O Κωνσταντίνος Καραβίδας, σε μία εποχή όπου η Ελλάδα βίωνε βαθιά
πολιτική και οικονομική κρίση, ήταν από τα λίγα άτομα που είχαν
εντοπίσει με οξυδέρκεια τα αίτια των προβλημάτων οργάνωσης και προκοπής
του σύγχρονου ελληνισμού. Θεωρούσε ότι το ελληνικό κράτος είχε στηθεί
εξ’ αρχής ως κακέκτυπο των ξένων ευρωπαϊκών κοινοβουλευτισμών, και δεν
ταίριαζε αυτή η οργάνωση με την ψυχή και την νοοτροπία των Ελλήνων. Ο
Καραβίδας δεν είχε προτείνει την ιδανική πλατωνική πολιτεία, είχε όμως
μελετήσει και κατανοήσει βαθιά τον γνήσιο λαϊκό κοινοτισμό των Ελλήνων
το κύτταρο κατ’ αυτόν της συλλογικής μας ζωής και είχε προτείνει μια
συμβατή για την εποχή, ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση για την οργάνωση
εκείνη του κράτους των Ελλήνων. Ο Ελληνικός Κοινοτισμός του Καραβίδα
έχει στοιχεία φυσικά από τους νόμους του Πλήθωνος και αν από νωρίς
εφαρμόζονταν, σήμερα σίγουρα θα μας είχε προσφέρει δυνατότητες
εκπληκτικής προόδου και πολιτισμού.
Το πόσο μπροστά από την εποχή του σκεφτόταν ο Καραβίδας φαίνεται από το γεγονός ότι οι ιδέες του επαν-ανακαλύπτονται σήμερα από τα διάφορα αμερικανικά και ευρωπαϊκά think tank ως οι πλέον σύγχρονες εναλλακτικές σε ένα σύστημα που καταρρέει ιδεολογικά. Ο Καραβίδας τα είχε διατυπώσει όλα από τότε. Την κοινοτική πολιτική οργάνωση, την ανασυγκρότηση της υπαίθρου, την περμακουλτούρα, την αειφόρα ανάπτυξη, την αγροτική αυτάρκεια, το πρόβλημα του δανεισμού και της κομματοκρατίας, την ενεργειακή αυτάρκεια, την κοινωνικοποίηση της παραγωγής, τον πλούτο που βασίζεται στην εργασία, την αλληλέγγυα οικονομία, τοπικοποίηση και Ταυτότητα… ΟΛΑ. Είχε δώσει μία ολοκληρωμένη πρόταση οικονομικο-κοινωνικής οργάνωσης με αφορμή μία περίοδο παγκόσμιας κρίσης που έχει ίδια χαρακτηριστικά με την σημερινή (με διαφορετικό τρόπο εκδήλωσης). Αν και ο συγγραφέας αυτού του άρθρου φαίνεται να θεωρεί τότε, το 1992, λίγο ουτοπικές τις ιδέες του Καραβίδα, παρ’ όλ’ αυτά σήμερα, εμείς μπορούμε να καταλάβουμε πόσο σωστά και πραγματοποιήσιμα ήταν όλα όσα είχε προτείνει αυτός. Επίσης ο Καραβίδας είχε ένα όραμα για μια Κοινοτιστική Ευρώπη, το οποίο είναι εντελώς αντίθετο από την σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση (ο συγγραφέας του άρθρου είχε σχηματίσει εσφαλμένη εντύπωση για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, αλλά αυτό δεν είναι σημαντικό). Οι ιδέες του Ελληνικού Κοινοτισμού περιέχουν πολιτικό και πολιτισμικό όραμα για όλη την Δύση σήμερα.
Ας κρατήσουμε ένα σημείο σε αυτό το άρθρο, ως πλοηγό για τον Καραβίδα, που και για τις ιδέες της Λυκώρειας είναι θεμελιώδες:
«Μέσα από την παιδαγωγικού χαρακτήρα προσπάθειά του προβάλλει η επιδίωξή του για την δημιουργία και καλλιέργεια στα πλαίσια πάντοτε της κοινότητας, ενός πνεύματος συνεργασίας – αλληλεγγύης, συνεκτικού της ενότητάς της που θα πήγαζε από την ατομική αυτογνωσία και θα κατέτεινε στην συλλογική ταυτότητα των μελών της.»
του Νικολάου Ι. Πανταζόπουλου
ε.τ. Καθηγητού του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Αντιπροέδρου της Εταιρείας Κοινοτικών Μελετών Κωνσταντίνος Καραβίδας
Το πόσο μπροστά από την εποχή του σκεφτόταν ο Καραβίδας φαίνεται από το γεγονός ότι οι ιδέες του επαν-ανακαλύπτονται σήμερα από τα διάφορα αμερικανικά και ευρωπαϊκά think tank ως οι πλέον σύγχρονες εναλλακτικές σε ένα σύστημα που καταρρέει ιδεολογικά. Ο Καραβίδας τα είχε διατυπώσει όλα από τότε. Την κοινοτική πολιτική οργάνωση, την ανασυγκρότηση της υπαίθρου, την περμακουλτούρα, την αειφόρα ανάπτυξη, την αγροτική αυτάρκεια, το πρόβλημα του δανεισμού και της κομματοκρατίας, την ενεργειακή αυτάρκεια, την κοινωνικοποίηση της παραγωγής, τον πλούτο που βασίζεται στην εργασία, την αλληλέγγυα οικονομία, τοπικοποίηση και Ταυτότητα… ΟΛΑ. Είχε δώσει μία ολοκληρωμένη πρόταση οικονομικο-κοινωνικής οργάνωσης με αφορμή μία περίοδο παγκόσμιας κρίσης που έχει ίδια χαρακτηριστικά με την σημερινή (με διαφορετικό τρόπο εκδήλωσης). Αν και ο συγγραφέας αυτού του άρθρου φαίνεται να θεωρεί τότε, το 1992, λίγο ουτοπικές τις ιδέες του Καραβίδα, παρ’ όλ’ αυτά σήμερα, εμείς μπορούμε να καταλάβουμε πόσο σωστά και πραγματοποιήσιμα ήταν όλα όσα είχε προτείνει αυτός. Επίσης ο Καραβίδας είχε ένα όραμα για μια Κοινοτιστική Ευρώπη, το οποίο είναι εντελώς αντίθετο από την σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση (ο συγγραφέας του άρθρου είχε σχηματίσει εσφαλμένη εντύπωση για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, αλλά αυτό δεν είναι σημαντικό). Οι ιδέες του Ελληνικού Κοινοτισμού περιέχουν πολιτικό και πολιτισμικό όραμα για όλη την Δύση σήμερα.
Ας κρατήσουμε ένα σημείο σε αυτό το άρθρο, ως πλοηγό για τον Καραβίδα, που και για τις ιδέες της Λυκώρειας είναι θεμελιώδες:
«Μέσα από την παιδαγωγικού χαρακτήρα προσπάθειά του προβάλλει η επιδίωξή του για την δημιουργία και καλλιέργεια στα πλαίσια πάντοτε της κοινότητας, ενός πνεύματος συνεργασίας – αλληλεγγύης, συνεκτικού της ενότητάς της που θα πήγαζε από την ατομική αυτογνωσία και θα κατέτεινε στην συλλογική ταυτότητα των μελών της.»
του Νικολάου Ι. Πανταζόπουλου
ε.τ. Καθηγητού του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Αντιπροέδρου της Εταιρείας Κοινοτικών Μελετών Κωνσταντίνος Καραβίδας
0 comments