Του Γιώργου Κράλογλου
Γκιουλέ- γκιουλέ..., στη γλώσσα των (φανατικά) αγαπημένων τους Τούρκων, το αντίο από όλους τους Έλληνες καταναλωτές, τους εργαζόμενους και την Ελλάδα, στους Γερμανούς της BSH που διάλεξαν την Τουρκία για την επένδυσή τους, λογαριάζοντας ότι θα στέλνουν τούρκικες κουζίνες ΠΙΤΣΟΣ και θα τις αγοράζουν ελληνικά χαϊβάνια..., επειδή (έτσι νομίζουν) τα γερμανικά βρακιά είναι über alles... Ας το νομίζουν...
Διάβασα προχθές στο Capital.gr ρεπορτάζ της έγκριτης συναδέλφου κ. Αλεξάνδρας Γκίτση ότι οι Γερμανοί της BSH θα πουλήσουν, τελικά, (μετά από διαπραγματεύσεις δύο μηνών!!) στον κ. Νίκο Μπακατσέλο (ΠΥΡΑΜΙΣ) μόνο τα μηχανήματα και τα καλούπια του εργοστασίου ΠΙΤΣΟΣ!!
Μηχανήματα ανενεργά, από τα τέλη της περασμένης χρονιάς, μιας και η εργοστασιακή μονάδα των Γερμανών της BSH είναι με ένα πόδι στην Ελλάδα, από το 2017!!!
Στον αέρα λοιπόν και η υπερψηφισθείσα (164 υπέρ, 75 κατά, 1 παρών), από τον Απρίλιο του 2012, διάταξη κύρωσης συμβιβασμού της Siemens με το ελληνικό Δημόσιο, διευθετώντας την πασίγνωστη (δεν χρειάζεται επανάληψη...) υπόθεση Siemens.
Ο λόγος για τον συμβιβασμό με τον οποίο η Siemens δεσμευόταν να υλοποιήσει και επένδυση 60 εκατ. ευρώ που θα απασχολούσε 700 εργαζόμενους.
Επένδυση μη προσδιορισμένη βεβαίως αλλά και οι κλητήρες της Βουλής..., ήξεραν πως αφορούσε μετεγκατάσταση του εργοστασίου ΠΙΤΣΟΣ της BSH, από τον Ρέντη στη Μαγούλα Αττικής.
Και ας αφήσουμε τους 250 εργαζόμενους της ΠΙΤΣΟΣ για το τι τους είχαν πει και τι περίμεναν...Πάνε και αυτά. Έμειναν πίσω!!
Αλλά γιατί αγοράστηκε η έκταση στην Μαγούλα από την BSH και σχεδιάστηκε η μεταφορά;
Μήπως για να μας αποκαλύψουν οι Γερμανοί το κομματικό καραγκιοζιλίκι, κάποιας μερίδας αριστερής τοπικής αυτοδιοίκησης που παριστάνει στον λαό πως είναι ενάντια στις επενδύσεις; Στην Ελλάδα τα έμαθαν αυτοί οι πολυεθνικοί της BSH;
Το 2017-2018 τα έμαθε η BSH αυτά; Και τι έκανε από το 1974 που μπήκε στην (ασταμάτητη...) "γερμανική εισβολή" εξαγοράς της ελληνικής βιομηχανίας ηλεκτρικών συσκευών και κάθε είδους εφαρμογής ηλεκτρισμού. Τι έκανε 47 ολόκληρα χρόνια στην ελληνική αγορά.
Τώρα ενοχλήθηκε από τις παλαιομοδίτικες κομματικές τακτικές κάποιων Δημάρχων; Και πάει στην Τουρκία, (παρέα με την Volkswagen), επειδή εκεί είναι όλα αγγελικά πλασμένα...;
Τα ελληνικά κουσούρια στην αναπτυξιακή πολιτική ενόχλησαν την BSH ή τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή, στην Τουρκία και στην οικονομία της, για μεγαλύτερα κέρδη από την Ελλάδα...
Οπότε τα κλείνουμε εδώ και πάμε εκεί.. Λέμε εμείς τώρα... Και μακάρι να έχουμε άδικο.
Αλλά πώς να έχουμε άδικο όταν η BSH απέρριψε την πρόταση του κ. Μπακατσέλου για ενοικίαση της ΠΙΤΣΟΣ προκειμένου να αναλάβει "φασόν” την παραγωγή 60.000 κουζινών, με δική του επένδυση. Σωτήρια και για τους 250 και πλέον εργαζόμενους.
Τι δηλαδή; Θα κάνει η γερμανική BSH τον κ. Νίκο Μπακατσέλο ανταγωνιστή..., αντί να στέλνει τις (ιστορικές για την Ελλάδα) κουζίνες ΠΙΤΣΟΣ από το εργοστάσιο της Τουρκίας που δήθεν θα έστηνε στην Ελλάδα;
Γνωρίζω πολύ καλά πώς λειτουργούν, στην πράξη, οι κανόνες του καπιταλισμού. Ο αντίλογος όμως, στο σημερινό μας σημείωμα (με αφορμή τη μεταφορά της ΠΙΤΣΟΣ από τους Γερμανούς στην Τουρκία) έχει να κάνει με την επενδυτική ιστορία της Γερμανίας στην Ελλάδα και στη βιομηχανία συσκευών ηλεκτρισμού, τα 47 χρόνια της μεταπολίτευσης όπως την παρακολούθησα, δημοσιογραφικά, βήμα-βήμα.
Από την εποχή της ΙΖΟΛΑ της οικογένειας Δράκου όταν η Γερμανία ξεκίνησε να καταβροχθίζει μεθοδικότατα..., τη βιομηχανική παραγωγή και στην παραγωγή ειδών εφαρμογής ηλεκτρισμού, που είχε στρώσει με αγώνα η ελληνική βιομηχανία.
Εχει σημασία μια μικρή ιστορία όπως μου την είπε ο, εκ των θεμελιωτών της ελληνικής βιομηχανίας ανταγωνιστής και της ΠΙΤΣΟΣ, Γιώργος Δράκος.
Γνωστός διοικητής Τράπεζας τον μάλωνε "Γιώργο, οδηγείς την ΙΖΟΛΑ σε καταστροφή. Τα κέρδη της χρονιάς του ομίλου είναι 800.000 δραχμές και η δαπάνη διαφήμισης 2.000.000 δραχμές. Δεν είναι τρέλα αυτό;".
Και η απάντηση του Γιώργου Δράκου "Δεν έχω επιχειρήματα για να σας απαντήσω, κύριε Διοικητά, ύστερα όμως από λίγα χρόνια είμαι βέβαιος ότι θα έχω."
Γνωρίζοντας λοιπόν τις τότε δυνατότητες και τους οραματισμούς της ελληνικής βιομηχανίας να προκαλεί με επιτυχία και την Ευρώπη (έστω και μέχρι το 1974 που πολιτικοί και πολιτικές έφεραν την αποβιομηχάνιση) από την παραγωγή ηλεκτρικών συσκευών, την τσιμεντοβιομηχανία, τη χημική βιομηχανία, ως τη διύλιση, τα λιπάσματα, τη ναυπηγική βιομηχανία, και τη χαλυβουργία, πληρώνοντας και το κόστος της δολοφονίας βιομηχάνων (Δημήτρη Αγγελόπουλου -χαλυβουργία- Αλέκου Αθανασιάδη - λιπάσματα-) από τους γνωστούς επαγγελματίες δολοφόνους της 17 Νοέμβρη, πώς να μη σταθώ και στις σημερινές κινήσεις διακεκριμένων διαδόχων της.
Την παραδειγματική στάση του κ. Νίκου Μπακατσέλου, ο οποίος αντί να τα μαζέψει από τη διαπραγμάτευση με τους Γερμανούς, σε επιστολή του προς την κυβέρνηση (λίγες ώρες μετά την απαράδεκτη απάντηση της BSH) δήλωσε αποφασισμένος να ξεκινήσει μόνος του την επένδυση. Την παραγωγή κουζινών και εστιών στην Ελλάδα συνεχίζοντας έτσι την παραγωγική ιστορία της χώρας, που ξεκίνησε το 1864.
Και συμφωνώ ανεπιφύλακτα με την επισήμανση του γνωστού "STERBER" στο forum όπως, η προσπάθεια Μπακατσέλου στηριχτεί απ` όλους γιατί είναι εθνικό στοίχημα.
Κατά τη γνώμη μου, εκτός από τις δικές μας αναφορές, η κυβέρνηση οφείλει να επανεκτιμήσει την ειλικρίνεια των υποκλίσεων..., των Γερμανών στην Αθήνα (μέγαρο Μαξίμου) και στο Βερολίνο, μεταξύ 2017-2020, (σε τρία ελληνικά κυβερνητικά επιτελεία). Υποκλίσεις με διαβεβαιώσεις πως η Γερμανία θα στηρίξει επενδυτικά την ελληνική οικονομία, ενεργοποιώντας και προγράμματα από όλα τα συμφέροντα της Γερμανίας με δράση στην Ελλάδα. Μήπως εννοούσαν στήριξη… σαν της ΠΙΤΣΟΣ από τη γερμανική BSH που τη μεταφέρει στην Τουρκία και αρνείται την παραγωγή, από άλλες ελληνικές βιομηχανίες;
0 comments