Γράφει ο Βασίλης Χριστογιάννης
συνεργάτης του Ελεύθερου Αρθρογράφου
Το κακό μερίδας συμπατριωτών μας είναι ότι όχι μόνο δεν αγωνίζεται για το κοινό καλό αλλά τρέχουν γλείφοντας και έρποντας πίσω από τους Ευρωπαίους ( ή και άλλους δυτικούς ) σαν δούλοι βάζοντας μπροστά μόνο το ατομικό τους συμφέρον εις βάρος της κοινότητας.
Για το πως μας βλέπουν αυτοί οι σωτήρες ,διαχρονικά ,θα αναφέρω μικρά αποσπάσματα από βιβλίο του Wilhelm Bellier που έγραφε για τους εθελοντές " φιλέλληνες " του 1821:
Οι εθελοντές ήθελαν ν αποκτήσουν θέση και πλούτη αλλά ναυάγησαν οι ελπίδες τους....κι επειδή ούτε υπουργοί έγιναν ,ούτε γέμισαν ένα καράβι με χρυσάφι δίνουν στα κείμενά τους την χειρότερη εικόνα των Ελλήνων . Μερικοί δυσφημούν τους Έλληνες για να δικαιολογήσουν την σύντομη παραμονή τους στην Ελλάδα. Αναφέρει περίπτωση Γερμανού που ενώ ήταν δεκανέας ισχυριζόταν ότι είχε βαθμό αξιωματικού.
Λέει παρακάτω "μερικοί από τους ξένους που ήρθαν να βοηθήσουν την Ελλάδα ήταν χειρότεροι από τους Τούρκους. Κατά την άφιξη τους στην Καλαμάτα έκλεβαν ζώα και πολύτιμα αντικείμενα. Πολλοί εθελοντές εμφανίζονταν αξιωματικοί ενώ δεν ήταν και αποκαλύπτονταν η απάτη όταν γίνονταν γυμνάσια...."
Η αγανάκτηση αυτών από τις κακουχίες κατά την διάρκεια του αγώνα αποκαλύπτει τις βαθύτερες προσδοκίες τους..."
Μήπως είναι ο καιρός να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και όχι να περιμένουμε αιωνίως βοήθεια από τους "φιλέλληνες;"
0 comments