Γράφει ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ
Φυσικά βασικό πλεονέκτημα είναι η εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ μέσω πιστώσεων FMS και το γεγονός ότι το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί από μια μεγάλη ξένη εταιρεία. Προς ανακούφιση των στελεχών του ΠΝ που ποτέ δεν ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με την προοπτική απόκτησης ελληνικής πλατφόρμας.
Δηλαδή τη σχεδίαση, την ανάπτυξη και τη ναυπήγηση ελληνικής οικογένειας πλοίων, εν προκειμένω μιας νέας φρεγάτας. Γι’ αυτό άλλωστε, η ελληνική φρεγάτα ALS 115 (ένα παράδειγμα) δεν προχώρησε πέρα από το στάδιο της αρχικής σχεδίασης.
Βέβαια, -αυτό ισχύει για όλα τα επιτελεία- η “νοοτροπία της Πόρσε”, το να θέλουν να προμηθεύονται μονίμως το καλύτερο διεθνώς, με την αιφνιδιαστική εξαίρεση ίσως των MMSC, οδηγεί στο να μην γίνεται ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ και ΠΟΤΕ.
Κι αν αυτό έχει ίσως αντεπιχείρημα σε μεγάλα προγράμματα όπως τα πολεμικά πλοία, καταντά γελοίο, πέρα από αυτοκαταστροφικό σε άλλους τομείς, όπως αυτός των μη επανδρωμένων και κάποιων πυραυλικών συστημάτων.
Όμως το πλοίο MMSC που μας προτείνεται από αμερικανικής πλευράς έχει ορισμένα μειονεκτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν. Πρώτο από όλα είναι το προωστικό σύστημα το οποίο αποτελείται μόνο από υδροπροωθητές (Water Jet) σε αντίθεση π.χ. με τις γερμανικές φρεγάτες Α200 οι οποίες διαθέτουν συνδυασμό έλικας και υδροπροωθητή.
Η αμερικανική φρεγάτα LCS κλάσης Freedom στα σχέδια της οποίας βασίζεται η MMSC έχει αποδειχτεί ότι ακόμη και σήμερα αντιμετωπίζει προβλήματα αξιοπιστίας στο συγκεκριμένο ζήτημα αφού πρόσφατα η φρεγάτα Detroit (LCS-7), αντιμετώπισε μηχανικό πρόβλημα στο σύστημα πρόωσης ανοικτά της Νότιας Αφρικής και έπρεπε να πλεύσει με την χρήση των ντιζελοκινητήρων του γεγονός που περιόριζε την ταχύτητά του στους 12-15 κόμβους.
Σημειώνεται, ότι ανάλογα προβλήματα αντιμετώπισαν τα τελευταία 5 χρόνια οι φρεγάτες USS «Milwaukee», USS «Fort Worth» και USS «Freedom» της ιδίας κλάσης. Θα μπορούσε άραγε το ΠΝ και τα στελέχη του να φανταστούν ότι μία κύρια μονάδα του Στόλου που θα πλέει μεταξύ Κύπρου και Κρήτης ενδεχομένως να αντιμετωπίσει τέτοια κατάσταση εν μέσω κρίσης με την Τουρκία;
Δεύτερο ζήτημα είναι το υλικό από το οποίο θα κατασκευαστεί η υπερκατασκευή δηλαδή τα κράματα αλουμινίου που χρησιμοποιούνται στις ναυτικές κατασκευές. Εάν το ΠΝ επιθυμεί να μάθει από πρώτο χέρι πόσο ευάλωτα είναι τα πλοία που διαθέτουν υπερκατασκευή κατασκευασμένη από κράματα αλουμινίου και παρά τη μεγάλη πρόοδο που έχει συντελεστεί στη μεταλλουργία (θα ξέραμε περισσότερα εάν οι υπεύθυνοι της κατασκευάστριας LM δεν διέπρατταν αθλιότητες με επιλεκτικές ενημερώσεις αναμένοντας διθυραμβικά δημοσιεύματα από τους προσκεκλημένους, ενίοτε ελάχιστα σχετικούς με το επιχειρησιακό σκέλος) και τα μέτρα ασφαλείας που λαμβάνονται, μπορεί να απευθυνθεί στο βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό.
Το Royal Navy έχασε πολεμικά πλοία στη σύρραξη των Φώκλαντ από εχθρικά πυρά και έχει τα δικά του lessons learned, ελληνιστί “διδάγματα“. Πιο συγκεκριμένα, το Βασιλικό Ναυτικό στον πόλεμο αυτό έχασε δύο αντιτορπιλικά Type 42, δύο φρεγάτες Type 21, ενώ συνολικά τρία αντιτορπιλικά Type 42 και τρεις φρεγάτες κλάσης Leander Rothesay και County υπέστησαν σοβαρές ζημιές.
Από αυτά τα HMS Sheffield, HMS Antelope και HMS Ardent τα οποία καταστράφηκαν από την πυρκαγιά που προκλήθηκε μετά από πλήγματα που υπέστησαν, η οποία επεκτάθηκε λόγω της σύνθεσης του υλικού της υπερκατασκευής τους.
THE FALKLANDS CONFLICT, APRIL – JUNE 1982 (FKD 2322) The sinking of HMS ANTELOPE in San Carlos Water. Argentine 500lb bombs explode on board HMS ANTELOPE on the night of 23-24 May 1982. Two bombs had been dropped by an Argentine aircraft flying at extremely low level on HMS ANTELOPE during the day of 23 May. The bombs, which did not explode, lodged in the engine room of the ship. One detonated while it was being defused. The explosion broke the back… Copyright: © IWM. Original Source: http://www.iwm.org.uk/collections/item/object/205022139
Όπως αποδείχτηκε στον πόλεμο των Φόκλαντς αρκετά πλοία που δέχτηκαν πυρά κατάφεραν να επιβιώσουν και να επισκευαστούν. Όμως ο συνδυασμός του πλήγματος που δέχτηκαν τα βρετανικά πλοία που τις περισσότερες φορές ήταν συμβατικές βόμβες, με την αλουμινένια υπερκατασκευή έστειλε στο βυθό του Νοτίου Ατλαντικού αρκετά πολεμικά πλοία του Βασιλικού Ναυτικού με τα πλέον γνωστά όπως αναφέρθηκε νωρίτερα τα HMS Sheffield και HMS Antelope HMS Ardent.
Το πρώτο δέχτηκε ένα πύραυλο ΑΜ39 Exocet ο οποίος μάλιστα δεν εξερράγη, ενώ οι δύο άλλες φρεγάτες HMS Antelope και HMS Ardent δέχτηκαν αρκετές συμβατικές βόμβες των 500 λιβρών.
Επιπλέον αξίζει να σημειωθεί ότι δημοσιεύματα σχετικά με την επιβιωσιμότητα της κλάσης που μας αφορά αναφέρουν ότι τα πλοία LCS κλάσης Freedom δεν καλύπτουν ούτε καν το Επίπεδο 1 της κλίμακας Επιβιωσιμότητας του Αμερικανικού Ναυτικού αν και οι φρεγάτες αυτές αντικατέστησαν τις παλαιές φρεγάτες O.H. Perry των οποίων η επιβιωσιμότητα ήταν σύμφωνα με το Ναυτικό των ΗΠΑ στο επίπεδο OPNAVINST 9070.1 Level II.
Στην πραγματικότητα όλοι στο Αμερικανικό Ναυτικό γνωρίζουν ότι η αλουμινένια υπερκατασκευή του πλοίου αποτελεί σοβαρό ζήτημα σε περίπτωση πλήγματος, λόγω του εύφλεκτου υλικού που χρησιμοποιείται στην κατασκευή ένα πρόβλημα που θεωρητικά αντιμετωπίζεται από το σύστημα πυρόσβεσης του πλοίου εάν αυτό καταφέρει να λειτουργήσει 100% μετά από ένα πλήγμα.
Τέλος ένα ακόμη στοιχείο που όσο και αν ακούγεται περίεργο έχει τεράστια σημασία για την επιβιωσιμότητα του πλοίου αφορά τον αριθμό του πληρώματος του πλοίου. Σύμφωνα με πληροφορείς ο αυτοματισμός του πλοίου είναι τόσο μεγάλος που απαιτούνται περίπου 90 άτομα. Αυτό μπορεί να ακούγεται ωραίο στα αυτιά των αναγνωστών όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα πολεμικό πλοίο πρέπει να λειτουργεί 24 ώρες υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει εχθρικά πλήγματα, πυρκαγιές, ατυχήματα κ.λπ. ανά πάσα στιγμή ημέρα και νύκτα μεσοπέλαγα. Για την αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων το πλοίο θα πρέπει να έχει επαρκή αριθμό πληρώματος αφού δεν γίνεται και τα 90 μέλη του πληρώματος του πλοίου να είναι ετοιμοπόλεμα 24 ώρες κάθε μέρα.
Φυσικά τα παραπάνω είναι γνωστά στα στελέχη του ΠΝ και προφανώς έχουν ληφθεί υπόψη. Αυτοί που θα πρέπει να καταλάβουν τα παραπάνω δεδομένα είναι οι πολιτικοί που θα λάβουν τις αποφάσεις για την αγορά των πλοίων οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα δεν έχουν περάσει ούτε μια ημέρα ούτε μια νύκτα πάνω σε ένα πολεμικό πλοίο για να βιώσουν τη ζωή των στελεχών του ΠΝ και τις πραγματικές δυσκολίες που καθημερινά αντιμετωπίζουν.
Ίσως μια επίσκεψη και η διαμονή για μερικές ημέρες των πολιτικών που θα λάβουν -ή έχουν ήδη;- αποφασίσουν για την αγορά των νέων πλοίων σε μια από τις φρεγάτες του ΠΝ θα μπορούσε να τους «διαφωτίσει» για το τι πραγματικά χρειάζεται το ΠΝ και να ακούσουν από τα χείλια των καθημερινά μαχόμενων στην πρώτη γραμμή στελεχών του ΠΝ, τι αληθινά χρειάζεται το Ναυτικό της χώρας και να μην βασίζονται μόνο στα ωραιοποιημένα “project presentations” εταιρειών και ναυπηγείων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου