Ενώ η στερλίνα βυθίζεται στα χαμηλότερα επίπεδα της ιστορίας της, παρασέρνοντας μαζί της τα χρηματιστήρια ολόκληρου του πλανήτη (γεγονός απόλυτα φυσιολογικό, αφού οι αγορές ήταν πεπεισμένες για την παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ), μέχρι στιγμής 16,8 εκ. Βρετανοί ψήφισαν υπέρ του BREXIT (51,8%), έναντι 15,7 εκ. που τοποθετήθηκαν κατά (48,2%).
Περαιτέρω, η Σκωτία και η Β. Ιρλανδία ψήφισαν υπέρ της παραμονής τους στην ΕΕ, οπότε αναμένεται ότι, θα προσπαθήσουν να ανεξαρτητοποιηθούν από το Ηνωμένο Βασίλειο – κάτι που θα προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στη Βρετανία, καθώς επίσης νέες αναταραχές στις διεθνείς αγορές. Μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι τράπεζες, οι μετοχές των οποίων θα υποστούν ισχυρές πιέσεις – όπως τουλάχιστον όλα δείχνουν.
Μια από τις σημαντικότερες θα είναι ασφαλώς η Deutsche Bank, η οποία θα οδηγηθεί σε μεγάλες απώλειες από την έκθεση της στο συνάλλαγμα – θεωρώντας πως δεν είχε προβλέψει μία τέτοια εξέλιξη. Σε κάθε περίπτωση, η αφορμή για το αναμενόμενο κραχ είναι πλέον δεδομένη – ειδικά εάν δεν υπάρξει καμία αλλαγή στα αποτελέσματα, καθώς επίσης εάν παραιτηθεί ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, οπότε η εικόνα του χάους θα συμπληρωνόταν από την πολιτική αστάθεια. Δύσκολα πάντως θα συμπεριφερθεί όπως ο Έλληνας συνάδελφος του, μετατρέποντας το ΟΧΙ σε ΝΑΙ – αφού οι Βρετανοί δεν θα το ανέχονταν, όπως δυστυχώς εμείς.
Συνεχίζοντας, ο πανικός στα χρηματιστήρια ξεκίνησε από την Ασία, με πτώση των δεικτών έως και πάνω από 7%, με πολύ δυσοίωνες προβλέψεις για την Ευρώπη (προ ανοίγματος πτώση 11% του ευρωπαϊκού δείκτη) – ενώ η τιμή του χρυσού αυξήθηκε έως και 5%, με το ευρώ και τη στερλίνα να δέχονται τις μεγαλύτερες πιέσεις. Με δεδομένο δε το ότι, η ΕΕ βρίσκεται απέναντι στη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας της, κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί – αφού τέτοιου είδους κρίσεις είτε οδηγούν προς τα μπροστά, είτε γκρεμίζουν τα υφιστάμενα οικοδομήματα.
Πιθανότερο πάντως όλων είναι να έχει ξεκινήσει ο ευρωπαϊκός χορός του Ζαλόγγου – ενώ έναν πολύ σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε ο περυσινός, στυγνός εκβιασμός της Ελλάδας, ο οποίος ανέδειξε δυστυχώς το εφιαλτικό πρόσωπο της Ευρώπης.
Περαιτέρω αρκετοί αναρωτιούνται εάν η ΕΕ, η οποία οικοδομήθηκε επάνω στα ερείπια του γερμανικού φασισμού, οφείλει σήμερα να οικοδομηθεί ξανά, με άλλη μορφή, επάνω στα ερείπια τουνεοφιλελεύθερου φασισμού που επιβάλλεται από τις Η.Π.Α. με τη βοήθεια της Γερμανίας ή απλά να διαλυθεί.
Εκείνη την εποχή (άρθρο) η υπόσχεση, επάνω στην οποία στηρίχθηκε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ήταν το να μην διεξαχθεί ποτέ ξανά πόλεμος στην Ευρώπη – το τέλος της βίας και του μίσους μεταξύ των κρατών της. Αντίθετα, το σημερινό ζητούμενο είναι η δικαιοσύνη και η ισότητα, καθώς επίσης η καταπολέμηση της ανεργίας και της φτώχειας – όχι μία ηγεμονική Γερμανία, δεσμοφύλακας των Η.Π.Α. και των αγορών, σε μία κλειστή φυλακή που στραγγαλίζει την ευημερία της πλειοψηφίας των συμμετεχόντων.
Το πιθανότερο πάντως, εάν δεν δρομολογηθούν ριζικές αλλαγές, είναι η διάλυση τόσο της ΕΕ, όσο και της Ευρωζώνης – ενώ το βρετανικό δημοψήφισμα αποτελεί μία τεράστια ήττα της καγκελαρίου και του υπουργού οικονομικών της, επιβεβαιώνοντας πως η Γερμανία κερδίζει όλες τις μάχες, χάνει όμως τον πόλεμο. Ο αντίκτυπος πάντως στην ήδη επαναστατημένη Γαλλία, η οποία κινδυνεύει να βυθιστεί σε εμφύλιο πόλεμο, δεν θα είναι αμελητέος – ενώ η σημασία του βρετανικού δημοψηφίσματος για την Ελλάδα θα εξαρτηθεί από τη διαχείριση της ελληνικής κυβέρνησης.
0 comments