Συμπλήρωσε ένα χρόνο παρουσίας στο ΥΠΕΞ ο κ. Ν. Κοτζιάς και ελπίζω να προβεί σε απολογισμό του έργο του. Έτυχε να βρίσκεται σε ένα κρίσιμο υπουργείο, το οποίο δεν ευδόκησε να υπηρετηθεί, επί δεκαετίες, από πολιτικούς υψηλού αναστήματος, ώστε να παρουσιάσουν κάτι το θετικό. Απεναντίας…
Καθ’ όλον αυτόν τον χρόνο παρακολουθώ τα ταξίδια του κ. Ν. Κοτζιά ανά τις πρωτεύουσες της υφηλίου, υπολογίζοντας ότι ανά διήμερο συναντιέται με κάποιον ομόλογό του, γεγονός που του αποτρέπει να δοκιμάσει και την θαλπωρή του σπιτιού του.
Είναι ως προσωπικότητα το αντίθετο του Π. Μολυβιάτη, που ως ΥΠΕΞ δεν έφευγε από την Αθήνα, και μπορώ να πω ότι ταιριάζει με τον κ. Αβραμόπουλο, επίσης πολυταξιδευτή, με τον οποίο έχουν και άλλο κοινό σημείο. Συναντήσεις πολλές, τουριστικά ταξίδια άφθονα, αλλά έργο από μηδέν έως ασήμαντο.
Βεβαίως, διαβάζοντας κάποιος τις ανακοινώσεις του ΥΠΕΞ εντυπωσιάζεται από την εργώδη προσπάθεια του κ. υπουργού. Με την τελευταία ανακοίνωση μάλιστα μας πληροφορεί ότι: «Είχαμε για πρώτη φορά μια συνάντηση οι τέσσερις βαλκανικές χώρες που είναι κράτη-μέλη της ΕΕ -δηλαδή η Κροατία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Ελλάδα- για να ξεκινήσουμε μια πιο στενή συνεργασία πάνω σε ευρωπαϊκά ζητήματα, τον ευρωπαϊκό δρόμο των Βαλκανίων.
Επίσης, «ανέφερε ότι σήμερα ξεκίνησε μια νέα προσπάθεια: η τριμερής Ελλάδας-Κύπρου-Ιορδανίας, η οποία θα συνεχίσει με μια συνάντηση των Γενικών Γραμματέων στην Κύπρο σε μια εβδομάδα για να προετοιμάσει μια κανονική πολιτική συνάντηση και μετά μια συνάντηση Κορυφής».
Πέραν αυτών «ο Ν. Κοτζιάς ανέφερε, επίσης, ότι υπάρχει αίτημα και από τη μεριά της Παλαιστινιακής Αρχής για τη διαμόρφωση μιας ανάλογης τριμερούς και η ελληνική πλευρά έχει ήδη συμφωνήσει, ενώ υπάρχει και αίτημα από το Λίβανο που δεν έχει δρομολογηθεί ακόμα».
Δεν είναι μόνο αυτά, αλλά «ο Ν. Κοτζιάς αναφέρθηκε σε δύο διμερείς συναντήσεις που έγιναν με τη Μάλτα και τη Σλοβενία, σχετικά με το προσφυγικό και τις προτάσεις που έχουν υποβάλει στον πρόεδρο της Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και τις οποίες θα απευθύνουν και στην Ελλάδα».
Τι δεν μας είπε ο κ. υπουργός, αυτήν και όλες τις άλλες φορές που εκδίδει ανάλογες ανακοινώσεις; Ποιο είναι το θετικό έργο από όλες αυτές τις συναντήσεις; Αν δεν θυμάται, να απαριθμήσω εγώ ορισμένα, από τα πρόσφατα που συμβαίνουν, και στα οποία το υπουργείο απουσιάζει, μένοντας απροετοίμαστο να αντιμετωπίσει τα νέα δεδομένα (που να μείνει χρόνος από τα άσκοπα ταξίδια).
Έγραψα κι εχθές για την προσπάθεια του κ. Ερντογάν αφενός να «διεμβολίσει» την προσέγγιση της Ελλάδας με Ισραήλ και Αίγυπτο, αφετέρου να απομακρυνθεί κάπως από την απομόνωση που τον έθεσε η διεθνής κοινότητα. Οπισθοχώρησε στα αιτήματά του και οι εκπρόσωποί του διεξάγουν -προχωρημένες, ήδη- συζητήσεις με Ισραήλ και Αίγυπτο προς απάλυνση των διαφορών. Και αυτό προβλέπεται να γίνει.
Τόσο το Ισραήλ όσο και η Αίγυπτος δεν έχουν κανένα λόγο να αντιπαρατεθούν στην ισχυρή Τουρκία. Οι Ισραηλινοί, μάς το έχουν πει άλλωστε, θεωρούν, και δικαίως, ότι η Τουρκία έχει μεγάλη γεωστρατηγική αξία γι’ αυτούς, και δεν επιθυμούν να προσθέσουν άλλον ένα ισχυρό εχθρό δίπλα στους άλλους εχθρικούς γείτονές τους.
Τελευταίες πληροφορίες κάνουν λόγο ότι το Ισραήλ θα αποζημιώσει τους συγγενείς των νεκρών πρακτόρων του Μαβί Μαρμαρά, με 20 εκατ. δολ., ενώ μέχρι πρότινος πρόσφερε μόνον ένα, η δε Τουρκία θα πάψει τις διώξεις κατά Ισραηλινών αξιωματούχων.
Η δε Αίγυπτος πείσθηκε από την Σαουδική Αραβία, στην οποία είναι υποχρεωμένη και καταχρεωμένη, και η οποία έκανε το προξενιό, να συνομιλήσει με την Τουρκία, που έκανε το πρώτο βήμα προτιθέμενη να αναγνωρίσει τον Αιγύπτιο πρόεδρο κ. αλ Σίσι, τον οποίο θεωρούσε έως εχθές πραξικοπηματία. Αν η συμφωνία με την Αίγυπτο επιτευχθεί μέχρι τον Απρίλιο, ο Αιγύπτιος Πρόεδρος θα μπορέσει να παραστεί τον Απρίλιο στην Σύνοδο του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, που θα γίνει στην Άγκυρα.
Η Τουρκία, μπήκε επίσης στη διαδικασία αποκατάστασης των σχέσεών της με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα οποία από το 2013 δεν έχουν Πρέσβη στην Άγκυρα, με το πρόσχημα της «ασθένειάς» του.
Αυτά μόνον ως προς τις διπλωματικές ενέργειες της Τουρκίας. Για όσα δυσάρεστα εις βάρος συμβαίνουν στα Βαλκάνια, θα απαιτηθεί άλλο σημείωμα. Το ερώτημα επομένως είναι, τι πέτυχε η Ελλάδα ώστε να έχει κάποιο όφελος με τις τριμερείς και διμερείς συναντήσεις του κ. υπουργού; Αν υπάρχει κάτι τις, καλό θα ήταν να το πληροφορηθούμε, επειδή παρά τις προσπάθειές μου δεν μπόρεσα να αντιληφθώ.
Μακεδών
Πηγή Voria
0 comments