Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑΣ

Γράφει ο Ι.Χ.ΣΤΕΡΓΙΟΥ

Η Ελλάδα είναι ωραία.  Και οι έλληνες ωραίοι είμαστε  και με την ευρύτερη και με την στενότερη έννοια. Ζούμε σε μια χώρα με χίλια καλούδια. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς ακόμα και οι εχθροί μας.

Και μεγάλη ιστορία έχουμε. Και μεγάλο πολιτισμό αναπτύξαμε. Ούτε και αυτά τα αμφισβητεί κανείς.

Αρκούν όμως μόνο αυτές –οι ευχάριστες- είναι η αλήθεια περγαμηνές από το απώτερο παρελθόν για να μας πάνε ένα βήμα παραπέρα ως έθνος;

Πόση αξία έχουν άραγε όλες αυτές οι εθνικοπατριωτικές εξάρσεις οι οποίες τις περισσότερες φορές είναι κενές περιεχομένου; Είναι άραγε το μόνο ερέθισμα που θα δώσει στον σύγχρονο έλληνα και την σύγχρονη ελληνίδα την ψυχολογική ανάταση και την συλλογική συνείδηση που χρειάζεται για να προετοιμάσει και να επιτύχει τελικά την βελτίωση της θέση του έθνους μας στην παγκόσμια σκακιέρα;

Κατά την άποψη μου όχι. Η ιστορική γνώση έχει αξία ανεκτίμητη αυτό είναι αδιαμφισβήτητο, όμως αποκτά περιεχόμενο μόνο όταν διδάσκει και όταν βοηθάει τον άνθρωπο να κάνει το επόμενο βήμα με περισσότερη σιγουριά και με καλύτερη προοπτική.

Τα εθνικιστικά παραληρήματα  για ατρόμητα έθνη με αίματα καθάρια και υπέρτατα όλων και άλλες  τέτοιες πανηγυρικού τύπου  δηλώσεις  και εκδηλώσεις δεν βοηθούν.

Και δεν βοηθούν για ποικίλους λόγους. Καταρχήν γιατί διδάσκουν έμμεσα και άμεσα πολλές φορές την λογική της ελλάσωνας εθνικής προσπάθειας. Αφού ζούμε σε μια χώρα τόσο ένδοξη, τόσο ατρόμητη που όλοι μας θαυμάζουν και μας αγαπάνε , γιατί να προσπαθήσουμε για το καλύτερο? Γιατί να καταθέσουμε ιδρώτα και αίμα για το επόμενο βήμα. Και αυτό δυστυχώς διαπερνά όλο το φάσμα της ελληνικής κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας με μακροπρόθεμες κυρίως, αρνητικές συνέπειες.

Και για έναν δεύτερο εξίσου σημαντικό λόγο. Για την εικόνα που δίνουμε στους άλλους. Μπορεί οι περισσότεροι από εμάς να το θεωρούμε δευτερευόντως σημασίας θέμα , όμως κατά την δική μου άποψη δεν είναι έτσι. Ειδικά στην σημερινή πολύπλοκή πραγματικότητα. Ένα έθνος χρειάζεται και τις συμμαχίες για να πορευτεί με περισσότερη σιγουριά στο μέλλον του. Και όσο πιο ισχυρές και μακροπρόθεσμες είναι αυτές τόσο το καλύτερο. Και οι συμμαχίες βασίζονται στην αρχή των ισότιμων σχέσεων και του αμοιβαίου σεβασμού. Δεν μπορείς λοιπόν να προσελκύεις εύκολα συμμάχους είτε μικτούς, είτε ισχυρότερους όταν συνεχώς και σε διάφορους τόνους κάθε φορά διατρανώνεις την ανωτερότητα του εθνικού εγώ σου εναντίον όλων των άλλων. Η ιστορία είναι ένα αέναο δούναι και λαβείν όπως πολύ ορθά μας πληροφορούν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Και για να πάρεις θα πρέπει να μάθεις και να δίνεις. Άς δώσουμε και εμείς λοιπόν κάτι ελάχιστό που είναι η εθνική μας υστεροφημία και ας την αντικαταστήσουμε με πρισσότερη διάθεση για συνεργασία και προκοπή.