Του Δημ. Σταθακόπουλου*
Τimeo Danaos et dona ferentes – Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας
έν όψει του 2021
Το ότι η Τουρκία με σχετική της NAVTEX δέσμευσε για ένα εξάμηνο θαλάσσια περιοχή στον κόλπο της Αττάλειας , όπου τάχα αποκλειστικά θα δραστηριοποιείται το Ορούτς Ρεϊς ( Ρεϊς προφέρεται και όχι Ρέις ) , κάνει πολλούς να πιθανολογούν/ ελπίζουν σε καλόπιστο θετικό κλείσιμο ματιού της Γείτονος για έναρξη διερευνητικών επαφών και διαλόγου επίλυσης διαφορών , δεδομένης και της επαφής του Τούρκου Προέδρου με την καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ.
Όμως την ίδια στιγμή, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ ζητά την αποστρατικοποίηση των νησιών μας, θέτοντας και θέμα μείωσης του Ελληνικού εναέριου χώρου, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αν η Ελλάδα ψάχνει λύσεις χωρίς εμάς, δεν θα πετύχει κάτι άλλο, εκτός από το να μην βρεθεί λύση και όλο αυτό θα είναι τελικά εναντίον της Ελλάδας. 16 από τα 23 νησιά που θα έπρεπε να είναι αποστρατικοποιημένα, παρατηρούμε πως έχουν στρατό. Ο κόσμος άρχισε να το βλέπει αυτό. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει κράτος που τα χωρικά του ύδατα να είναι 6 μίλια, ενώ ο εναέριος χώρος 10 μίλια. Περίεργη κατάσταση. Εμείς λέμε, ελάτε να συνομιλήσουμε, να προσέλθετε στις διερευνητικές επαφές ».
Επομένως η Άγκυρα ζητά επαφές με προοπτική διαλόγου εφ όλης της ύλης , κάτι που αποκλείει ( μέχρι τώρα ) η Αθήνα, τα δε «δωράκια/χάρες» που μας κάνει , όπως η 6μηνη NAVTEX στον κόλπο της Αττάλειας, δηλ. «νηνεμίας» όσον αφορά το Ορούτς Ρεϊς, μάλλον πρέπει να μας θυμίσουν το timeo Danaos et dona ferentes – Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας.
Εξάλλου η Τουρκία με το Οθωμανικό παρελθόν της, είναι των εξής αξιακών κωδίκων :
Alışveriş ( Αλισβερίσι, συναλλαγή εμπορική/ ψωνίζω στα Τουρκικά ) , dare avere ( Νταραβέρι δοῦναι-λαβεῖν, συναλλάσσομαι στα Ιταλικά ) , έχει σύμμαχο τον χρόνο και την Υπομονή ( Λέων Τολστόι στο έργο του Πόλεμος και Ειρήνη ) έως εξαντλήσεως του αντιπάλου ( λέγε Ελλάδα ), καθώς και το βασικό αξίωμα του Νικολό Μακιαβέλι στο έργο του ο Ηγεμών/ Il Principe : “ La promessa data era una necessità del passato: la parola spezzata è una necessità del presente/ η υπόσχεση που δόθηκε ήταν μια ανάγκη του παρελθόντος, ο λόγος που δεν τηρήθηκε είναι μια ανάγκη του παρόντος» – Κοινώς είπα – ξείπα.
Επίσης από επιλογή της , έναντι ανταλλαγμάτων έχει αποφασίσει να χρησιμοποιείται ως Trojian Horse/Δούρειος Ιππος, της Δύσης κατά της Ανατολής και της Ρωσίας και τούμπαλιν της Ρωσίας και της Ανατολής κατά της Δύσης, διατηρώντας επιτυχώς μέχρι τώρα τον τίτλο που της έδωσε ο καθηγ. Frank G.Weber του Temple University των ΗΠΑ to 1985 με αφορμή της στάση της στον Β΄Π.Π : ο Επιτήδειος Ουδέτερος/ The Evasive Neutral.
Τούτων δοθέντων και αναλυμένων επί μακρά σειρά ετών, πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και ουδέποτε ευκολόπιστοι στα «δώρα» της Γείτονος , απαλλαγμένοι από το Σύνδρομο του Ναβαρίνο ( δηλ. σωτηρίας από τρίτους ) , ζητώντας συμμαχίες από συμμάχους που είναι και σύμμαχοι της Τουρκίας ( ΝΑΤΟ, ΗΠΑ & Ε.Ε ), αλλά στεκόμενοι στα πόδια μας με αυτοπεποίθηση και σθένος, να είμαστε ικανοί να τα βγάζουμε πέρα μόνοι μας , με ομόνοια, ορθή διαχείριση κρίσεων , προσφέροντας εμείς συμμαχίες σε τρίτε χώρες και όχι ζητώντας. Τότε είναι σίγουρο πως θα προστρέξουν σε επικουρία μας εάν πρωτίστως δουν έμπρακτα πως μπορούμε και μόνοι μας.
Αυτό όμως είναι πρωτίστως υποχρέωση όλων μας , εάν θέλουμε να λεγόμαστε Πολίτες και όχι υπήκοοι ( υπό+ακούω ), οι δε Πολιτικοί μας ( όλοι ) να λέγονται ηγέτες και όχι «διαχειριστές» χώρου υπό Επιτροπεία.
Τimeo Danaos et dona ferentes – Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας
έν όψει του 2021
Το ότι η Τουρκία με σχετική της NAVTEX δέσμευσε για ένα εξάμηνο θαλάσσια περιοχή στον κόλπο της Αττάλειας , όπου τάχα αποκλειστικά θα δραστηριοποιείται το Ορούτς Ρεϊς ( Ρεϊς προφέρεται και όχι Ρέις ) , κάνει πολλούς να πιθανολογούν/ ελπίζουν σε καλόπιστο θετικό κλείσιμο ματιού της Γείτονος για έναρξη διερευνητικών επαφών και διαλόγου επίλυσης διαφορών , δεδομένης και της επαφής του Τούρκου Προέδρου με την καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ.
Όμως την ίδια στιγμή, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ ζητά την αποστρατικοποίηση των νησιών μας, θέτοντας και θέμα μείωσης του Ελληνικού εναέριου χώρου, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αν η Ελλάδα ψάχνει λύσεις χωρίς εμάς, δεν θα πετύχει κάτι άλλο, εκτός από το να μην βρεθεί λύση και όλο αυτό θα είναι τελικά εναντίον της Ελλάδας. 16 από τα 23 νησιά που θα έπρεπε να είναι αποστρατικοποιημένα, παρατηρούμε πως έχουν στρατό. Ο κόσμος άρχισε να το βλέπει αυτό. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει κράτος που τα χωρικά του ύδατα να είναι 6 μίλια, ενώ ο εναέριος χώρος 10 μίλια. Περίεργη κατάσταση. Εμείς λέμε, ελάτε να συνομιλήσουμε, να προσέλθετε στις διερευνητικές επαφές ».
Επομένως η Άγκυρα ζητά επαφές με προοπτική διαλόγου εφ όλης της ύλης , κάτι που αποκλείει ( μέχρι τώρα ) η Αθήνα, τα δε «δωράκια/χάρες» που μας κάνει , όπως η 6μηνη NAVTEX στον κόλπο της Αττάλειας, δηλ. «νηνεμίας» όσον αφορά το Ορούτς Ρεϊς, μάλλον πρέπει να μας θυμίσουν το timeo Danaos et dona ferentes – Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας.
Εξάλλου η Τουρκία με το Οθωμανικό παρελθόν της, είναι των εξής αξιακών κωδίκων :
Alışveriş ( Αλισβερίσι, συναλλαγή εμπορική/ ψωνίζω στα Τουρκικά ) , dare avere ( Νταραβέρι δοῦναι-λαβεῖν, συναλλάσσομαι στα Ιταλικά ) , έχει σύμμαχο τον χρόνο και την Υπομονή ( Λέων Τολστόι στο έργο του Πόλεμος και Ειρήνη ) έως εξαντλήσεως του αντιπάλου ( λέγε Ελλάδα ), καθώς και το βασικό αξίωμα του Νικολό Μακιαβέλι στο έργο του ο Ηγεμών/ Il Principe : “ La promessa data era una necessità del passato: la parola spezzata è una necessità del presente/ η υπόσχεση που δόθηκε ήταν μια ανάγκη του παρελθόντος, ο λόγος που δεν τηρήθηκε είναι μια ανάγκη του παρόντος» – Κοινώς είπα – ξείπα.
Επίσης από επιλογή της , έναντι ανταλλαγμάτων έχει αποφασίσει να χρησιμοποιείται ως Trojian Horse/Δούρειος Ιππος, της Δύσης κατά της Ανατολής και της Ρωσίας και τούμπαλιν της Ρωσίας και της Ανατολής κατά της Δύσης, διατηρώντας επιτυχώς μέχρι τώρα τον τίτλο που της έδωσε ο καθηγ. Frank G.Weber του Temple University των ΗΠΑ to 1985 με αφορμή της στάση της στον Β΄Π.Π : ο Επιτήδειος Ουδέτερος/ The Evasive Neutral.
Τούτων δοθέντων και αναλυμένων επί μακρά σειρά ετών, πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και ουδέποτε ευκολόπιστοι στα «δώρα» της Γείτονος , απαλλαγμένοι από το Σύνδρομο του Ναβαρίνο ( δηλ. σωτηρίας από τρίτους ) , ζητώντας συμμαχίες από συμμάχους που είναι και σύμμαχοι της Τουρκίας ( ΝΑΤΟ, ΗΠΑ & Ε.Ε ), αλλά στεκόμενοι στα πόδια μας με αυτοπεποίθηση και σθένος, να είμαστε ικανοί να τα βγάζουμε πέρα μόνοι μας , με ομόνοια, ορθή διαχείριση κρίσεων , προσφέροντας εμείς συμμαχίες σε τρίτε χώρες και όχι ζητώντας. Τότε είναι σίγουρο πως θα προστρέξουν σε επικουρία μας εάν πρωτίστως δουν έμπρακτα πως μπορούμε και μόνοι μας.
Αυτό όμως είναι πρωτίστως υποχρέωση όλων μας , εάν θέλουμε να λεγόμαστε Πολίτες και όχι υπήκοοι ( υπό+ακούω ), οι δε Πολιτικοί μας ( όλοι ) να λέγονται ηγέτες και όχι «διαχειριστές» χώρου υπό Επιτροπεία.
Πηγή: *Δρα Παντείου Πανεπιστημίου , Οθωμανολόγου/Τουρκολόγου – Νομικού, Συνεργάτη Εργαστηρίου Τουρκικών & Ευρασιατικών Μελετών ( ΕΤΕΜ ) του Παν.Πειραιώς militaire.gr
0 comments