Γιατί και σωστά, δεν γιορτάζουμε την ναυμαχία του Ναβαρίνου


Γράφει η Μελίνα Κονταξή-Ιστορικός,Δρ. Βαλκανικού Πολιτισμού,
Οι  Έλληνες το 1821 δεν επαναστάτησαν για την ελευθερία του υποτελούς κράτους που δημιουργήθηκε το 1830, ούτε καν για τα όρια του σημερινού προτεκτοράτου. Επαναστάτησαν και πολέμησαν για την ελευθερία όλου του υπόδουλου έθνους.

Ο Κολοκοτρώνης σε συνομιλία του με τον στρατηγό  Χάμιλτον αναφέρθηκε στον βασιλιά  Κωνσταντίνο Παλαιολόγο που σκοτώθηκε και καμία συνθήκη δεν έκανε.
Ο Καποδίστριας όταν αναφέρθηκε στα όρια του Ελληνικού κράτους το 1827, μίλησε ανάμεσα σε άλλα για την Κύπρο και τις Κυδωνιές, και στους πολλούς αγώνες σε θάλασσα και σε στεριά που καθόρισαν τα σύνορα.
Η ναυμαχία του Ναβαρίνου δημιούργησε ένα εξαρτημένο προτεκτοράτο στο οποίο οι σύμμαχοι μας επενέβησαν τρεις φορές πριν το 1900 (Παρκερικά,Κριμαϊκός,1886) γιατί μπορούσαν και ήθελαν. Οι Ελληνικοί εμφύλιοι του 1823-1825 τους έδωσαν αυτή την δυνατότητα, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες.
Στις 25 Μαρτίου γιορτάζουμε στην ουσία την αρχή της συνειδητοποίησης ότι καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή, το τέλος δεν έχει γραφτεί ακόμα.

Για όσους θέλουν να γιορτάσουν μια κοινή Ευρωπαϊκή προσπάθεια, μπορούν να γιορτάσουν τη ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571 παρ όλο που και αυτή διέψευσε τις ελπίδες των υπόδουλων, γιατί τα εθνικά συμφέροντα πάντα υπερισχύουν και κανένας δεν θα σε σώσει αν δεν αποφασίσεις να σωθείς και του δείξεις ότι η σωτηρία σου είναι προς το συμφέρον του.
thumbnail
About The Author

0 comments