Η δημόσια δήλωση του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας με τη φράση: «Το Αιγαίο είναι ένας παράδεισος, δε θα τον κάνουμε Κόλπο του Μεξικό», πέρασε στα «ψιλά» της επικαιρότητας, χωρίς να δοθεί η δέουσα προσοχή και βαρύτητα. Τούτο διότι η σύγκριση των δύο γεωγραφικών περιοχών, αποτέλεσε τη βάση τόσο της τουρκικής διπλωματίας στο παρελθόν, όσο και της ανεπίσημης Αμερικανικής track II διπλωματίας προσφάτως.
Του αντιπτέραρχου ε.α ΙΩΑΝΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗ
ΠΗΓΗ: LIBERAL
Το ερώτημα που χρήζει άμεσης απάντησης είναι να διερευνηθεί ο λόγος για τον οποίο η επίσημη Ελληνική διπλωματία επέλεξε σήμερα να ακολουθήσει την Τουρκική πρακτική με καθυστέρηση δεκαετίας.
Τουρκικές αιτιάσεις
Με τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο η τουρκική διπλωματία επιστρατεύοντας διάφορες μεθόδους, προσπάθησε να αποκομίσει οφέλη για την Τουρκία. Αρχικά επιχειρήθηκε η κατασκευή αγωγού μέσω Τουρκίας για τη μεταφορά του αερίου προς την Ευρώπη. Όταν η μεθόδευση αυτή απέτυχε, σε επόμενο στάδιο επιχειρήθηκε η εξαγορά Ισραηλινών κοιτασμάτων από τουρκικές εταιρείες. Όταν και αυτή η μεθόδευση απέτυχε, το επόμενο σχέδιο της Τουρκίας ήταν η αξιοποίηση της οικολογικής καταστροφής στον Κόλπο του Μεξικό, παραλληλίζοντας λόγω ομοιότητας με την Ανατολική Μεσόγειο.
Οι αιτιάσεις της Τουρκίας δεν έφεραν το αναμενόμενο αποτέλεσμα και για τον λόγο αυτό εφαρμόστηκε το επόμενο στάδιο του τουρκικού σχεδίου που ήταν η βίαιη διεκδίκηση που οδήγησε αρχικά στην εκδίωξη εταιρειών από την ΑΟΖ της Κύπρου όπως για παράδειγμα της ΕΝΙ, αλλά και η δραστηριοποίηση τουρκικής ιδιοκτησίας ερευνητικών σκαφών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου σε περιοχές που δεν της ανήκουν.
Ο τουρκικός διπλωματικός ελιγμός παραλληλισμού, λόγω ομοιοτήτων του Κόλπου του Μεξικό με την Ανατολική Μεσόγειο για την πιθανότητα μίας οικολογικής καταστροφής, απέτυχε πριν περίπου μία δεκαετία.
Αμερικανική προσέγγιση
Ο τουρκικός διπλωματικός ελιγμός αν και δεν είχε άμεση επιτυχία λειτούργησε όμως έμμεσα, διότι προσέλκυσε το ενδιαφέρον διεθνών διπλωματών και αναλυτών, κυρίως Αμερικανών. Ως αποτέλεσμα αυτού, διοργανώθηκαν διεθνείς συνεδρίες με θέμα συζήτησης την σύγκριση του Κόλπου του Μεξικού με την Ανατολική Μεσόγειο για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων. Σε κάποιες από αυτές τις συνεδρίες είχα την τύχη να προσκληθώ και να συμμετέχω και εγώ.
Προσεγγίζοντας τα ζητήματα «Ασφαλείας» της Ανατολικής Μεσογείου (East med) σε σύγκριση με τον Κόλπο του Μεξικό, θυμήθηκα τον Brandon Mull τον συγγραφέα που έγραψε ότι: «Οι έξυπνοι άνθρωποι μαθαίνουν από τα λάθη τους, αλλά οι πραγματικά πανέξυπνοι μαθαίνουν από τα λάθη των άλλων».
Έτσι, δεδομένου ότι οι ομοιότητες μεταξύ της περιοχής East Med και του Κόλπου του Μεξικού είναι προφανείς, είναι έξυπνο να δανειζόμαστε γνώσεις και εμπειρίες από εκεί. Όσον αφορά την περίπτωση του Κόλπου του Μεξικό, είναι σκόπιμο να αναφερθούν δύο σημαντικά ζητήματα, από όπου είναι δυνατόν να αντληθούν εμπειρίες:
Πρώτον είναι το σχετικό ψήφισμα του Κογκρέσου (Act) «για την ενεργειακή ασφάλεια του Κόλπου του Μεξικού του 2006». Αυτό το ψήφισμα του Κογκρέσου αναφέρεται κυρίως σε θέματα ενεργειακής ασφάλειας, ανάπτυξης και κατανομής κερδών από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Εντυπωσιακό όμως είναι το γεγονός ότι μεταξύ των άλλων θεμάτων, ιδιαίτερα σημαντική είναι η δήλωση που περιλαμβάνεται στο κείμενο και αναφέρει ότι: «διατηρεί για τις ΗΠΑ το δικαίωμα να ορίσουν περιοχές Εθνικής Άμυνας στα εξωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας».
Η χρήση της φράσης «Εθνική Άμυνα» αντί του όρου «Ασφάλεια, υποδηλώνει τη σημαντική διαφορά, διότι: «Εθνική Άμυνα στα Εξωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας επιβεβαιώνει τα Όρια της Εθνικής Κυριαρχίας». Αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπόψη, διότι αντανακλά την Αμερικανική προσέγγιση που είναι δυνατόν να παραλληλιστεί με την επίλυση διαφορών που αντιμετωπίζονται στην Ανατολική Μεσόγειο.
0 comments