Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, “η ιταλική κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να συζητήσει και για την παροχή δύο FREMM ή και δύο παλαιότερων φρεγατών, τύπου Maestrale”. Η “ιταλική FREMM” όπως έχει γράψει στο παρελθόν και το DP, έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς κρίνονται ως καλύτερα οπλισμένες από τη διαμόρφωση της γαλλικής πλευράς, καθώς το πρόγραμμα ενέπλεκε τις δυο ευρωπαϊκές χώρες.
Ωστόσο, όπως σημείωναν πηγές του Πολεμικού Ναυτικού, ο Κλάδος δεν έχει λάβει επισήμως την πρόταση. Το ότι ακολουθείται μια όχι και τόσο “θεσμικά προβλεπόμενη” διαδικασία, αφήνει περιθώριο για άλλες προσεγγίσεις από την πλευρά των ενδιαφερομένων, με περισσότερο “πολιτικά” χαρακτηριστικά. Οπότε, το να υπάρχουν οι πρώτες διερευνητικές επαφές – βολιδοσκοπήσεις σε διακυβερνητικό επίπεδο θα ήταν λογικό.
Η Ιταλία έχει κάθε λόγο να ενδιαφέρεται για να αποσπάσει το συμβόλαιο που εάν περιλάβει και την αναβάθμιση των MEKO 200HN μπορεί να ανέλθει σε ύψος 4+ δισ. ευρώ. Τις αξιόλογες πλατφόρμες είναι δεδομένο ότι τις διαθέτει, επί των οποίων μπορεί να τοποθετηθεί ποικιλία οπλισμού. Κατά συνέπεια, θα είχε ενδιαφέρον να γίνει προσπάθεια να εντοπιστούν τα ισχυρά και τα αδύνατα σημεία της ιταλικής υποψηφιότητας.
Όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν, ένα από τα αδύνατα σημεία της ιταλικής υποψηφιότητας είναι οι καλές σχέσεις και η συνεργασία που έχει σε βιομηχανικό επίπεδο με την Τουρκία. Θεωρείται από τις υποστηρίκτριες χώρες της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ωστόσο, θεωρητικά, η νέα κυβέρνηση του Μάριο Ντράγκι θα μπορούσε να μεταβάλει τα δεδομένα σε αυτό το σημείο. Το δεύτερο αρνητικό σημείο είναι η θεωρούμενη ως δεδομένη γαλλική δυσαρέσκεια, που πέραν των επαρκών επιχειρησιακά προτάσεων έχει υποστηρίξει την Ελλάδα διπλωματικά, ενώ θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι την υποστήριξε ακόμα και στρατιωτικά.
Στα ισχυρά σημεία της ιταλικής υποψηφιότητας θα μπορούσε κανείς να εντάξει τη δυνατότητα τοποθέτησης συστημάτων όπως το σύστημα μάχης Aegis της αμερικανικής Lockheed Martin, που είναι συμβατό με τους αντιαεροπορικούς και αντιβαλλιστικούς πυραύλους SM-2.
Πρόκειται για δίδυμο που προσφέρει κορυφαίες δυνατότητες αεράμυνας περιοχής, ενώ εντάσσει στην προμήθεια και τις ΗΠΑ, εάν υποτεθεί ότι η ελληνική πλευρά δεν θέλει να τις παρακάμψει στον συνυπολογισμό του αποκαλούμενου ως “γεωπολιτικού παράγοντα”.
Εκτιμάται, ότι μεγάλο ρόλο θα μπορούσε να παίξει η προσφορά από ιταλικής πλευράς δύο πλοίων “ενδιάμεσης λύσης”, εάν θα αποτελούνταν από ιταλικές FREMM. Η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να εξασφαλίσει με άμεση παράδοση δύο φρεγατών του τύπου, οι οποίες τελικά κατέληξαν στην Αίγυπτο, έναντι 600 εκατ. ευρώ έκαστη.
Εν κατακλείδι, κύκλοι του του Πολεμικού Ναυτικού επιβεβαίωσαν ότι ο Κλάδος δεν πρόκειται να εμπλακεί με το ζήτημα των ναυπηγείων, θεωρώντας την ευθύνη για τη λήψη σχετικής απόφασης ως αμιγώς πολιτική.
Η δουλειά του ΠΝ παραμένει η επιχειρησιακή αξιολόγηση των προσφερομένων λύσεων στον τομέα της νέας φρεγάτας, της ενδιάμεσης λύσης και της αναβάθμισης των MEKO 200HN.
0 comments