*Χριστοδούλου Χρήστος
Στη νέα εποχή που αρχίζει να
ξεδιπλώνεται μπροστά μας, είναι σίγουρο πως θα απασχολήσουν τόσο τη χώρα μας
όσο και γενικότερα την ανθρωπότητα, τα εθνικά και γεωπολιτικά ζητήματα, τα ανθρώπινα
δικαιώματα, η κλιματική αλλαγή. Η πολιτική προσέγγιση οφείλει να είναι ξεκάθαρη
και πολυδιάστατη.
Όταν πολύ νωρίς στην αρχή του
χρόνου διατύπωνα τις παραπάνω σκέψεις, ήταν δύσκολο να αντιληφθώ την ταχύτητα
με την οποία τα ζητήματα αυτά θα μας χτυπούσαν την πόρτα.
Και αν τα γεωπολιτικά ζητήματα,
τα ανθρώπινα δικαιώματα, το προσφυγικό είναι λίγο πολύ κυρίαρχα στις ιστορίες
των κρατών, τα φαινόμενα πανδημιών, εμφανίζονται πιο σπάνια.
H νέα καθημερινότητα που άρχισε να
δημιουργείται από τον covid-19,
πλέον δεν μονοπωλεί μόνο την ιατρική κοινότητα. Ήδη πολλοί οικονομολόγοι και
πολλά μοντέλα πρόβλεψης αρχίζουν να μελετούν και να αναφέρονται σε αυτό. Με τις
αναφορές για οικονομική ύφεση παρόμοια με αυτή της δεκαετίας του 1920 ολοένα να
πληθαίνουν.
Η Ευρώπη φαίνεται να καθορίζει τη
δράση της, από τις πολιτικές αποφάσεις
δύο-τριών χωρών, αυτές όμως περί άλλων τυρβάζουν. Έχει υιοθετηθεί η λογική, τα
πλεονάσματα (Βόρειες χώρες) δικά μας, το
πρόβλημα δικό σας (Ευρωπαϊκός Νότος). Παρόλο που άρχισε σιγά σιγά να
ψιθυρίζεται πως η επιστροφή στους κανονικούς ρυθμούς είναι κάτι που θα δώσει
λύσεις.
Στην χώρα μας, λίγο πολύ έστω και
αργά, οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα στήριξης και ενίσχυσης
του Ε.Σ.Υ.. Δεδομένου των ελλείψεων που αυτό παρουσιάζει, αλλά και της έκτακτης
χρηματοδότησης που δόθηκε επί το πλείστων σε άλλες «λύσεις» υγείας, το Εθνικό
Σύστημα Υγείας δεν διαφαίνεται να οδηγεί την αντιμετώπιση της κατάστασης σε
φιάσκο. Τελικά για τους πλέον δύσπιστους, μάλλον κάνει καλά τη δουλειά του.
Και αν η άμεση αντίδραση του
συνολικού lockdown,
πάρθηκε στα πλαίσια της πρόληψης και της καταστολής, καθώς και το γεγονός πως
τα έκτακτα φαινόμενα θέλουν και έκτακτες λύσεις, αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο, όλα
αυτά να γίνουν με σχέδιο και προγραμματισμό. Κοινώς σε μια κοινότητα, στην
οποία δεν έχεις φροντίσει να την εκπαιδεύσεις, δε ζητάς σε δύο μέρες να στήσει
ασύγχρονες και σύγχρονες πλατφόρμες εκπαίδευσης. Έτσι ο προγραμματισμός δε θα
οδηγούσε στο voucher-πυροτέχνημα.
Σε ένα τέτοιο σχεδιασμό και στη
σωστή ενημέρωση θα μπορούσαν ενδεχομένως να βοηθήσουν και τα Μ.Μ.Ε, τόσα λεφτά
πήραν άλλωστε. Πέρα από το να «βομβαρδίζουν» με ανησυχία, μια κοινωνία
κλεισμένη στο σπίτι πάνω από μήνα.
Αρχίζει πλέον να διαφαίνεται, πως
η ανταγωνιστικότητα των οικονομιών που μονοπωλούσε το ενδιαφέρον, αντικαθίσταται
από την παραγωγικότητα των κοινωνιών. Μια κοινωνία που παράγει, έχει την
ικανότητα να καθορίσει, να σχεδιάσει και να ανταπεξέλθει. Μόνο που σαν χώρα
μείναμε μετεξεταστέοι σε αυτό. Η επιλογή ανάπτυξης δεκαετιών, ήταν ο ήλιος και
η θάλασσα. Δεν ήταν προτεραιότητα το παράγεται στην Ελλάδα, το made in Greece, αλλά το διανέμεται, distributed
in Greece.
Οι διάφορες κρίσεις πρέπει να
δυναμώνουν την κρίση μας, για αυτό και την επόμενη μέρα η συζήτηση θα πρέπει να
αφορά ξεκάθαρα την παραγωγή, ως λύση και απάντηση στην ανάκαμψη της οικονομίας.
Όσο για τους πρωταγωνιστές, η προοδευτική νέα γενιά, ήρθε η ώρα να αναλάβει τις
ευθύνες της, απέναντι στον εαυτό της, την κοινωνία και τους επόμενους.
*Γεωπόνος-Τεχνολόγος Τροφίμων
0 comments