Στην Ελλάδα αυτή την στιγμή βιώνουμε μια εισβολή. Μια παράνομη εισβολή από ανθρώπους που δεν ξέρουμε ποιοί είναι και τι ήρθαν να κάνουν εδώ, που διασχίζουν τα “προστατευόμενα” σύνορα μας, ως να βρίσκονται σε αφύλαχτο αγρό και κινούνται προς τα νησιά και τον Έβρο. Οι ροές αυτές πολλαπλασιάζουν τον αριθμό παράνομα ευρισκομένων στην χώρα και κατά συνέπεια δημιουργεί έντονο προβληματισμό στο τι μπορεί να επακολουθήσει τόσο ως εικόνα συνοχής και σύνθεσης της κοινωνίας, όσο και στην οπτική της εξωτερικής αλλά και εσωτερικής ασφάλειας της χώρας.
Αυτό είναι το πρώτο δεδομένο.
Το δεύτερο δεδομένο είναι πώς στην χώρα μας αυτή την στιγμή υπάρχει ήδη ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων μουσουλμανικών πεποιθήσεων που προφανώς δεν είναι όλοι κακόβουλοι.
Δεν έχουν στο μυαλό τους δηλαδή να γίνουν εγκληματίες ή τρομοκράτες, ανεξάρτητα αν ζητούν καλύτερες οικονομικές συνθήκες. Το σίγουρο όμως είναι πώς έχουν έρθει με σκοπό να βρουν κάτι καλύτερο αλλά χωρίς να προσαρμοστούν σε αυτό που υπάρχει εδώ, αλλά να προσαρμόσουν το περιβάλλον γύρω τους. Τα παραδείγματα είναι άπειρα πλέον τόσο σε αισθητικό επίπεδο (μια βόλτα σε περιοχές με αυξημένο ποσοστό πληθυσμού τους φαίνεται), όσο και σε διάφορες περιπτώσεις που αφορούν την “επαφή/τριβή” με γηγενή πληθυσμό.
Το τελευταίο (επαφή/τριβή) είναι το κύριο σημείο αναφοράς που φαίνεται να μην προβληματίζει την πολιτική ηγεσία του τόπου, ενώ εξαρχής είναι το δεύτερο αίτιο (μετά την ανεξέλεγκτη εισβολή) που δημιουργεί προβλήματα και ενδεχομένως να οδηγήσει σε σοβαρότερες καταστάσεις.
Η ανικανότητα να αφομοιωθεί κάποιος με το κοινωνικό σύνολο δημιουργεί συνθήκες περιθωριοποιήσης και απομονώσης, όχι όμως με την ευθύνη των ιθαγενών πλέον αλλά των νεο-εισερχόμενων καθώς πέρα από την παράνομη είσοδο τους, επιζητούν ως δικαίωμα την αλλαγή των πάντων υπέρ τους (ακόμα και των νόμων περί ελέγχου εισόδου. βλ. ταραχές σε Λέσβο) καθώς και άλλων υπερβολικών αιτημάτων τους (π.χ. δωρεάν σίτιση, στέγαση κοκ) που επιβαρύνουν προφανώς και την οικονομία μαζί με τις παροχές κοινωνικών υπηρεσιών. Όλο αυτό δημιουργεί συνθήκες ανάφλεξης.
Δεν είναι κάτι που θέλει μαθηματικό μυαλό να αναλυθεί. Όταν οι κάτοικοι ενός τόπου βλέπουν την περιουσία και τον τόπο τους να γίνεται τόπος εκδήλωσης των παραπάνω, είναι προφανές πώς αυτό θα προκαλέσει αντιδράσεις. Αντιδράσεις που προκύπτουν περισσότερο από οργή και οχι από φόβο , όπως αναφέρουν κάποιοι κακόβουλοι αφελείς. Όταν έχεις έναν επισκέπτη στο σπίτι σου που μπήκε χωρίς άδεια , βάζει τα γυμνά του πόδια πάνω στο τραπεζάκι σου, ανοίγει το ψυγείο να δεί τι έχει να φάει χωρίς να ρωτήσει , κάνει κατάληψη στον καναπέ σου, γλυκοκοιτάει και μέλη της οικογένειας και μάλιστα σου λέει πώς θα κάτσει όσο θέλει και όπου θέλει γιατί είναι δικαίωμα του, προφανώς το επόμενο βήμα θα θυμίζει μπαρουτοκαπνισμένο πεδίο.
Την πρώτη εικόνα την είδαμε ως αντίδραση με τον εναγκαλισμό από αρκετούς πολίτες, των ταγμάτων κρούσης της Χ.Α. που ανέλαβαν τον ρόλο του εκδικητή με πολιτική χροιά. Δεν πήραν τυχαία το ποσοστό του 6.5-7% στις τότε εκλογές. Υπήρχε λόγος και αίτιο. Στην συνέχεια φυσικά ξεφούσκωσαν όχι διότι αντιλήφθηκε ο κόσμος πώς είναι ακραίας αντίληψης σχηματισμός, αλλά διότι δεν ήταν αρκετά ακραίος ( !!! ) αφού ουσιαστικά δεν έκανε όσα έπραξε όταν μπήκε στην Βουλή. Έχει ενδιαφέρον εδώ να δεί κάποιος δημοσκοπήσεις προ των εκλογών του Μαϊού του 2019 , για να αντιληφθεί πώς θεωρήθηκε η Χ.Α. ως μέρος του υπάρχοντος συστήματος.
Είναι εξίσου ο λόγος που άλλα κόμματα ίδιων μηνυμάτων προς αντιμετώπισης με δραστικά μέτρα του προβλήματος πήραν ποσοστά μεγάλα στις εκλογές. Θυμίζω πώς ακόμα και η ΝΔ πήρε αυτά τα ποσοστά που πήρε καθώςένα από τα κύρια σημεία αναφοράς ήταν η δραστική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού. Κάτι που ακόμα και σήμερα αποτελεί αχίλλειο πτέρνα της σε πολλές δημοσκοπήσεις αφού φαίνεται ανακόλουθη και έχει έντονη αιμορραγία ψήφων από εκεί.
Αυτό όμως είναι το επιφανειακό σημείο που μπορεί κάποιος εύκολα να δεί. Η ανικανότητα , δηλαδή, να δεί η πολιτική ηγεσία το ζήτημα των μεταναστευτικών ροών ως απειλή , αλλά εμμένει σε αυτό ως πηγή εισοδήματος (έχουμε υπεραναλύσει το θέμα των ΜΚΟ στο Geopolitics & Daily News καθώς και το πώς αρκετά χρήματα βρίσκουν δρόμο μέσα από το μεταναστευτικό σε τσέπες κάποιων).
Τι μας περιμένει όμως όταν πλέον ο κόσμος αντιληφθεί ότι εμπαίζεται κατά ουσία από κάθε πολιτική ηγεσία για το ζήτημα αυτό και θεωρεί πώς βρίσκεται σε κατάσταση μη αντιμετωπίσιμη;
Γνωρίζω τώρα πώς αρκετοί θα θεωρήσουν πώς υπερβάλω ή κινούμαι σε μια σκέψη που δεν έχει λογική. Όμως οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν 85% προβληματισμό του Ελληνικού πληθυσμού για την παράνομη μετανάστευση, προφανώς μου δίνει αρκετή τροφή να σκεφτώ , ότι ενδεχομένως στο πολύ βραχύ μέλλον να δούμε μια έξαρση τύπου Μπρέιβικ & Τάραντ στην Ελλάδα. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις σίγουρα, αλλά εξίσου επικίνδυνες.
Τα δύο άκρα τρέφουν το ένα το άλλο. Η υπέρμετρη και ανεξέλεγκτη ώθηση για επικράτηση μεταναστών εντός της χώρας που δεν έχουν διάθεση όπως ανέφερα για αφομοίωση αλλά για μεταμόρφωση υπέρ τους , του εγγύς περιβάλλοντος, είναι προφανές πώς θα οδηγήσει σε συγκρούσεις. (σ.σ. το είδαμε στην Μόρια πρόσφατα με τις ταραχές και τους πολίτες εκεί να οργανώνονται σε ομάδες).
Οι ψυχοπαθείς τώρα δεν είναι μόνο “προνόμιο” της Δύσης. Είναι θεωρώ θέμα χρόνου να δούμε ένα επόμενο στάδιο κλιμάκωσης από ιθαγενείς που θα θεωρήσουν απειλή υψίστου βαθμού πλέον και θα θεωρήσουν τους εαυτούς τους “σταυροφόρους”. Ξαναλέω πώς δεν θα είναι μαζικό φαινόμενο που θα επικρατήσει σε όλη την περιφέρεια της χώρας, αλλά είναι θέμα χρόνου θεωρώ να δούμε κάποιον που θα κινηθεί κατά αυτό τον τρόπο.
Ήδη σε αρκετά αστυνομικά δελτία, δεν λείπουν τέτοιες συμπεριφορές σε ήπιο ακόμα βαθμό από ομάδες πολιτών, που σπεύδουν τα ΜΜΕ, με αφελή και βλακώδη τρόπο, να περάσουν ταμπέλα ως ακροδεξιάς φύσης. Έχοντας στο μυαλό πώς μιλάμε πάντα για ανθρώπους με οικογένειες και επαγγελματίες που διαμαρτύρονται για το τι συμβαίνει προφανώς δεν μιλάμε για ακροδεξιούς αλλά για απελπισμένους και αγανακτισμένους. Και η απελπισία και η αγανάκτηση οπλίζει χέρια, που εύκολα γίνονται ανεξέλεγκτα αν το μυαλό που τα συνοδεύει θεωρήσει πώς πρέπει να δράσει.
Είναι ένα κομβικό σημείο που ήδη η Ελληνική κοινωνία του “χτυπάει την πόρτα”. Η αιτία φυσικά δεν είναι μια ακροδεξιά ή ρατσιστική ιδεολογία που πολλές φορές λένε κάποιοι περιορισμένη νοημοσύνης (ή κακόβουλης σκοπιμότητας). Είναι μια αντίδραση ακριβώς όπως συμβαίνει με το να πιέσεις ένα σωληνάριο οδοντόκρεμας στην μέση. Φουσκώνουν τα άκρα μέχρι να σκάσει το σωληνάριο.
Η χώρα αυτή την στιγμή έχει συνεχή ροή, χωρίς έλεγχο και χωρίς κανένα περιορισμό (ότι και αν λέει η κυβέρνηση) που μετράει κάθε μέρα εκατοντάδες άτομα (χθες 20.2.2020 περάσαν περίπου 220 άτομα με κακοκαιρία στα νησιά μας). Την ίδια στιγμή ο γηγενής πληθυσμός νιώθει απροστάτευτος και έχει διαπιστώσει πώς αρκετά εγκλήματα έχουν συγκεκριμένο προφίλ (στατιστικά από την επίσημη σελίδα της αστυνομίας δεν το διαψεύδουν) και έχουν και συγκεκριμένα αίτια (Ισλαμικές διδαχές και πολιτισμικά ήθη και έθιμα). Όλο αυτό το μείγμα , εφόσον έχει ήδη φανεί πώς δεν υπάρχει πολιτική λύση με τα σημερινά δεδομένα, δημιουργεί μόνο ένα δρόμο που δείχνει πολύ δυσοίωνα ομοιότητες με καταστάσειςΝέας Ζηλανδίας, Νορβηγία και πρόσφατα Γερμανίας.
Προτάσεις για επίλυση του ζητήματος προφανώς υπάρχουν αλλά είναι πολύ επώδυνες πολιτικά και προφανώς θα χρειαστεί και ικανή διαχείριση για την εφαρμογή έτσι ώστε να μειωθεί η κλιμάκωση αυτή.
– Έλεγχος ροών. Αυτό σημαίνει ότι έχει πεί ήδη η σημερινή κυβέρνηση αλλά κωλυσιεργεί χαρακτηριστικά να εφαρμόσει σε όλο το εύρος των μέτρων. Τα ΚΥΤ είναι μόνο ένα μέρος. Είναι επίσης ο έλεγχος συνόρων με πράξεις αποτροπής και μαζικών απελάσεων σε όποιον εισέρχεται παράνομα (ήδη υπάρχει διεθνής απόφαση με έγκριση ΟΗΕ, στην περίπτωση της Ισπανίας).
– Διακοπή επιδοματικής πολιτικής. Οι μετανάστες που έρχονται να εργαστούν εδώ να υπαχθούν σε ένα μοντέλο όπως το Αυστραλιανό έτσι ώστε να μείνουν μόνο όσοι πραγματικά θα βοηθήσουν και θα μπορούν να αφομοιωθούν.
– Επιβολή κοσμικών νόμων και δικαιοσύνης και μηδενική ανοχή στις “ιδιαιτερότητες του Ισλάμ” που αποτελεί μια πολιτική ιδεολογία με θρησκευτικό μανδύα.
– Ενίσχυση ελέγχου και τιμωριών όσον προτρέπουν στην κλιμάκωση των ροώνπρος την χώρα μας αλλά και σε εκείνους που εκμεταλλεύονται το φαινόμενο για κερδοσκοπία (π.χ. μαύρη εργασία, ενοίκια, κοκ ). Φυσικά και Νομικά πρόσωπα.
– Ισχυρότερη προστασία του πολίτη με αλλαγές στον τρόπο αστυνόμευσης και απόδοσης δικαιοσύνης (ταχύτητα , αυστηρότητα).
Αυτά είναι ικανά ως πρώτο βήμα για την εξομάλυνση του προβλήματος πριν αυτό μετασχηματιστεί σε ένα τέρας που θα αποκτήσει πολλά κεφάλια και δεν θα σταματιέται αργότερα, καθώς δεν θα έχει μία υπόσταση αλλά θα λειτουργεί σαν μια πανδημία με πολλές εστίες που πραγματικά τότε θα τροφοδοτήσουν αυτό που ορίζεται , με αντικειμενικά στοιχεία, ως ακροδεξιά.
Για το Geopolitics & Daily News
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας.
0 comments