Γράφει ο Ελεύθερος Αρθρογράφος
Ο Τούρκος "παίρνει ζωτικό χώρο" στην Κύπρο... Εκεί που προηγούμενες γενιές έδωσαν και την ψυχή τους με πορείες, διαδηλώσεις, με το αίμα τους για την Ένωση της Κύπρου με την μητέρα πατρίδα. Εκεί που το ελληνικό έθνος είχε όραμα. Διψούσε για δημιουργία, πρόοδο, για εθνική ανεξαρτησία, συνέχιζε το έργο των προηγούμενων γενεών... Διχάζεται η κοινωνία για μια εθνική εορτή, που όμως δεν διχάστηκε σε μια προηγούμενη.. Προσπαθούν τα κόμματα να αναδείξουν την διαφορά τους σε ένα ψευτοδίλημμα. Αν πιστεύεις ότι υπάρχει κορωνοϊός(όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα θεωρούν ότι υπάρχει κορωνοϊός) δεν διαδηλώνεις, ακούς τους επιστήμονες και ακολουθείς τις οδηγίες τους, ώστε να μην μεταδώσεις τον ιό, ώστε να συμβάλεις και εσύ στην μείωση της εξάπλωσης η οποία στοιχίζει στην κοινωνία τόσο σε ανθρώπινες ζωές, όσο και οικονομικά που στην τελική ανάλυση τα κόμματα είναι οργανισμοί που εργάζονται για την ευημερία των πολιτών. Τόσο απλό. Ούτε λιγότερο Έλληνας είσαι αν ακούσεις τον επιστήμονα στις 28 Οκτωβρίου, ούτε λιγότερο Έλληνας είσαι αν τον ακούσεις στις 17 Νοεμβρίου, ούτε όποια μέρα πουν οι επιστήμονες ότι πρέπει να μείνουμε σπίτι. Προφανώς δεν θα είναι αιώνια.
Τώρα ασχολούνται τα κομματα με την πορεία μνήμης του Πολυτεχνείου για μικροκομματικες σκοπιμότητες. Χρόνια τώρα οι πορείες του Πολυτεχνείου είναι "σημαίες και γαρίφαλα, εμπόριο και απάτη" όπως λέει ένα αγαπημένο μου το τραγούδι, που οι τελευταίοι του στίχοι με βρίσκουν σύμφωνο.
Την ιστορική αυτή μέρα τα ίδια τα πολιτικά κόμματα της μεταπολίτευσης ξεφτύλισαν και τον αγώνα της γενιάς του Πολυτεχνείου, (όπως και άλλες ιστορικές μέρες, αγώνες και προσωπικότητες,)με τα σκάνδαλα, με τις εθνικές υποχωρήσεις, με την ιδιωτευση της πολιτικής, την απαξίωση της πλειοψηφίας,τις αποφάσεις των δημοψηφισμάτων, την κομματοκρατία, με την διάσπαση των κοινωνικών αγώνων, με την παραποίηση της ελληνικής ιστορίας, με την οικονομική παρακμή, με την πολιτιστική παρακμή, με τις πολιτικές τους που οδήγησαν την χώρα στο ΔΝΤ και στους ξένους δανειστές να διαχειρίζονται την πατρίδα μας.
Στο Πολυτεχνείο φώναζαν Όλοι Ενωμένοι... Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή κυριαρχία... Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία... Συνεχίζοντας στα συνθήματα τους τον αγώνα προηγούμενων γενεών... Αποδείχθηκε πως Δεν ήταν προβοκάτορες όπως λανθασμένα έλεγε τότε το ΚΚΕ. Πόσα από τα συνθήματα αυτά έγιναν πραγματικότητα;;;
Η μεταπολίτευση έκανε μεγάλο κακό στο πνεύμα και στα αντανακλαστικά του έθνους. Ακόμα και η λέξη, έθνος, εθνικό, εθνική, που ήταν σύνθημα στα χείλη των παιδιών του Πολυτεχνείου έγιναν λέξεις που τις λένε "φασίστες"... Λοιδορήθηκαν, ποινικοποιήθηκαν, διαστρεβλώθηκαν.. Τελικά σήμερα σαν έθνος πιο είναι το όραμα μας; Σαν ελληνική κοινωνία γιατί είναι σημαντικό να παλέψουμε; Είμαστε μόνιμα κλεισμένοι σε "καραντίνα" στο Εγώ και δεν μας ενδιαφέρει να βγούμε στο Εμείς;
Έχουμε αντίληψη σαν λαός για την ίδια μας την ύπαρξη ως τι θέλει να πορεύεται στο μέλλον; Υπάρχει μαγιά ή η μεταπολίτευση έδωσε την χαριστική βολή στο πνεύμα του έθνους και πάνω στα ερείπια των ιστορικών αγώνων λογομαχεί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου