Ένα συγκινητικό κείμενο που περιγράφει το πνεύμα ενός Έλληνα...
Κάποιοι,είπαν κάποτε,πως είμαστε ένα τίποτα,ήταν Πέρσες ,τα εκατομμύρια των φυλών... Είπαν πως μπορούν να μας γονατίσουν, πώς μπορούν,να μας ρίξουν στα γόνατα, προσκυνώντας τον μονάρχη , ηγέτη-θεό τους και βρήκαν μπροστά τούς έναν Λεωνίδα...
Αυτόν που στην σύγχρονη ιστορία κάποιοι μωροί,τον αποκαλούν έναν εγωιστή νταή.. Που έκανε το αντριλίκι του, αψηφώντας τους κανόνες της συγκλήτου... χάρη σ' αυτόν τον νταή, έμαθαν πως κι ο ηγέτης- θεός τούς όμως... Ματώνει...
Κάποτε,είπαν πως η Τουρκιά,θα μας σπιλώσει τις ψυχές,θα μας πάρει τον χριστιανισμό και θα μας κάνει πιόνια,της οθωμανικής αυτοκρατορίας.. με τους Σελτζούκους και τον Ιμπραήμ,στην χειρότερη εισβολή τους...
Μα και τότε, ένας γέρος του Μωριά, ένας Καραϊσκάκης,ένας Αθανάσιος Διάκος, Νικηταράς,Μαντώ Μαυρογένους, Μπουμπουλίνα,και πολλοί άλλοι ήρωες επαναστάτες,όχι υπεράνθρωποι..!!! Αλλά έμψυχοι και από την φύση τούς γίγαντες,της ελληνικής ιστορίας,τους έδωσαν την απάντηση,με το αίμα,τις ψυχές και το δόγμα της θρησκείας μάς...
Κάποτε, ήρθε ο Χίτλερ,το απόγειο της κολάσεως, μαζί με τον λακέ του,το παριζιάνικο ρεντίκολο, Μπενέτο Μουσολίνι, πιστεύοντας πως θα πάρουν έστω και μία Ελληνική ψυχή.... Η ύστατη αποτυχία,όλων των στρατιών του ΚΌΣΜΟΥ...! Έναντι σε ένα μικρό κρατίδιο,με τόσο ελάχιστους ανθρώπους, έναντι των ατελείωτων και υπεράριθμων στρατευμάτων τούς...
Την ΕΛΛΆΔΑ... Την χώρα που για κακή τους τύχη, γεννούσε ασύστολα, ακατάπαυστα,και βύζαινε ΉΡΩΕΣ...
Εδώ σε αυτά τα ιερά χώματα,που σήμερα οι ίδιοι Έλληνες, αυτοί που πρόδιδαν τους ίδιους τους ήρωες τούς και μάλιστα με απίστευτο θράσος και αδιάλλακτη οργή...
Σήμερα,οι ίδιοι Έλληνες,οι κυβερνητικοί ανθέλληνες, έρχονται να προδώσουν ότι Ελληνικό και ιερό μας έχει απομείνει,το χώμα που πατάμε και μάλιστα μέσα στα ακριτικά μας νησιά, αποκαλώντας "τουρκόσπορους" τα ίδια τους τα αδέρφια...
Εδώ λοιπόν η ιστορία λέει... Πώς οι ήρωες, πολεμούν σαν Έλληνες και πως ένας Μεταξάς ακόμα πρέπει να πει ένα ΌΧΙ.... Η Δύναμη, ήμασταν πάντα εμείς κι έτσι πρέπει να παραμείνει, φτιάχνοντας μια γροθιά που κάνει ζημιά κι όχι ένα δάχτυλο μόνο τού, αφήνει απλά ένα αποτύπωμα..
Είμαστε όλοι αδέρφια,γεννημένοι σε αυτό το χώμα και δεν θα επιτρέψουμε να το πάρει κανείς.. Αυτό είναι και το πνεύμα ενός Έλληνα,από γεννοφάσκια...🇬🇷
Νικόλαος Ξεφτεράκης
0 comments