Οι άνδρες και οι γυναίκες του αμερικανικού πεζικού υφίστανται εξαντλητική βασική εκπαίδευση 22 εβδομάδων που τους οδηγεί στα όρια του κορμιού και του μυαλού τους. Άνδρες και γυναίκες εκπαιδεύονται μαζί. Εκπαιδεύονται, δεν παίζουν.
Σωματική βελτίωση, στίβος μάχης, πορείες και βολές, πολλές βολές με όλα τα όπλα που θα κληθούν να χρησιμοποιήσουν τους καθιστούν ένα εξαίρετο πρώτο έμψυχο υλικό που θα στελεχώσει τις μονάδες μάχης και τις λοιπές υπηρεσίες.
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα διακρίνεται σε δύο περιόδους, αυτή της Βασικής Εκπαίδευσης Μάχης και αυτή της Προχωρημένης Ατομικής Εκπαίδευσης (απόκτηση ειδικότητας). Η τελευταία περίοδος μπορεί να διαρκέσει, αναλόγως της ειδικότητας, έως και επτά μήνες.
Το ημερήσιο πρόγραμμα των νεοσυλλέκτων στην περίοδο της βασικής εκπαίδευσης έχει ως εξής:
-04.30 εγερτήριο – ατομική υγιεινή.
-05.00 γυμναστική
-06.00 πρόγευμα
-06.30 εκπαίδευση
-12.00 γεύμα
-12.30 εκπαίδευση
-17.00 δείπνο
-17.30 συνομιλία με τον λοχία εκπαιδευτή των νεοσυλλέκτων για κάθε θέμα που τον απασχολεί ως στρατιώτη – ενίοτε και όχι μόνο
-20.00 προσωπικός χρόνος
-21.00 σιωπητήριο – κατάκλιση
Ιστορικά όλοι οι στρατοί που έγραψαν ιστορία – μεταξύ αυτών και οι ελληνικοί από την αρχαιότητα, την βυζαντινή περίοδο, το 1940-41 – ήταν άριστα εκπαιδευμένοι. Στρατός που δεν χύνει ιδρώτα στο πεδίο της εκπαίδευσης θα χύσει άδικα αίμα στο πεδίο της μάχης. Φυσικά η αντιδιαστολή με τα δικά μας είναι εμφανής και δεν έχει να κάνει μόνο με την έλλειψη χρημάτων, αλλά με μια ηλίθια νοοτροπία της “μαμάς” που έχει κυριαρχήσει.
Παλαιότερα, σε ραδιοφωνική εκπομπή γνωστού “μεγαλοδημοσιογράφου”, ο οποίος δεν έχει υπηρετήσει την θητεία του “λόγω χούντας”, μαμά, σε τηλεφωνική της παρέμβαση, παραπονιόταν γιατί ο στρατευμένος γιος της συμμετείχε σε εκπαιδευτικές ασκήσεις με θερμοκρασία 40 βαθμών.
Τελικά ίσως οι ίδιες οι οικογένειες να χαλάνε τα παιδιά, αρνούμενες να κατανοήσουν ότιαυτή η εκπαίδευση, εάν έρθει η κακιά η ώρα που όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι είναι απολύτως λογικό να απεύχονται, θα τους σώσει τη ζωή. Άρα θα τα ξαναδούν, θα τους ξαναμιλήσουν…
Ίσως θα ήταν σκόπιμο να πείσουμε τους Τούρκους να μας επιτεθούν με… δροσιά. Ποιος θα ήθελε να ιδρώνει στο πεδίο της μάχης και που να βρεις αποσμητικό;
Σε μια περίοδο που η πατρίδα μας απειλείται πιο ανοικτά και καθαρά από ποτέ το ΠΡΩΤΟ μέτρο που θα έπρεπε να ληφθεί είναι η χρονική αύξηση της κατακαημένης της θητείας. Χρειάζεται χρόνο για να καταστήσεις έναν πολίτη στρατιώτη.
Χρειάζονται βολές, χρειάζονται πορείες, χρειάζεται εξοικείωσή του με τα όπλα, όλα τα όπλα που πρόκειται ή μπορεί να τύχει να χρησιμοποιήσει είτε είναι καταδρομέας, είτε πεζός, είτε πυροβολητής, είτε Υλικού Πολέμου.
Διότι σε διαφορετική περίπτωση, παρά τα μεγάλα και ΠΑΧΙΑ λόγια που λέμε για εσωτερική κατανάλωση που τα βαφτίζουμε ανύψωση του ηθικού, στην πρώτη έκρηξη στο πεδίο της μάχης, στην πρώτη εμφάνιση ενός ατσάλινου μεγαθηρίου των 70+ τόνων απέναντι πολλοί απλώς θα τρέχουν…
0 comments