Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2020

Χρ. Λαζαρίδης: Δεν υπάρχει ένας νόμος για όλους και ένας για το ΚΚΕ και τους άλλους

Η απόφαση να μην πραγματοποιηθεί η πορεία του Πολυτεχνείου πρέπει να εφαρμοστεί για όλους δεδομένων και των κινδύνων για την δημόσια υγεία, δηλώνει στο liberal.gr ο Χρύσανθος Λαζαρίδης. Ο πρώην βουλευτής, στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά και μέλος της συντονιστικής επιτροπής του Πολυτεχνείου τις ημέρες της εξέγερσης, τονίζει πως είναι παράδοξο να επιμένει το ΚΚΕ στην υλοποίησή της τη στιγμή που είχε καταγγείλει το γεγονός ως έργο 350 προβοκατόρων. Και δηλώνει πως οι αποφάσεις ισχύουν για όλους.

Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο οποίος κατά τη διάρκεια της εξέγερσης ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο, επισημαίνει ότι μετά τα πρώτα χρόνια, όπου οι πορείες είχαν νόημα, η υπόθεσή των επετειακών εορτασμών άρχισε να λαμβάνει άλλη διάσταση. Η δε εμφάνιση των μπάχαλων, οι καταστροφές, η βία, η χρήση μολότοφ αποτελούν προσβολή στην μνήμη των νεκρών και στη συνεισφορά όσων συμμετείχαν και κυρίως όσων δεν έσπευσαν να χτίσουν καριέρες πάνω σε αυτή την νεολαιίστικη εξέγερση κατά του καθεστώτος.

Σημειώνει μάλιστα ότι δεν γίνεται να τίθεται τέτοιο θέμα μέσα στην περίοδο της πανδημίας όταν έχουν ακυρωθεί εκδηλώσεις για εορτές εθνικής σημασίας αλλά και θρησκευτικές προκειμένου να αποφευχθεί η διασπορά του κορονοϊού.

Θυμάται μάλιστα πως το ΚΚΕ είχε ζητήσει από στελέχη του που βρίσκονταν στο Πολυτεχνείο να αποχωρήσουν από τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας καθώς και ότι μιλούσε για προβοκάτσια.

«Έχουμε μείνει στο “Πολυτεχνείο” που τώρα το τιμούν όσοι τότε δεν συμμετείχαν!» σημειώνει χαρακτηριστικά και προσθέτει: «Για να μην πούμε για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει τέτοια σχέση με το “μπάχαλο” που δεν μπορεί να αποκοπεί από αυτό. Δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από το μπάχαλο. Και δυστυχώς το Πολυτεχνείο έχει καταλήξει να σηματοδοτεί το μπάχαλο».

Τέλος αναφορικά με την πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία υπογραμμίζει ότι «ούτε οι ίδιοι που διοργανώνουν την πορεία πιστεύουν πως σηματοδοτεί κάτι. Ενδεχομένως λατρεύουν ένα “τοτέμ”, το οποίο δεν τολμάνε να θάψουνε» και καταλήγει:

«Ο “αντιαμερικανισμός” υπήρξε ο “συνδετικός ιστός” μιας Αριστεράς που έχει πια ξοφλήσει. Ο Μιτεράν – ο Σοσιαλιστής Μιτεράν – είχε πει κάποτε ότι ο αντιαμερικανισμός είναι ο σύγχρονος “μαρξισμός των ηλιθίων”! Δεν είχε άδικο…»

Συνέντευξη στον Τάσο Ευαγγελίου

– Εν μέσω πανδημίας το θέμα της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου εξελίσσεται σε μείζον με το ΚΚΕ να αντιδρά, όπως και η ΣΦΕΑ και να δηλώνουν αποφασισμένοι να προχωρήσουν στην πραγματοποίησή της. Πως το κρίνετε αυτό;

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας και των μέτρων που ελήφθησαν για την αντιμετώπισή της. Ματαιώθηκαν για φέτος οι εκδηλώσεις για την 25η Μαρτίου, ματαιώθηκαν οι θρησκευτικές εορτές του ΠΑΣΧΑ και του Δεκαπενταύγουστου, ματαιώθηκε πρόσφατα η παρέλαση για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου, αλλά κάποιοι δεν είχαν πρόβλημα με όλα αυτά. Αντιθέτως σήμερα επιμένουν να «εορτάσουν» την επέτειο του Πολυτεχνείου! Δηλαδή ένα γεγονός, το οποίο είναι και «διογκωμένο» και «αμφιλεγόμενο». Τρελαθήκαμε τελείως…

Η 17 Νοεμβρίου είναι μια επέτειος για ένα γεγονός «διογκωμένο», διότι τιμά μια πραγματική νεολαιίστικη Εξέγερση, που έγινε το 1973 κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, η οποία, όμως, δεν είναι το ίδιο σημαντική όπως η 25η Μαρτίου και η 28η Οκτωβρίου. Δεν συγκρίνεται καν μαζί τους… Δεν είναι καν τόσο σημαντική, όσο άλλες μεγάλες εκδηλώσεις, στις οποίες πρωτοστάτησε η νεολαία στην πρόσφατη ιστορία μας!

Όπως για παράδειγμα το μεγάλο συλλαλητήριο που έγινε για να ματαιώσει το 1943 την «πολιτική επιστράτευση» των Ναζί. Ήμασταν η μόνη κατακτημένη χώρα της Ευρώπης τότε, στην οποία ΔΕΝ έγινε πολιτική επιστράτευση! Δηλαδή, δεν κατάφεραν να πάρουν ανθρώπους από την Ελλάδα και να τους πάνε να δουλέψουν στα εργοστάσια της Γερμανίας. Θα έλεγα ότι εκείνο το Συλλαλητήριο υπήρξε ένα πανευρωπαϊκό αντιστασιακό γεγονός! Αλλά σήμερα έχει πλήρως ξεχαστεί…

Άλλο παράδειγμα, τον ίδιο χρόνο, το 1943, ένα ακόμη μεγαλύτερο συλλαλητήριο στην Αθήνα ενάντια στην προσάρτηση της Ανατολικής Μακεδονίας στην Βουλγαρία – η οποία ήταν τότε σύμμαχος των Ναζί. Και στα δύο αυτά σημαντικά γεγονότα σκοτώθηκαν δεκάδες άνθρωποι από τα κατοχικά στρατεύματα – αλλά έχουν περιέλθει στη λήθη.

Τρίτο παράδειγμα: Το 1956 έγιναν συλλαλητήρια συμπαράστασης στον αγώνα των Κυπρίων αδελφών μας. Ειδικά αυτό της 9ης Μαΐου του 1956, που την επομένη απαγχονίστηκαν οι Καραολής και Δημητρίου, Και τότε υπήρξαν νεκροί στην Αθήνα. Αλλά κι αυτό επίσης ξεχάστηκε.

Όμως γιορτάζουμε με τέτοια επιμονή την «17η Νοεμβρίου» – και γι αυτό το λόγο αναφέρω ότι είναι ως γεγονός «διογκωμένο». Σε σχέση με άλλα περισσότερο σημαντικά… Είναι και «αμφιλεγόμενο»! Διότι αυτοί που επιμένουν φέτος να γίνει η πορεία για το «Πολυτεχνείο», τότε ήταν απόντες!

Το ΚΚΕ, όχι απλώς δεν συμμετείχε, όχι μόνο «τράβηξε» τα στελέχη του που είχαν μπει στο Πολυτεχνείο – και σας το λέω γιατί εγώ ήμουν εκεί – αλλά εκ των υστέρων κατήγγειλε την εξέγερση ως… «έργο 350 προβακατόρων»ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου