Του Κώστας Χατζηαντωνίου,
ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΟ ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΛΗ,
που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1866, και την προσφορά του στη Μακεδονία και στον Πόντο, λίγο- πολύ όλοι ξέρουμε (εντάξει, εξαιρούνται ορισμένοι ιοί). Για το πώς πέθανε, μόνος, πάμπτωχος, με έναν κενό τίτλο "Εξάρχου Κεντρώας Ευρώπης", το 1935 λίγο έξω από τη Βιέννη, "ξένος μέσα σε ξένους" μάλλον λίγοι γνωρίζουν. Η πρωτεύουσα αυτής της άθλιας πολιτείας ούτε την τελευταία του επιθυμία δεν τίμησε, που ήταν η εξόδιος ακολουθία του να τελεστεί στον ναό του Αγίου Γεωργίου Καρύτση "μεθ' ενός μόνον ιερέως, άνευ διακόνου, ως και άνευ της παρουσίας αντιπροσώπου της Ελληνικής Πολιτείας και της Εκκλησίας ομοίως", όπως έγραφε γεμάτος πίκρα και παράπονο για την αχαριστία που είχε βιώσει. Ο τελευταίος ιεράρχης του 21 ετάφη σε ένα λιτό μνήμα στη Βιέννη προς δόξαν της πολιτείας και της εκκλησίας που του χρόνου θα γιορτάσουν όχι την ανεξαρτησία των πρωτοκόλλων του Λονδίνου του 1830 αλλά μάλλον των πρωτοκόλλων του 1826 που προέβλεπαν αυτονομία με φόρο υποτέλειας στον σουλτάνο.
0 comments