«Γραμμές», η ελληνική κρίση στη μεγάλη οθόνη


Ελλάδα, σήμερα: Ο μοναχικός τηλεφωνητής μιας τηλεφωνικής γραμμής βοήθειας δεν ξέρει τι να πρωτοκάνει με τις εισερχόμενες κλήσεις. Στις «Γραμμές» διασταυρώνονται οι ιστορίες διαφόρων Ελλήνων που η κρίση τούς οδήγησε στην άβυσσο, από το ζεγάρι που βυθίζεται στα όνειρα για να ξεχάσει την αρρώστεια και τα χρήματα που δεν έχει για να πληρώσει το λογαριασμό ρεύματος, μέχρι τον αστυνομικό που ξεγυμνώνεται στη διάρκεια μιας διαδήλωσης. Παρά τον ονειρισμό και τα σύμβολα, δεν παύει να είναι ένα ιδιαίτερα ωμό πορτρέτο μιας κοινωνίας που αναμετριέται με μια κρίση που δεν είναι μόνο οικονομική.




Το euronews συζήτησε με το Βασίλη Μαζωμένο στο φετινό φεστιβάλ Fantasporto, όπου οι «Γραμμές» συμμετείχαν στην Εβδομάδα των Σκηνοθετών.
Ricardo Figueira, euronews: Στην ταινία αυτή βλέπουμε την εικόνα διαφόρων ανθρώπων στο χείλος της αβύσσου. Έτσι είναι οι Έλληνες σήμερα;
Βασίλης Μαζωμένος: Η ταινία αναφέρεται στην ψυχική καταστροφή των Ελλήνων από την κρίση. Υπάρχει ένας οικονομικός στραγγαλισμός που διαρκεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια κι έχει επίπτωση, όχι μόνο στην οικονομική ζωή των Ελλήνων αλλά και στον ψυχικό τους κόσμο. Υπάρχει ένας απίστευτος αριθμός από αυτοκτονίες, όπως επίσης κι ένας απίστευτος αριθμός από καταφυγή των Ελλήνων στα ψυχοφάμακα. Άρα οι επιπτώσεις είναι ολοφάνερες. Αυτές οι επιπτώσεις μ’ έκαναν να δημιουργήσω αυτήν την ταινία. Μιλάμε για πάνω από 4.000 αυτοκτονίες.
Με την ταινία αυτή θελήσατε να στείλετε ένα μήνυμα σε κάποιο θεσμό ή σε κάποια χώρα;
Οι ταινίες δεν γίνονται για να στέλνουν μηνύματα αλλά, παρ’ όλα αυτά, αισθάνθηκα την ανάγκη να εκφράσω όλη αυτήν την τραγωδία που ζουν οι συμπολίτες μου μέσω της ταινίας.
Ποιος είναι, κατά τη γνώμη σας, υπεύθυνος για την κρίση αυτή;
Η κρίση δεν έχει μόνο έναν ένοχο. Οφείλεται στο πολιτικό σύστημα, οφείλεται στη διαφθορά, στους δανειστές και σ’ ένα αδιέξοδο το οποίο βιώνει, κατα τη γνώμη μου, ο δυτικός πολιτισμός σήμερα.
Η γυμνότητα είναι ένα στοιχείο ιδιαίτερα έντονο σε όλη την ταινία. Έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία;
Στις ταινίες μου, και ιδιαίτερα σ’ αυτή, η γυμνότητα αντιπροσωπεύει την άρνηση της ύπαρξης της ίδιας της ζωής. Για παράδειγμα, ο αστυνομικός, βγάζοντας τη στολή του, αρνείται το ρόλο του στη ζωή. Το ίδιο συμβαίνει και με τον πολιτικό.




Πώς ήταν το γύρισμα της ταινίας; Υπάρχει μια ιδιαίτερη έμφαση στα συνεχή πλάνα… Ήταν δύσκολη η πραγματοποίηση της ταινίας γιατί η λογική της βασίζεται ακριβώς στα συνεχή πλάνα. Αυτό σημαίνει ότι όσοι συμμετείχαν στην ταινία, έπρεπε να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό. Είχα την τύχη να συνεργαστώ με εξαιρετικούς ηθοποιούς.
Πώς βλέπετε μεσοπρόθεσμα το μέλλον της Ελλάδας;
Είναι ένα μεγάλο αίνιγμα. Φοβάμαι ότι προς το παρόν το μέλλον της Ελλάδας ετεροκαθορίζεται.
Πώς χαρακτηρίζετε τους σημερινούς Έλληνες;
Νομίζω ότι αυτό που χαρακτηρίζει τη συναισθηματική κατάσταση των Ελλήνων σήμερα είναι ο φόβος και η αμηχανία. Το πιο δύσκολο κομμάτι της κρίσης, δεν είναι πώς να πληρώσεις τα δάνειά σου, είναι πώς να διαχειριστείς το άγνωστο της επόμενης μέρας.
Βλέπετε ομοιότητες μεταξύ των Ελλήνων και των Πορτογάλων;
Σίγουρα ναι. Και οι δύο λαοί είναι εξωστρεφείς, φιλικοί και διατηρούν πολύ την αθωότητα του παρελθόντος. Η επαφή και των δύο λαών με τη θάλασσα δημιούργησε μια σχέση που αρχίζει με τη θάλασσα και τελειώνει με την ποίηση.
Μετάφραση της συνέντευξης από την Κατερίνα Αραμπατζή
thumbnail
About The Author

0 comments