Πυροβολικό και υπόγεια τούνελ – Ένας συνδυασμός-ευκαιρία για την Ελλάδα (Κ. Γρίβας)


Γρίβας Κώστας

Σε προηγούμενο άρθρο ο γράφων ανέφερε οπλικά συστήματα και μεθοδολογίες που μπορούν να καταστήσουν την αρχιπελαγική δομή του Αιγαίου σε χώρο ελληνικής κυριαρχίας, μετατρέποντάς την σε ελληνικό “καφέ-γαλάζιο έδαφος”. Αναφερόμαστε σε πλέγματα αναγνώρισης-κρούσης (reconnaissance-strikecomplexes), πυρήνας των οποίων είναι συστήματα πυροβολικού βελτιωμένων ικανοτήτων όσον αφορά το βεληνεκές, την ικανότητα λειτουργίας σε δικτυοκεντρικές δομές, την ακρίβεια πλήγματος και μια σειρά από άλλα.

Σε άλλο άρθρο, είχαμε εξετάσει πως ο αμερικανικός Στρατός Ξηράς κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση. Επίσης, φαίνεται πως το “επαυξημένο πυροβολικό” (enhancedartillery) ενισχύει δραστικά τον ρόλο του στο “χαρτοφυλάκιο” των ικανοτήτων προβολής ισχύος και άλλων χωρών, όπως είναι το Ισραήλ, η Ρωσία, η Κίνα και μια σειρά από άλλες. Ωστόσο, αυτή δείχνει να είναι και η επιλογή πολλών φτωχών χωρών, οι οποίες, ακριβώς γιατί δεν έχουν πολλά χρήματα να δαπανήσουν για την άμυνά τους, επενδύουν σε συστήματα πυροβολικού επαυξημένων ικανοτήτων.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Μπαγκλαντές, μια από τις πιο φτωχές χώρες στον πλανήτη, η οποία από το 2014 εφοδιάζει το πυροβολικό της με τους κινεζικής κατασκευής πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών WS-22A των 122 χιλιοστών, οι οποίοι χρησιμοποιούν τόσο “χαζές”, όσο και κατευθυνόμενες ρουκέτες. Οι τελευταίες προσφέρουν μεγάλη ακρίβεια πλήγματος σε μέγιστο βεληνεκές 45 χλμ.

Οι WS-22A ουσιαστικά αποτελούν παραλλαγή των ρωσικών BM-21 Grad, ένα έκδοχο των οποίων είναι και οι τσεχοσλοβάκικοι RM-70, που υπηρετούν εδώ και δεκαετίες στο ελληνικό οπλοστάσιο. Παρόμοια όπλα μπορούν να αποδειχθούν αποφασιστικός παράγοντας μετατροπής της ενιαίας θαλασσο-χερσαίας αρχιπελαγικής δομής του Αιγαίου σε χώρο αναντίρρητης εθνικής κυριαρχίας, πλαισιωμένα φυσικά και από άλλα όπλα, στα οποία κυρίαρχη θέση έχουν και άλλα συστήματα πυροβολικού, ακόμη μεγαλύτερου βεληνεκούς.

Άρνηση επαφής με την εχθρική αεροπορία

Μια “κλασική” αντίρρηση που προκύπτει όταν αναφερόμαστε στις επιχειρησιακές αρετές παρόμοιων όπλων, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για “μέγα ρουκετοβόλα”, όπως είναι το Jobaria MCL των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που επίσης έχουμε εξετάσει σε παλαιότερο άρθρο, είναι ότι αυτά είναι τρωτά στη δράση της εχθρικής αεροπορίας, οπλισμένων UAV ή και του εχθρικού πυροβολικού.



thumbnail
About The Author

0 comments