Που διαφέρουν -που τα "βρίσκουν" Macron και Merkel

της Judy Dempsey
Carnegie Europe
Μέσα σε λίγες ώρες από την επιστροφή από τη Σύνοδο της G7 στη Σικελία στις 26-27 Μαΐου, η Angela Merkel ξεκίνησε την εκστρατεία της. Καθώς οι ομοσπονδιακές εκλογές λαμβάνουν χώρα το Σεπτέμβριο, η Γερμανίδα Καγκελάριος πέρασε στην επίθεση. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν στους Συντηρητικούς Χριστιανοδημοκράτες ένα άνετο προβάδισμα 10 ποσοστιαίων μονάδων έναντι των Σοσιαλδημοκρατών, που είναι αυτή τη στιγμή εταίρος στον κυβερνητικό συνασπισμό.

Αλλά ακόμη είναι νωρίς. Η Merkel, επιδιώκοντας να εκλεγεί για τέταρτη φορά, δεν έχασε ευκαιρία. Στη διάρκεια μιας συγκέντρωσης στη Βαυαρία και στη συνέχεια, στη διάρκεια ομιλίας στο Βερολίνο, αντί να επαινέσει την ισχυρή οικονομία της Γερμανίας και τη χαμηλή ανεργία, η Merkel έβαλε εναντίον της αμερικανικής κυβέρνησης.

"Οι τελευταίες ημέρες έδειξαν ότι οι εποχές που μπορούσαμε να στηριχθούμε σε άλλους, έχουν τελειώσει σε κάποιο βαθμό”, δήλωσε η Merkel. "Γνωρίζουμε επίσης ότι εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει στα αλήθεια να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας… έγινε σαφές στη G7, όταν δεν υπήρξε συμφωνία με τις ΗΠΑ, πόσο μακρύς και ανώμαλος θα είναι αυτός ο δρόμος. Νομίζω ήταν καλό που δεν αγνοήθηκαν οι διαφορές”, πρόσθεσε.

Ο απλός λόγος της Merkel δεν αντανακλούσε μόνο την απογοήτευσή της για την απόρριψη της κλιματικής αλλαγής από τον Αμερικανό πρόεδρο, για την κριτική του στο γερμανικό εμπορικό πλεόνασμα και για τις προστατευτικές του τάσεις. Η Merkel αξιοποιούσε επίσης ένα αντι-αμερικανικό κλίμα, που επιδεινώθηκε από τις απειλές του Trump στους συμμάχους των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ.

Τα σχόλια της καγκελαρίου δεν είχαν στόχο την Ουάσιγκτον. Στόχο είχαν τους Γερμανούς. Δεν θέλει να παραχωρήσει καμία μονάδα στους Σοσιαλδημοκράτες. Ο Sigmar Gabriel, ο υπουργός Εξωτερικών των Σοσιαλδημοκρατών, και ο Martin Schulz, ο αντίπαλος της Merkel για την Καγκελαρία, παίζουν το αντί-αμερικανικό χαρτί. Διαφωνούν επίσης με τη δέσμευση της Γερμανίας να δαπανήσει το 2% του ΑΕΠ στην άμυνα. Και τα δύο ζητήματα βρίσκουν απήχηση μεταξύ των ψηφοφόρων.

Η Merkel ίσως κερδίσει κάποιους πόντους με την επίθεση εναντίον των ΗΠΑ. Αλλά στην πραγματικότητα, αυτή και ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας, Thomas de Maiziere, δεν έχουν ψευδαισθήσεις για τον κρίσιμο ρόλο που παίζει η Ουάσιγκτον στο να κάνει τη Γερμανία ασφαλή. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο υπηρεσιών ασφαλείας και πληροφοριών των δύο χωρών είναι "άριστες”, όπως κατέστησε σαφές στην ομιλία του ο Maiziere στις 29 Μαΐου.

Με άλλα λόγια, όλα καλά με το να ασκεί κριτική στις ΗΠΑ, αλλά το να πιστεύει ότι η Ευρώπη μπορεί να προχωρήσει μόνη της στην ασφάλεια και στην άμυνα -για να το θέσουμε ομαλά- είναι ακόμη ψευδαίσθηση.

Καθώς η Merkel εστιάζει στην προσπάθεια επανεκλογής της, στο Παρίσι, ο νεοεκλεγείς Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron έβαζε ήδη τη σφραγίδα του στην ηγετική του θέση. Η ευκαιρία δόθηκε με την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin στις Βερσαλίες για την 300η επέτειο του ταξιδιού του Μεγάλου Πέτρου στο Παρίσι.

Η συνάντηση ήταν αξιοσημείωτη για τον τρόπο με τον οποίο το χειρίστηκε ο Macron. Άσκησε κριτική στη φερόμενη παρέμβαση της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές του 2017, ιδιαίτερα από το τηλεοπτικό κανάλι RT και το Sputnik. "Συμπεριφερόταν σαν όργανα επιρροής, προπαγάνδας, και προπαγάνδας ψεύδους”, δήλωσε ο Macron στη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Putin.

Ο Γάλλος επικεφαλής του κράτους άσκησε επίσης κριτική στο Κρεμλίνο για την στήριξη στη Marine Le Pen, την λαϊκίστρια επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας και καταδίκασε την στήριξη του Putin προς τον Σύριο πρόεδρο Bashar al-Assad. Ο Macron επίσης μίλησε για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Ρωσία.

Μέχρι στιγμής, έχει ανατεθεί στη merkel να μιλάει κατά των εγχώριων και εξωτερικών πολιτικών του Putin. Με εξαίρεση τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Donald Tusk, οι άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες, ιδιαίτερα η Federica Mogherini, η επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης, σπανίως έχουν επικρίνει τον Putin. Τώρα που ο Macron εγκαταστάθηκε στο παλάτι των Ηλυσίων, η Merkel έχει έναν πολύτιμο σύμμαχο.

Θα χρειαστεί το Παρίσι περισσότερο από ποτέ. Μετά από τις συνομιλίες του με τον Putin, ο Macron δήλωσε πως ήταν καιρός για ένα νέο γύρο ειρηνευτικών συνομιλιών για την Ουκρανία. Η αποκαλούμενη ομάδα της Νορμανδίας, η οποία περιλαμβάνει τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Ρωσία και την Ουκρανία και η οποία καθιερώθηκε για να θέσει σε εφαρμογή την κατάπαυση του πυρός στην Ανατολική Ουκρανία, παρακμάζει. Μέρη της περιοχής είναι ακόμη υπό κατοχή δυνάμεων υποστηριζόμενων απο τη Ρωσία.

Είναι δύσκολο να βρει η Merkel τον χρόνο να σπάσει το αδιέξοδο για την εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ, οι οποίες ολοκληρώθηκαν από την ομάδα της Νορμανδίας με στόχο τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία πριν τον Σεπτέμβριο. Ίσως η ομάδα εξωτερικής πολιτικής του Macron, έχει κάποιες νέες ιδέες για το πώς θα δοθεί τέλος στη σύγκρουση.

Σε κάθε περίπτωση, εάν το πολιτικό κίνημα του Macron και εκείνων των κομμάτων που έχουν δηλώσει την υποστήριξή τους για το νέο πρόεδρο τα πάνε καλά στις εκλογές για το κοινοβούλιο στις 11 και 18 Ιουνίου, θα τονώσει την προεδρία του σε μια στιγμή που η Merkel χρειάζεται έναν ισχυρό σύμμαχο στο Παρίσι. Με τις εκκρεμείς συνομιλίες για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, μια απρόβλεπτη αμερικανική κυβέρνηση και χωρίς να φαίνεται τέλος στον πόλεμο στη Συρία, οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας θα χρειαστούν κάτι περισσότερο από απλή ρητορική για να χαρτογραφήσουν οποιαδήποτε νέα πορεία για την Ευρώπη.

Capital.gr 
==========================================

 
thumbnail
About The Author

0 comments