Η καταπολέμηση ενός ανταρτικού κινήματος στα βουνά του βόρειου Ιράκ δεν είναι εύκολη υπόθεση, ακόμη και για τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ. Ενώ η χρήση προηγμένης τεχνολογίας drone έχει δώσει στην Τουρκία εναέριο πλεονέκτημα, δεν έχει αποδειχθεί αρκετό για να κατακτήσει το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK).
Ωστόσο, η συνεχιζόμενη στρατιωτική εκστρατεία στο βόρειο Ιράκ κατάφερε να προκαλέσει εντάσεις μεταξύ διαφορετικών φατριών στην αυτόνομη κουρδική περιοχή της χώρας, καθώς και να επιφέρει καταστροφικές επιπτώσεις στον άμαχο πληθυσμό.
Το Middle East Eye μπόρεσε να μιλήσει με κατοίκους των περιοχών όπου η Τουρκία έχει αναπτύξει και διατηρεί αυστηρή παρακολούθηση της υπαίθρου με drone. Ο φόβος έχει εξαπλωθεί στα βουνά του Μπράντοστ που εκτείνονται κατά μήκος των συνόρων από τον ποταμό Τίγρη έως το Ιράν. Τοπικοί βοσκοί και ταξιδιώτες έχουν συχνά στοχευθεί και πυροβοληθεί απευθείας από Τούρκους στρατιώτες που κατέχουν θέσεις σε ψηλό έδαφος.
«Το Μπράντοστ υπόκειται σχεδόν σε πλήρη στρατιωτικό έλεγχο από τον τουρκικό στρατό», δήλωσε ο Abdu Rustei, τοπικός δημοσιογράφος που έχει διερευνήσει τις τουρκικές επιχειρήσεις στην περιοχή για χρόνια. “Μερικές φορές, το ΡΚΚ ανακτά περιοχές μετά από συγκρούσεις, αλλά δεν μπορεί να κρατήσει έδαφος για πολύ καιρό. Ο τουρκικός στρατός έχει δώδεκα μεγάλες βάσεις εδώ, μαζί με μικρότερα φυλάκια”.
Μια κατάσταση τρομοκρατική κατάσταση
Ενώ η άμεση στρατιωτική αντιπαράθεση παραμένει περιορισμένη, οι επιθέσεις με drone κρατούν τους ντόπιους σε κατάσταση φόβου. Ο Khoshawi Aziz είναι ένα από τα πολλά θύματα που ακρωτηριάστηκαν από αεροπορική επίθεση. Υπενθύμισε την ημέρα που το Mergarash, το χωριό του, χτυπήθηκε από τουρκικούς πυραύλους: «Ήταν νωρίς το πρωί όταν ξυπνήσαμε από μια έκρηξη. Είδαμε τους οπωρώνες να καίγονται και σπεύσαμε να σβήσουμε τη φωτιά. Τότε, ο αδερφός μου, ο ξάδερφός μου και εγώ χτυπηθήκαμε από πύραυλο με αποτέλεσμα το πόδι μου να χωριστεί από το σώμα μου. ”
Αν και η Τουρκία αναφέρεται συνήθως στους στόχους της ως τρομοκράτες, ο Khoshawi παραπονέθηκε ότι οι επιδρομές τους στοχεύουν συχνά πολίτες. «Δεν υπήρχαν μαχητές του PKK στο χωριό μας εκείνη την ημέρα. Μαχητές ανταρτών βρίσκονται στο δάσος », κατέθεσε. Την ίδια μέρα, και οι 12 οικογένειες του χωριού εγκατέλειψαν οριστικά τα σπίτια τους.
«Όλο το χωριό έχει τραυματιστεί ψυχολογικά, ειδικά τα παιδιά. Μια μέρα, θέλαμε να επιστρέψουμε στο Mergarash για να μαζέψουμε τα αντικείμενά μας, αλλά όταν ακούσαμε drone πάνω από το κεφάλι μας, είδαμε τα παιδιά μας να αρχίσουν να φωνάζουν και έτσι επιστρέψαμε πίσω στο Soran » – Khoshawi Aziz, χωρικός
Ο Khoshawi, πρώην μέλος της στρατιωτικής δύναμης peshmerga της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν, δήλωσε ότι δεν έλαβε ποτέ καμία υποστήριξη από την κυβέρνηση μετά τον τραυματισμό του ή μετά την έξοδο από το χωριό. «Το υπουργείο Peshmerga δεν πλήρωσε καμία από τις χειρουργικές επεμβάσεις ή τα φάρμακά μου, ούτε την ομοσπονδιακή κυβέρνηση», παραπονέθηκε.
Ο αδελφός του Μαχαζίρ εξακολουθεί να κουβαλάει μέσα στο κεφάλι του και έχασε την ακοή στο ένα αυτί. “Έπρεπε να επιστρέψω στη δουλειά μόλις θεραπεύτηκα για να φροντίσω την οικογένειά μου”, εξήγησε ο Mahajir. “Στο Soran, έχουμε περισσότερες δαπάνες και δεν μπορούμε καν να πληρώσουμε το Διαδίκτυο στα παιδιά μας για να σπουδάσουν στο σπίτι, ακολουθώντας μέτρα διδασκαλίας που έχουν επιβληθεί για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού. Δεν έχουν καμία εκπαίδευση τώρα”
Είπαν ότι το νέο τους σπίτι χτίστηκε βιαστικά με δωρεές από φίλους και οικογένεια. Ωστόσο, ο Khoshawi έπρεπε να δανειστεί χρήματα για να το ολοκληρώσει. «Μέχρι τώρα, χρωστάω ακόμα επτάμισι εκατομμύρια ιρακινά δηνάρια [6.300 $]. Οι πιστωτές μου με πιέζουν να πληρώσω, αλλά δεν μπορώ να τους ξεπληρώσω σύντομα », είπε ο Khoshawi.
Τα χωριά εγκαταλείπονται
Σύμφωνα με δήλωση της ΜΚΟ Christian Peacemaker Team (CPT) που διεξάγει επίγειες έρευνες σχετικά με τις επιπτώσεις των τουρκικών αεροπορικών επιθέσεων στο Ιρακινό Κουρδιστάν, περίπου 97 πολίτες σκοτώθηκαν και 103 άλλοι τραυματίστηκαν λόγω τουρκικών βομβαρδισμών από τον Αύγουστο του 2015.
Επιπλέον, πάνω από 126 χωριά έχουν εκκενωθεί εντελώς στην περιοχή, ενώ περισσότερα από 500 άλλα βρίσκονται υπό την απειλή του πλήρους αποχώρησης του πληθυσμού. Ωστόσο, αυτά τα στοιχεία δεν λαμβάνουν υπόψη όλα τα θύματα. Για παράδειγμα, νομαδικές ομάδες στοχεύονται επίσης σε απομακρυσμένες περιοχές μακριά από οποιαδήποτε κατοικημένη περιοχή.
«Σε μια περίπτωση τον περασμένο Ιούλιο, μια νομαδική οικογένεια είκοσι ατόμων εξαλείφθηκε εξ ολοκλήρου από αεροπορική επίθεση», δήλωσε ο Χαμά (ψεύτικο όνομα), ένας ντόπιος από το Σιδάκαν, κοντά στα σύνορα Ιράκ-Τουρκίας. Καθώς οι μάχες εντάθηκαν, το KRG επέβαλε αυστηρό αποκλεισμό σε παραμεθόριες περιοχές βόρεια του δρόμου μεταξύ Soran και Zakho, που περιλαμβάνουν ψηλά βουνά και βαθιές κοιλάδες που συνορεύουν με την Τουρκία.
«Δεν ξέρουμε πώς φτάσατε σε αυτή την θέση», δήλωσε ο διοικητής Ahmed, επικεφαλής της βάσης Zini Warte Peshmerga, στα MEE όταν του ζητήθηκε συνέντευξη. Η στρατηγική θέση του Zini Warte κοντά στα βουνά Qandil, όπου έχει την έδρα του το PKK ήταν ο τόπος μιας διαμάχης εξουσίας μεταξύ των δυνάμεων KRG και του PKK στις αρχές του τρέχοντος έτους, ο οποίος σχεδόν οδήγησε σε μια ενδο-κουρδική σύγκρουση.
Αν και δεν υποστηρίζει επισήμως την επιχείρηση της Τουρκίας, το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (KDP), η κυρίαρχη δύναμη στο KRG, βοήθησε τακτικά την Άγκυρα στις επιχειρήσεις της κατά του PKK. Το κόμμα υπό την ηγεσία της οικογένειας Μπαρζάνη είναι βαθιά συνδεδεμένο με την Τουρκία, καθώς αυτός ο ισχυρός γείτονας παρέχει μια ζωτική οικονομική γραμμή στο KRG.
Το KDP έχει επίσης ποινικοποιήσει όλες τις μορφές συνεργασίας με το PKK σε μια προσπάθεια να περιορίσει την ένταξη του ένοπλου κινήματος στις τοπικές κοινότητες. Ομοίως, το KDP έχει ξεκινήσει καταστολή εναντίον ακτιβιστών που επικρίνουν την πολιτική του επί του θέματος. «Φοβάμαι να βγω γιατί η [δύναμη ασφαλείας] του KDP έχει συλλάβει περισσότερους από δώδεκα ακτιβιστές στην πόλη μετά την πρόσφατη επιχείρηση στα βουνά Gare που αντιτάχθηκαν στις Peshmergas υπέρ του KDP εναντίον των μαχητών του PKK».
Ενώ η μισαλλοδοξία του KDP ανάγκασε πολλούς να παραμείνουν σιωπηλοί, ορισμένοι επικρίνουν επίσης τη στρατηγική του PKK στην περιοχή. “Το PKK επιβάλλει φόρους στους αγρότες και στους μελισσοκόμους στις περιοχές ελέγχου τους. Είναι πηγή εισοδήματος για αυτούς. Το αποκαλούν περιβαλλοντικό φόρο, αλλά δεν νομίζω ότι είναι δίκαιο”, δήλωσε η Mam Suleyman Aziz, θείος του Khoshawi που έχει επίσης εκτοπιστεί από το Mergarash.
«Νοικιάζω ένα μέρος στο Sidakan για το ένα τέταρτο της σύνταξής μου, αλλά δεν έχει πληρωθεί για μήνες λόγω του ελλείμματος του προϋπολογισμού του KRG», πρόσθεσε ο συνταξιούχος peshmerga. Οι πρόσφατες συγκρούσεις στην περιοχή Chamanke της βόρειας επαρχίας Duhok θυμίζουν σε πολλούς τον θανάσιμο κουρδικό εμφύλιο πόλεμο που έπληξε την περιοχή πριν από 25 χρόνια, αφήνοντας χιλιάδες νεκρούς.
«Είμαστε αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο λόγω των εντάσεων μεταξύ του PKK και της peshmerga και δεν μπορούμε να αγοράσουμε τρόφιμα ή άλλα αγαθά» «Δεν θέλουμε άλλο Berakurji», είπε ο διοικητής Ahmed, χρησιμοποιώντας μια κουρδική λέξη που σημαίνει ότι ο αδελφός σκοτώνει τον αδερφό του.
«Προσωπικά, εάν εμφανιστεί άλλος εμφύλιος πόλεμος στο Κουρδιστάν, δεν θα σηκώσω το όπλο μου για να σκοτώσω άλλο Κούρδο». Εκτός από την παροχή βοήθειας στην Τουρκία, το KDP διαβιβάζει επίσης τα αιτήματα των χωρικών να επισκεφθούν τις εκμεταλλεύσεις τους και να συγκομίσουν μερικές καλλιέργειες. ”Η Τουρκία έχει μια μικρή βάση στην Μπαφάτα. Φυλάσσεται από μαχητές της peshmerga “, δήλωσε ένας κάτοικος από το Μπατίφα που ζήτησε την ανωνυμία.
“Σε αυτήν, η Τουρκία συλλέγει και αναλύει δεδομένα, ενώ αξιολογεί τα αιτήματα των χωρικών για καλλιέργεια στις ορεινές τους περιοχές. Μερικές φορές τους επιτρέπουν, αλλά όχι για περισσότερες από μερικές ώρες. Ενώ αυτές οι μικρές παραχωρήσεις επιτρέπουν σε ορισμένους αγρότες να διατηρήσουν μια λεπτή σχέση με τις εκμεταλλεύσεις τους, οι περισσότερες περιοχές έχουν εγκαταλειφθεί πλήρως, εκτός από τους αντάρτες που εξακολουθούν να κρατούν έδαφος. «Δεν θέλουμε πόλεμο».
Παρόλο που το KDP μερικές φορές κάνει επίσημες δηλώσεις επικρίνοντας τις τουρκικές ενέργειες, κατηγορεί το PKK για τη συνεχιζόμενη κατάσταση. «Δεν θέλουμε πόλεμο. είχαμε την ευκαιρία να πολεμήσουμε, αλλά αποφασίσαμε να μην το κάνουμε », δήλωσε ο Άλαντ Αμίρ, δήμαρχος του ΚΠΑΚ του Τσαμάνκι, όπου πολλές δυνάμεις της peshmerga είχαν πρόσφατα αναπτυχθεί. «Το PKK θέλει από τους ανθρώπους να εκκενώσουν αυτές τις περιοχές προκειμένου να διευκολύνουν τις μετακινήσεις τους», ισχυρίστηκε ο δήμαρχος.
Η κουρδική περιοχή του Ιράκ αναφέρει ότι απέτρεψε το σχέδιο του ΡΚΚ να επιτεθεί σε ξένους διπλωμάτες. Ωστόσο, ο Ζάγκρος Χίβα, εκπρόσωπος της οργάνωσης του ΚΚΚ, δήλωσε ότι οι δυνάμεις τους «αντέδρασαν σε αυτό που θεωρούμε κίνηση ενάντια στις δυνάμεις μας στην ορεινή περιοχή του Γκαρέ. “Είμαστε πάντα ανοιχτοί σε συνεργασία και διαλόγους με άλλες φατρίες – το PKK δεν θέλει πόλεμο, αλλά θα υπερασπιστεί τις θέσεις του στην περιοχή”, δήλωσε.
Εν τω μεταξύ, αρκετά χωριά παραμένουν κολλημένα μεταξύ των δυνάμεων KRG που αναπτύχθηκαν πρόσφατα (αποτελούμενες κυρίως από τη δύναμη Roj, ένα τάγμα Κούρδων της Συρίας που είναι πιστοί στο KDP) και του PKK. «Είμαστε αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο λόγω των εντάσεων μεταξύ του PKK και της peshmerga και δεν μπορούμε να αγοράσουμε τρόφιμα ή άλλα αγαθά», είπε σε τηλεφωνική συνέντευξη ένας ντόπιος κάτοικος του Bakurman.
Μακροπρόθεσμα, το τραύμα και η βία που υπέστησαν οι πολίτες θα συνεχίσουν να επιβαρύνουν τον πληθυσμό του Ιρακινού Κουρδιστάν. «Κατέστρεψαν τη ζωή μου», είπε ο Χοσάουιι στη συνέντευξή του, μη διευκρινίζοντας σε ποιο κόμμα αναφερόταν.
Μετάφραση Χωριανόπουλος Άγγελος
πηγή: middleeasteye προσπελάστηκε από https://infognomonpolitics.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου