειρασμό να εκμεταλλευτεί την ατμόσφαιρα, αμφισβητώντας εμπράκτως την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο.
Δυστυχώς για εμάς τα πράγματα έχουν αλλάξει. Επειτα από μια εντυπωσιακή πολιτική διαδρομή με διαδοχικούς εκλογικούς θριάμβους ο «σουλτάνος» της γειτονικής χώρας φαίνεται να έχει αγγίξει το ζενίθ της δημοφιλίας του και να μπαίνει στον καθοδικό κύκλο της αμφισβήτησης. Το γεγονός αυτό τον καθιστά νευρικό, ευέξαπτο, αλλά και εξαιρετικά απρόβλεπτο.
Για τη διαλυμένη Ελλάδα του Μνημονίου, μία στρατιωτική εμπλοκή μεγάλης κλίμακας θα ήταν απόλυτα καταστροφική. Πρωτίστως επειδή σε ένα θέατρο πολέμου, όπως το Αιγαίο, ο αμυνόμενος καταναλώνει τεράστια αποθέματα δυνάμεων για τη φύλαξη νησιών και νησίδων. Επιπλέον όμως μια πολεμική αναμέτρηση, έστω και λίγων ημερών, θα αποτελούσε το τελειωτικό χτύπημα στην ημιθανή ελληνική οικονομία.
Οι διεθνείς ισορροπίες είναι εξίσου αποθαρρυντικές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, παρότι δυστροπούν με τον Ερντογάν, εξακολουθούν να παίζουν τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, όπως φαίνεται και από τις επίσημες ανακοινώσεις τους. Η Γερμανία γλείφει απροκάλυπτα τον Τούρκο ηγέτη, οδηγώντας στο... απόσπασμα ακόμη και κωμικούς που τόλμησαν να τον διαπομπεύσουν. Η Ρωσία γαβγίζει, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι θα... δαγκώσει για να σώσει την Ελλάδα...
Μόνο σε επίπεδο παγκόσμιας κοινής γνώμης χάνει κατά κράτος ο Ερντογάν, αλλά, ως γνωστόν, αυτό δεν φτάνει. Επομένως, δεν πρέπει η χώρα μας να δώσει την οποιαδήποτε αφορμή «νομιμοποίησης» κάποιας επιθετικής ενέργειας εκ μέρους των γειτόνων. Αν πρέπει να μεταφερθούν στρατιώτες σε ακριτικές νησίδες, να πάνε αλλά χωρίς τυμπανοκρουσίες και μεγαλόστομες προαναγγελίες...
Γιώργος Χαρβαλιάς
Πηγή "Δημοκρατία"
0 comments