Η Δημοκρατία δεν χρειάζεται υπηκόους και μουσεία αλλά πολίτες

Αποτέλεσμα εικόνας για Η Δημοκρατία δεν χρειάζεται υπηκόους και μουσεία αλλά πολίτες
Αναδημοσιεύουμε ένα παλαιότερο άρθρο του Βασίλη Ίβρου, με αφορμή την συζήτηση που γίνεται για το μουσείο "Μπακογιάννη".

25/092014
Η ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. Καρπενησίου να αποδεχτεί το πατρικό του Κώστα Μπακογιάννη στη Βελωτά, ώστε να γίνει Μουσείο «Δημοκρατίας» και Εθνικής «Ενότητας», με Ευρωπαϊκά κονδύλια [εδώ είχε τις διασυνδέσεις να του πληρώσει έξοδα του γάμου του η Siemens (σύμφωνα με δημοσιεύματα του έντυπου τύπου) το πατρικό του δεν θα έφτιαχνε με κοινοτικά κονδύλια;].
Είναι αποτέλεσμα μιας συνάρτησης πειθήνιων οργάνων, αφελών και ανιστόρητων, που συμπληρώνουν ένα από τα τελευταία κομμάτια στο πάζλ της ιστορικής λήθης του Νομού Ευρυτανίας.
Αρχικά αναιρούν την ουσία της Δημοκρατίας, που είναι η Ισότητα και η Δικαιοσύνη, όταν αποδέχονται τις «γνωριμίες» του οποιουδήποτε να τους φέρνει σίγουρα λεφτά χωρίς να εξετάζουν τον τρόπο που έρχονται τα χρήματα και πως δημιουργήθηκαν αυτές οι «γνωριμίες» .
Δεύτερον η Δημοκρατία είναι μια έννοια πολύ σύνθετη η οποία δεν ανήκει σε καμία οικογένεια. Άλλωστε γεννήθηκε και υπήρξε χιλιάδες χρόνια πριν την οικογένεια Μητσοτάκη. Δυστυχώς η ιστορική μόρφωση στο νομό μας είναι κάπως επιλεκτική. Κλείνοντας θέλω να θυμίσω ότι η μνήμη του Παύλου Μπακογιάννη έχει τιμηθεί ήδη αρκετά από την Ευρυτανία, αφού μόνο το όνομα του Νομού δεν έχει βαφτισθεί με το επώνυμο brand name. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Μπακογιάννης ήταν βουλευτής τεσσάρων μηνών όταν δολοφονήθηκε και συγκεκριμένα οι τρείς μήνες ήταν καλοκαιρινοί, προφανώς και δεν πρόλαβε να παρουσιάσει κάποιο έργο παρά μόνο την συνεργασία της Δεξιάς με την «Αριστερά». Η έκταση που πήρε το όνομά του μετά τη δολοφονία του δεν είναι καθόλου τυχαία, αφού σηματοδότησε την αρχή της πολιτικής καριέρας της γυναίκας του και πολύ αργότερα του γιού του. Με λίγα λόγια αν δεν υπήρχαν σκοπιμότητες θα τον θυμόντουσαν μόνο οι φίλοι και οι συγγενείς του. Τρανό παράδειγμα αυτό που συνέβη με τον επίσης Ευρυτάνα Μεγαλοχωρίτη Τάκη Τουλούπα, που δολοφονήθηκε το 1978 σε εποχές «Δημοκρατίας» από παρακρατικούς. Και είχε ένα πλούσιο βιογραφικό πολυετών αγώνων και έργων να επιδείξει, όπως τις άμισθες υπηρεσίες του ως δικηγόρος σε αγωνιστές του ΕΑΜ μέχρι και την προσωπική του φυλάκιση. Υ.Γ1.: Στων κουφών την πόρτα όσο θέλεις βρόντα… Υ.Γ.2: Δεν χρειάζεται πολύ φαντασία για να σκεφτείς το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας της οικογενείας.

Βασίλης Ίβρος
Ελεύθερος Αρθρογράφος
thumbnail
About The Author

0 comments