Η πορεία της υπόθεσης αναμένεται να έχει σημαντικές πολιτικές και οικονομικές προεκτάσεις στην Τουρκία, ωστόσο όπως σημειώνει αμερικανική νομική πηγή η αναβολή δεν έχει κάποια βαθύτερη ερμηνεία, πέρα από το τυπικό του πράγματος.
Σημειώνεται ότι η Halkbank έχει ήδη χάσει μία έφεση στην οποία επικαλούνταν την ασυλία του foreign sovereigns immunity act. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει διαμηνύσει ότι θα παραμείνει αμέτοχος στην υπόθεση, καθώς είναι θέμα των δικαστικών αρχών, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του που είχε προσπαθήσει να παρέμβει στο έργο της δικαιοσύνης υπέρ της Halkbank.
Η τράπεζα έχει χαρακτηρισθεί ως η Bad Bank του Ερντογάν και κατηγορείται ότι συμμετείχε σε ένα περίπλοκο ιστό εταιριών βιτρίνας που αντάλλασσαν ιρανικό αέριο με τουρκικό χρυσό, υπό την προστασία κορυφαίων αξιωματούχων της Τουρκίας και του Ιράν, οι οποίοι δωροδοκούνταν.
Αν καταδικασθεί κινδυνεύει με βαρύ πρόστιμο ή και αποκλεισμό από το διεθνές διατραπεζικό σύστημα Swift, κάτι που αναλυτές εκτιμούν ότι θα προκαλέσει την κατάρρευση της τράπεζας και ίσως και νέα τραπεζική κρίση στη γείτονα.
ΣΧΟΛΙΟ DP: Πέραν αυτών των αναφορών στο ρεπορτάζ του φιλικού μας και κορυφαίας αξιοπιστίας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, Hellas Journal, η δική μας άποψη, ή μάλλον για την ακρίβεια “υποψία” είναι λίγο διαφορετική και την καταθέτουμε.
Το παρασκήνιο στις σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών και Τουρκίας είναι φανερό ότι οργιάζει. Οι ΗΠΑ, τουλάχιστον στο επίπεδο της γραφειοκρατίας του State Department και άλλους θύλακες που συμμετέχουν στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, δεν θεωρούν ότι έχουν χαθεί οριστικά οι ελπίδες επαναφοράς της Τουρκίας στο “δυτικό στρατόπεδο”.
Επίσης, η αίσθησή μας περισσότερο, παρά πληροφορία σε συνδυασμό με εκ των έσω γνώση των διαδικασιών στην Ουάσιγκτον, είναι πως όταν διακυβεύονται ζητήματα εθνικής ασφαλείας, είναι δυνατόν να “παρεμβληθεί” μια αμιγώς νομική διαδικασία.
Δηλαδή, εάν σε επίπεδο Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (NSC) και πάνω, θεωρηθεί ότι διακυβεύονται ζωτικά αμερικανικά συμφέροντα, η νομική διαδικασία στην αμερικανική Δικαιοσύνη μπορεί να επηρεαστεί. Η υπόθεση θυμίζει λιγάκι τη λογική της παραδοσιακής “σύγκρουσης” ανάμεσα στη CIA και FBI…
Η πρώτη δραστηριοποιείται στο εξωτερικό με διάφορους τρόπους για να εξυπηρετήσει το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ, ακόμα και με τρόπους που ενίοτε παραβιάζουν την ίδια τη νομοθεσία της χώρας. Το FBI από την πλευρά του, παρά τον ρόλο του στη αντικατασκοπεία, είναι ομοσπονδιακή υπηρεσία με αρμοδιότητα την επιβολή του νόμου. Εκεί προκύπτουν συχνά σοβαρές τριβές…
Για παράδειγμα, εάν εξουδετερωθεί ένας επικίνδυνος πράκτορας ξένης δύναμης, για το Λάνγκλεϊ (αρχηγείο της CIA) θα ήταν πολύ πιο χρήσιμος εάν θα μπορούσε να τον αξιοποιήσει, μετατρέποντάς τον σε διπλό πράκτορα, μια πολύτιμη πηγή πληροφόρησης, ακόμα και κανάλι διοχέτευσης στοχευμένης ψευδούς ή αληθούς πληροφόρησης.
Αυτή η επιθυμία μπορεί να προσκρούσει στην προδιάθεση – επιθυμία του FBI να τον προσαγάγει ενώπιον της αμερικανικής Δικαιοσύνης και να τον καταδικάσει, τιμωρώντας τον παραδειγματικά. Είναι θέμα ασύμβατης “υπηρεσιακής κουλτούρας” και λογικής, ανάμεσα στις δυο υπηρεσίες.
Με βάση αυτό το σκεπτικό, εικάζεται από την πλευρά μας ότι κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να συμβαίνει και σε υποθέσεις όπως αυτή της Halkbank. Με την κατάλληλη υποχώρηση από την πλευρά των Τούρκων, π.χ. την εγκατάλειψη με κάποιον τρόπο των S-400, θα μπορούσε η τουρκική τράπεζα “να πέσει στα μαλακά“.
Υπάρχουν διαβαθμίσεις στις ποινές που θα μπορούσαν να επιβληθούν στην Halkbank, αναλόγως της πορείας των διαπραγματεύσεων. Η δε φύση της υπόθεσης που εμπλέκει τις διμερείς σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας, λογικά αφήνει ανοιχτό “παράθυρο” πολιτικού επηρεασμού της υπόθεσης.
Με βάση λοιπόν αυτό το σκεπτικό, δεν θα μπορούσαμε να αποκλείσουμε εκ προοιμίου, η αναβολή της εκδίκασης να στοχεύει στο να δοθεί χρόνος μπας και υπάρξει κάποια εξέλιξη στο διπλωματικό πεδίο… Τονίζουμε ξανά, ότι πρόκειται για μια σκέψη με βάση την ανάλυση δεδομένων και όχι πληροφόρηση.
0 comments