Η Τουρκία έχει αποθηριωθεί. Είναι ασυγκράτητη στις κατακτητικές ονειρώξεις της, επειδή απέναντί της έχει μιαν Ελλάδα και μια Κύπρο που αδιαφόρησαν εγκληματικά και δεν προνόησαν για την ασφάλεια και τη στρατιωτική ισχυροποίησή τους. Ακόμα και σήμερα, αρνούνται να αναβιώσουν το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Αρνούνται να αντιληφθούν ότι η τουρκική απειλή είναι κοινή. Μακάρι να μην ισχύσει η ευθύβολη θυμοσοφία: «Όπως έστρωσαν, θα κοιμηθούν»
Σάββας Ιακωβίδης
Αμετάβλητη, διαχρονικά αδίστακτη πρακτική εναντίον του Ελληνισμού: Οι Τούρκοι πρώτα εξαγγέλλουν μεγαφωνικά αστήριχτες και νομικά αβάσιμες διεκδικήσεις. Ύστερα, απαιτούν να ικανοποιηθούν. Στη συνέχεια εκβιάζουν και απειλούν πως, αν δεν ικανοποιηθούν, θα το επιβάλουν διά της ισχύος του τουρκικού στρατού. Ακολούθως εμφανίζονται ως «περιστερές ειρήνης» και με επιτηδευμένες δηλώσεις ηγετών τους προτείνουν διάλογο για την επίλυση των δήθεν διαφορών.
Εδώ παρεμβαίνει ο ξένος παράγοντας -συνήθως αμερικανικός ή και ευρωπαϊκός- ο οποίος πιέζει όπως Ελλάδα ή και Κύπρος, και η Τουρκία παρακαθίσουν σε συνομιλίες «για να τα βρουν». Οι Έλληνες συχνά, από τρόμο, ψοφοδεϊσμό και τουρκοφοβικά σύνδρομα, σύρονται να συζητούν επί ανύπαρκτων ζητημάτων, τα οποία δημιουργεί η τουρκική αρπακτικότητα.
Η Τουρκία έχει αβάσιμες διεκδικήσεις στην Αν. Μεσόγειο, στην Kυπριακή και Eλληνική ΑΟΖ και στους υδρογονάνθρακες της περιοχής. Καθημερινά ισχυρίζεται ότι χωρίς τη συμμετοχή της καμία συμφωνία δεν μπορεί να ισχύσει. Ο Τούρκος ΥπΕξ, Τσαβούσογλου, σε δηλώσεις του (19 και 20.6.2020) εμφανίστηκε ως λευκή περιστερά ειρήνης και συνδιαλλαγής. Παρακάμπτοντας απειλές, εκβιασμούς και προειδοποιήσεις ακόμα και για πόλεμο, κάλεσε την Ελλάδα σε διάλογο.
Αφού παραδέχθηκε ότι η κατοχική χώρα προέβη σε μονομερείς ενέργειες κατά της Ελλάδος και της Κύπρου, με απίστευτο κυνισμό, ομολόγησε: «Δεν έχει κανένα όφελος καμιά συμφωνία και κανένα βήμα στη Μεσόγειο χωρίς την Τουρκία. Ούτε και ισχύ έχει. Αλλά αυτό δεν μπορέσαμε να το εξηγήσουμε με λόγια και τώρα το εξηγούμε με πράξεις. Με τα γεωτρύπανά μας, τις συμφωνίες μας. Τώρα εμείς το κάναμε αυτό, σημαίνει πως από δω και πέρα θέλουμε να το κάνουμε μονομερώς; Όχι. Εμείς είμαστε έτοιμοι για διάλογο με όλους και ειδικά με την Ελλάδα».
Πρόσθεσε τα εξής προκλητικά: «Στη διπλωματία υπάρχει μια έκφραση: Για να χορέψουν τανγκό χρειάζονται δύο. Επομένως δεν αρκεί να το θέλει μια πλευρά. Πρέπει να είναι έτοιμη και η Ελλάδα. Γιατί προσπαθείς να αποκλείσεις την Τουρκία; Γιατί προσπαθείς να αγνοήσεις τα δικαιώματα των Τ/κ; Εμείς πλην του ‘ε/κ τομέα’ -αυτοί πρέπει πρώτα να διευθετήσουν τα προβλήματά τους με την ‘τδβκ’- είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με όλες τις χώρες της Μεσογείου και με εκείνες που φαινομενικά οι πολιτικές μας σχέσεις είναι αδύναμες. Πρέπει να μάθουμε να διαμοιραζόμαστε».
Με απλά λόγια, τουρκικά: «Τα δικά μας, είναι αποκλειστικά δικά μας. Τα δικά σας είναι όλα δικά μας!». Ποια είναι η ελληνική και κυπριακή πολιτική αντιμετώπιση της τουρκικής αρπακτικότητας; Η μεν Αθήνα έχει βαφτίσει την ατολμία, την αδράνεια, την εγκληματική απρονοησία και την τουρκοφοβία της με τη γνωστή απόφανση: «Η Κύπρος κείται μακράν».
Προφανώς και το Καστελόριζο και η Ρόδος και η Κάρπαθος και η Κρήτη κείνται μακράν, για την τρεμαλέα αθηναϊκή ελίτ. Η δε Λευκωσία βάφτισε την αναποφασιστικότητά της, «επαναπροσέγγιση», «επανένωση» και «συνομιλίες» με τον εγκάθετο της κατοχής. Με ολέθριες προσπάθειες κατευνασμού και εξημέρωσης του τουρκικού θηρίου, με προσχωρήσεις σε τουρκικές αξιώσεις. Είναι πραγματικά πρωτοφανές στα διεθνή διπλωματικά και πολιτικά χρονικά:
Ο Τούρκος πειρατής βροντοφωνάζει κάθε μέρα προς την Αθήνα και προς τη Λευκωσία ότι απαιτεί να τις κατακτήσει, να τις τουρκέψει και να αρπάξει τον υποθαλάσσιο πλούτο τους διά του ελέγχου του Αιγαίου και της Μεσογείου. Οι ηγεσίες του Ελληνισμού ούτε ακούν ούτε καταλαβαίνουν! Όμως, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Φλώρος, σε μια ασυνήθιστη και εκπληκτική για τα ελληνικά δεδομένα δήλωση-προειδοποίηση (19.6.2020), είπε προς τους Τούρκους:
«Όποιος πατήσει τα πόδια του στο (ελληνικό) έδαφος, πρώτα θα τον κάψουμε και μετά θα ρωτήσουμε ποιος είναι». Και υπογράμμισε: «Όλοι γνωρίζουν πως, όποιος τολμήσει να τα βάλει μαζί μας, θα φύγει με παρά πολύ μεγάλο κόστος. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι συγκροτημένες και έτοιμες για κάθε ενδεχόμενο». Ακόμα και πολέμου. Η πολιτική ηγεσία της Ελλάδος συμμερίζεται τις θέσεις του στρατηγού; Προς το παρόν, έτσι φαίνεται.
Η Ελλάδα έχει μόνο δύο επιλογές: Είτε θα αντισταθεί, ακόμα και ένοπλα, κατά της τουρκικής βουλιμίας είτε θα συρθεί σε ένα… τανγκό συνομιλιών με μια Τουρκία η οποία δεν δικαιούται τίποτε και απαιτεί τα πάντα. Η Ελλάδα δεν ζητά παρά μόνο σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο η Τουρκία παραβιάζει αδίστακτα. Υπό τις δοσμένες, δυσμενείς για τον Ελληνισμό, συνθήκες και το ανισοζύγιο δυνάμεως υπέρ της Τουρκίας, οποιαδήποτε εισήγηση, πίεση τρίτων ή συναίνεση της Ελλάδας για ένα… τανγκό διαπραγματεύσεων με τους Τούρκους θα ισοδυναμούσε με εθνική αυτοκτονία και εδαφική συρρίκνωσή της.
Η Τουρκία έχει αποθηριωθεί. Είναι ασυγκράτητη στις κατακτητικές ονειρώξεις της επειδή απέναντί της έχει μιαν Ελλάδα και μια Κύπρο που αδιαφόρησαν εγκληματικά και δεν προνόησαν για την ασφάλεια και τη στρατιωτική ισχυροποίησή τους. Ακόμα και σήμερα, αρνούνται να αναβιώσουν το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Αρνούνται να αντιληφθούν ότι η τουρκική απειλή είναι κοινή. Μακάρι να μην ισχύσει η ευθύβολη θυμοσοφία: «Όπως έστρωσαν, θα κοιμηθούν».
Πηγή: simerini.sigmalive.com
Σάββας Ιακωβίδης
Αμετάβλητη, διαχρονικά αδίστακτη πρακτική εναντίον του Ελληνισμού: Οι Τούρκοι πρώτα εξαγγέλλουν μεγαφωνικά αστήριχτες και νομικά αβάσιμες διεκδικήσεις. Ύστερα, απαιτούν να ικανοποιηθούν. Στη συνέχεια εκβιάζουν και απειλούν πως, αν δεν ικανοποιηθούν, θα το επιβάλουν διά της ισχύος του τουρκικού στρατού. Ακολούθως εμφανίζονται ως «περιστερές ειρήνης» και με επιτηδευμένες δηλώσεις ηγετών τους προτείνουν διάλογο για την επίλυση των δήθεν διαφορών.
Εδώ παρεμβαίνει ο ξένος παράγοντας -συνήθως αμερικανικός ή και ευρωπαϊκός- ο οποίος πιέζει όπως Ελλάδα ή και Κύπρος, και η Τουρκία παρακαθίσουν σε συνομιλίες «για να τα βρουν». Οι Έλληνες συχνά, από τρόμο, ψοφοδεϊσμό και τουρκοφοβικά σύνδρομα, σύρονται να συζητούν επί ανύπαρκτων ζητημάτων, τα οποία δημιουργεί η τουρκική αρπακτικότητα.
Η Τουρκία έχει αβάσιμες διεκδικήσεις στην Αν. Μεσόγειο, στην Kυπριακή και Eλληνική ΑΟΖ και στους υδρογονάνθρακες της περιοχής. Καθημερινά ισχυρίζεται ότι χωρίς τη συμμετοχή της καμία συμφωνία δεν μπορεί να ισχύσει. Ο Τούρκος ΥπΕξ, Τσαβούσογλου, σε δηλώσεις του (19 και 20.6.2020) εμφανίστηκε ως λευκή περιστερά ειρήνης και συνδιαλλαγής. Παρακάμπτοντας απειλές, εκβιασμούς και προειδοποιήσεις ακόμα και για πόλεμο, κάλεσε την Ελλάδα σε διάλογο.
Αφού παραδέχθηκε ότι η κατοχική χώρα προέβη σε μονομερείς ενέργειες κατά της Ελλάδος και της Κύπρου, με απίστευτο κυνισμό, ομολόγησε: «Δεν έχει κανένα όφελος καμιά συμφωνία και κανένα βήμα στη Μεσόγειο χωρίς την Τουρκία. Ούτε και ισχύ έχει. Αλλά αυτό δεν μπορέσαμε να το εξηγήσουμε με λόγια και τώρα το εξηγούμε με πράξεις. Με τα γεωτρύπανά μας, τις συμφωνίες μας. Τώρα εμείς το κάναμε αυτό, σημαίνει πως από δω και πέρα θέλουμε να το κάνουμε μονομερώς; Όχι. Εμείς είμαστε έτοιμοι για διάλογο με όλους και ειδικά με την Ελλάδα».
Πρόσθεσε τα εξής προκλητικά: «Στη διπλωματία υπάρχει μια έκφραση: Για να χορέψουν τανγκό χρειάζονται δύο. Επομένως δεν αρκεί να το θέλει μια πλευρά. Πρέπει να είναι έτοιμη και η Ελλάδα. Γιατί προσπαθείς να αποκλείσεις την Τουρκία; Γιατί προσπαθείς να αγνοήσεις τα δικαιώματα των Τ/κ; Εμείς πλην του ‘ε/κ τομέα’ -αυτοί πρέπει πρώτα να διευθετήσουν τα προβλήματά τους με την ‘τδβκ’- είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με όλες τις χώρες της Μεσογείου και με εκείνες που φαινομενικά οι πολιτικές μας σχέσεις είναι αδύναμες. Πρέπει να μάθουμε να διαμοιραζόμαστε».
Με απλά λόγια, τουρκικά: «Τα δικά μας, είναι αποκλειστικά δικά μας. Τα δικά σας είναι όλα δικά μας!». Ποια είναι η ελληνική και κυπριακή πολιτική αντιμετώπιση της τουρκικής αρπακτικότητας; Η μεν Αθήνα έχει βαφτίσει την ατολμία, την αδράνεια, την εγκληματική απρονοησία και την τουρκοφοβία της με τη γνωστή απόφανση: «Η Κύπρος κείται μακράν».
Προφανώς και το Καστελόριζο και η Ρόδος και η Κάρπαθος και η Κρήτη κείνται μακράν, για την τρεμαλέα αθηναϊκή ελίτ. Η δε Λευκωσία βάφτισε την αναποφασιστικότητά της, «επαναπροσέγγιση», «επανένωση» και «συνομιλίες» με τον εγκάθετο της κατοχής. Με ολέθριες προσπάθειες κατευνασμού και εξημέρωσης του τουρκικού θηρίου, με προσχωρήσεις σε τουρκικές αξιώσεις. Είναι πραγματικά πρωτοφανές στα διεθνή διπλωματικά και πολιτικά χρονικά:
Ο Τούρκος πειρατής βροντοφωνάζει κάθε μέρα προς την Αθήνα και προς τη Λευκωσία ότι απαιτεί να τις κατακτήσει, να τις τουρκέψει και να αρπάξει τον υποθαλάσσιο πλούτο τους διά του ελέγχου του Αιγαίου και της Μεσογείου. Οι ηγεσίες του Ελληνισμού ούτε ακούν ούτε καταλαβαίνουν! Όμως, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Φλώρος, σε μια ασυνήθιστη και εκπληκτική για τα ελληνικά δεδομένα δήλωση-προειδοποίηση (19.6.2020), είπε προς τους Τούρκους:
«Όποιος πατήσει τα πόδια του στο (ελληνικό) έδαφος, πρώτα θα τον κάψουμε και μετά θα ρωτήσουμε ποιος είναι». Και υπογράμμισε: «Όλοι γνωρίζουν πως, όποιος τολμήσει να τα βάλει μαζί μας, θα φύγει με παρά πολύ μεγάλο κόστος. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι συγκροτημένες και έτοιμες για κάθε ενδεχόμενο». Ακόμα και πολέμου. Η πολιτική ηγεσία της Ελλάδος συμμερίζεται τις θέσεις του στρατηγού; Προς το παρόν, έτσι φαίνεται.
Η Ελλάδα έχει μόνο δύο επιλογές: Είτε θα αντισταθεί, ακόμα και ένοπλα, κατά της τουρκικής βουλιμίας είτε θα συρθεί σε ένα… τανγκό συνομιλιών με μια Τουρκία η οποία δεν δικαιούται τίποτε και απαιτεί τα πάντα. Η Ελλάδα δεν ζητά παρά μόνο σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο η Τουρκία παραβιάζει αδίστακτα. Υπό τις δοσμένες, δυσμενείς για τον Ελληνισμό, συνθήκες και το ανισοζύγιο δυνάμεως υπέρ της Τουρκίας, οποιαδήποτε εισήγηση, πίεση τρίτων ή συναίνεση της Ελλάδας για ένα… τανγκό διαπραγματεύσεων με τους Τούρκους θα ισοδυναμούσε με εθνική αυτοκτονία και εδαφική συρρίκνωσή της.
Η Τουρκία έχει αποθηριωθεί. Είναι ασυγκράτητη στις κατακτητικές ονειρώξεις της επειδή απέναντί της έχει μιαν Ελλάδα και μια Κύπρο που αδιαφόρησαν εγκληματικά και δεν προνόησαν για την ασφάλεια και τη στρατιωτική ισχυροποίησή τους. Ακόμα και σήμερα, αρνούνται να αναβιώσουν το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Αρνούνται να αντιληφθούν ότι η τουρκική απειλή είναι κοινή. Μακάρι να μην ισχύσει η ευθύβολη θυμοσοφία: «Όπως έστρωσαν, θα κοιμηθούν».
Πηγή: simerini.sigmalive.com
0 comments