Παράλληλα όπως έχει αποδείξει μέχρι σήμερα δεν διστάζει να απαντά στις ερωτήσεις του Κοινοβουλευτικού ελέγχου. Πριν από μερικές μέρες ο υπουργός απάντησε σε ερώτηση με θέμα «Τροποποίηση πυργίσκου στο “ΤΟΜΑ ΒΜΡ-1’’ αντί αποσύρσεως του εν λόγω οχήματος».
Σύμφωνα με τον υπουργό η αναβάθμιση του σοβιετικής κατασκευής ΤΟΜΑ αποκλείεται καθότι το συγκεκριμένο όχημα είναι παλαιάς κατασκευής υπηρετεί σε μικρό αριθμό στον Ελληνικό Στρατό και υπάρχουν προβλήματα τόσο στη συντήρηση όσο και την αποκατάσταση βλαβών, ως απόρροια των περιορισμένων πηγών προμήθειας ανταλλακτικών.
Συμπληρώνοντας, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος επεσήμανε ότι η Ελλάδα αναζητά διαρκώς λύσεις για την αντικατάσταση του συνόλου των ΤΟΜΠ-ΤΟΜΑ από αντίστοιχα σύγχρονου τύπου υψηλών δυνατοτήτων. Δυστυχώς για τον Ελληνικό Στρατό οι ανάγκες που έχει σε στρατιωτικό είναι τεράστιες λόγω της 10ετούς και πλέον εξοπλιστικής αδράνειας.
Από την άλλη πλευρά οι δαπάνες για την αγορά νέου στρατιωτικό υλικού για την Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα απορροφήσουν μεγάλο μέρος των προβλεπόμενων πιστώσεων του νέου εξοπλιστικού προγράμματος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Με αυτά τα δεδομένα αν και ο υπουργός και το ΓΕΣ επιθυμούν να αποκτήσουν το καλύτερο υλικό για το Στρατό Ξηράς οι μεγάλες εξοπλιστικές ανάγκες και τα προβλεπόμενα κονδύλια δεν επαρκούν για την απόκτηση σύγχρονων ΤΟΜΑ σε μεγάλους αριθμούς για τον εξοπλισμό των Τεθωρακισμένων Ταξιαρχιών του Ελληνικού Στρατού.
Σύμφωνα με την μελέτη που είχε γίνει από το ΓΕΣ για την αγορά νέων ΤΟΜΑ το 2003, προβλεπόταν η αγορά 170 +230 ΤΟΜΑ Κένταυρος από την ΕΛΒΟ, η οποία στην συνέχεια μετατράπηκε σε απαίτηση για την αγορά 422 ΤΟΜΑ BMP-3, ένα πρόγραμμα που τελικά δεν υλοποιήθηκε. Σήμερα μετά από σχεδόν 20 χρόνια η απαίτηση του Ελληνικού Στρατού περιλαμβάνει την απόκτηση 367 ΤΟΜΑ για τον εξοπλισμό των Τεθωρακισμένων και Μηχανοκίνητων Ταξιαρχιών.
Αν και η βούληση υπάρχει, τα κονδύλια για την αγορά αυτών των οχημάτων είναι πρακτικά αδύνατο να βρεθούν, λόγω των υπολοίπων επιτακτικών αναγκών αλλά και λόγω του μεγάλου κόστους αγοράς νέων ΤΟΜΑ, αφού ένα καινούργιο ΤΟΜΑ κοστίζει λίγο περισσότερο από ένα 35ετίας μεταχειρισμένο-ανακατασκευασμένο ΤΟΜΑ τύπου M2A2 ODS σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία που προκύπτουν από το αντίστοιχο πρόγραμμα του Στρατού της Κροατίας (456,7 εκατ. Ευρώ για 76 M2A2 ODS που αντιστοιχεί σε 6 εκατ. ευρώ ανά όχημα σε σημερινές τιμές).
Επομένως πως μπορεί το ΓΕΣ να καλύψει την ανάγκη για τον εξοπλισμό των Τεθωρακισμένων και Μηχανοκίνητων Ταξιαρχιών του με ένα σύγχρονο ΤΟΜΑ χωρίς τεράστιο κόστος που θα “στραγγίξει” τα κονδύλια για την υλοποίησή των υπολοίπων εξοπλιστικών προγραμμάτων που επιδιώκει ο Ελληνικός Στρατός.
Η λύση είναι απλή και υλοποιήσιμη, χωρίς τεχνολογικούς κινδύνους, χαμηλού κόστους και μπορεί να πραγματοποιηθεί από τον ίδιο των Ελληνικό Στρατό σε μεγάλη κλίμακα επιτρέποντας τον ταχύτατο εξοπλισμό των Ταξιαρχιών με τα νέα οχήματα.
Πρόκειται για την πρόταση που έχει υποβληθεί στο ΓΕΣ από την ελληνική εταιρεία EODH πριν από περίπου ένα χρόνο για την αναβάθμιση των 491 ΤΟΜΠ Λεωνίδας Ι/ΙΙ που σήμερα υπηρετούν στον Ελληνικό Στρατό έναντι κόστος 1 εκατ. ευρώ ανά όχημα.
Η συγκεκριμένη πρόταση είχε παρουσιαστεί και αναλυθεί από το DP τον Δεκέμβριο του 2019 και το Δεκέμβριο του 2020 και όπως μπορεί ο αναγνώστης να αντιληφθεί το αναβαθμισμένο όχημα δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από ένα σύγχρονο ΤΟΜΑ της κατηγορίας των 20 τόνων.
Θωράκιση στο εμπρόσθιο τόξο Επιπέδου 5 (Level V) και περιμετρικά Επίπεδο 4 (Level IV), που επιτρέπει στο όχημα να ανθίσταται σε άμεσα πλήγματα από απόσταση 1 χλμ από πυρομαχικό 25 x 137 APDS-T που χρησιμοποιεί το πυροβόλο M242 Bushmaster των τουρκικών ΤΟΜΑ ACV-15, ευκινησία χάρις στον αμερικανικής κατασκευής 6κύλινδρο κινητήρα Cat C7 ο οποίος αποδίδει 360 ίππους.
Ισχύ πυρός χάρις σε τηλεχειριζόμενο πυργίσκο εξοπλισμένο με κύριο πυροβόλο διαμετρήματος 30 χλστ x 137 Mauser Mk30-1 Model F, συζυγές πολυβόλο των 7,62 χλστ, συγκρότημα εκτοξευτών καπνογόνων ελληνικής κατασκευής και συγκρότημα αισθητήρων ημέρας/νύκτας ελληνικής κατασκευής, ενώ υπάρχει πρόβλεψη για την εγκατάσταση ενός ζεύγους εκτοξευτών αντιαρματικών πυραύλων από τα αποθέματα του Ελληνικού Στρατού ή κάποιο νέο σύστημα.
Το πλεονέκτημα της ελληνικής πρότασης είναι ότι μπορεί να υλοποιηθεί μαζικά σε δύο Εργοστάσια Βάσης του Ελληνικού Στρατού σε συνεργασία με την EODH και αριθμό άλλων ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών επιτυγχάνοντας ένα πολύ υψηλό ποσοστό Ελληνικής Προστιθέμενης Αξίας.
Βασική προϋπόθεση για την πραγματοποίηση αυτού του προγράμματος είναι η πρόσληψη νέου εκπαιδευμένου ανθρώπινου δυναμικού στα Εργοστάσια Βάσης και η δημιουργία νέων υποδομών που ούτως ή άλλως χρειάζονται για την βελτίωση των παρερχομένων υπηρεσιών στον Ελληνικό Στρατό.
Όσον αφορά την αντικατάσταση των Λεωνίδας Ι/ΙΙ που θα εκσυγχρονιστούν στις μονάδες που υπηρετούν, αυτή θα μπορούσε να γίνει με ένα ακόμη πρόγραμμα αμιγώς ελληνικό: Την αναβάθμιση των δυνατοτήτων του γνωστού Μ-113 επίσης στα Εργοστάσια Βάσης του Ελληνικού Στρατού σε συνεργασία με την EODH και την ελληνική αμυντική βιομηχανία.
Η συγκεκριμένη πρόταση έχει κωδικοποιηθεί ως Μ113 HEL, και περιλαμβάνει την προσθήκη σύνθετης θωρακίσεως νέας γενιάς στο εμπρόσθιο μέρος και τα πλευρά του οχήματος Επιπέδου 4, με βάση με την Συμφωνία Τυποποιήσεως (STANAG) 4569 του ΝΑΤΟ, την εγκατάσταση νέου πετρελαιοκινητήρα CAT C7 ισχύος 330 ίππων, προς αντικατάσταση του σημερινού ισχύος 212 ίππων και την εγκατάσταση ενός τηλεχειριζόμενου σταθμού οπλισμού με πυροβόλο των 30 χλστ x 113 και 8 εκτοξευτές καπνογόνων, ολοκληρωμένο σκοπευτικό σύστημα, το οποίο περιλαμβάνει θερμική κάμερα, κάμερα ημέρας και τηλέμετρο λέιζερ.
Τα παραπάνω δύο προγράμματα είναι άκρως ανταγωνιστικά τόσο αναφορικά με το τελικό αποτέλεσμα όσο και σχετικά με το κόστος υλοποίησης τους, αν κρίνουμε ότι για την πώληση και τον εκσυγχρονισμό 76 M2A2 ODS οι Κροάτες θα κληθούν να πληρώσουν 6 εκατ. ευρώ ανά όχημα με τις εργασίες να πραγματοποιούνται σε σημαντικό ποσοστό από αμερικανικές εταιρείες και όχι από κροατικές.
Ίσως τελικά ο κύριος Υπουργός να μην χρειάζεται να ψάξει αρκετά για να βρει μια σύγχρονη και οικονομική λύση για την αναβάθμιση των δυνατοτήτων του στόλου των ΤΟΜΑ και των ΤΟΜΠ του Ελληνικού Στρατού, αφού με κόστος που είναι κλάσμα των απαιτήσεων των ξένων κατασκευαστών θα μπορούσε να επιτύχει το στόχο του.
Κι αυτό ενισχύοντας παράλληλα και την ελληνική οικονομία μέσα από την υλοποίηση δύο προγραμμάτων ΣΔΙΤ με τη συμμετοχή του Στρατού και της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν το εναρκτήριο λάκτισμα για την εκ νέου βιομηχανοποίηση της ελληνικής οικονομίας.
0 comments